هُوَ الَّذِى أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِین [1]
همو بود که تو را با یارى خود و مؤمنان نیرومند گردانید.
براساس روایات متعددى، این آیه در شأن على بن ابى طالب علیه السلام نازل شده و منظور از «مؤمنین» حضرت على علیه السلام است.
در برخى روایات آمده که آیه درباره جنگ خندق و رویارویى حضرت على علیه السلام با عمروبن عبدود ـ جنگجوى معروف و نیرومند سپاه دشمن ـ نازل شده است. شیخ قندوزى حنفى در «ینابیع الموده» از حذیفه از پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم روایت کرده که فرمود:
ضَرَبةُ عَلىٍّ فى یَومِ الخَندَق اَفضل من اَعمالِ اُمَّتىِ اِلى یَومِ القِیامَة
یک ضربت شمشیر على علیه السلام در جنگ خندق ]که عمروبن عبدود را به هلاکت رساند[ نزد خداوند از اعمال همه امت تا روز قیامت برتر است.
همچنین از عبداللّه بن مسعود روایت مى کند که او با توجّه به شأن نزول، به هنگام قرائت آیه مى گفت: وَ کَفَى اللّهُ المُؤمِنیِنَ القِتالَ بِعَلِىّ ؛ خداوند به واسطه على علیه السلام در جنگ خندق به مؤمنان پیروزى عطا فرمود. [2]
همچنین این آیه ی شریفه نیز در همین باب نازل شده است
یَـأَیُّهَا النَّبِىُّ حَسْبُکَ اللَّهُ وَمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنِین [3]
اى پیامبر، خدا و کسانى از مؤمنان که پیرو تواند، تو را بس است
که مراد از مومنین ، حضرت على علیه السلام است .
پی نوشت:
[1]. سوره انفال، آیه 62.
[2]. آیات الفضائل یا فضائل علی علیه السلام در قرآن، سید محمدحسین بهارانچى، ص 263 ـ 266، شماره 58.
[3]. سوره انفال، آیه 64.
T