اجعلتم سقایة الحاج و عمارة المسجد الحرام کمن آمن بالله والیوم الآخر و جاهد فی سبیل الله لایستوون عند الله و الله لایهدی القوم الظالمین;
آیا سیراب کردن حجاج و آباد ساختن مسجد الحرام را همانند (عمل) کسی قرار دادید که به خدا و روز قیامت ایمان آورده و در راه او جهاد کرده است؟ ! این دونزد خدا مساوی نیستند و خداوند گروه ظالمان را هدایت نمی کند [1]
حاکم حسکانی (عالم اهل سنت) یکی از کسانی است که شان نزول این آیه را درباره علی می داند . او خود در شواهد التنزیل درذیل این آیه بیش از ده روایت از طرق مختلف آورده است که این مطلب را به خوبی اثبات می نماید .
در یکی از روایات از انس بن مالک نقل شده که عباس بن عبدالمطلب و شیبه - کلید دار خانه خدا - بر یکدیگر تفاخر می کردند که علی علیه السلام فرا رسید; عباس عرض کرد: فرزند برادر!توقف کن سخنی با تو دارم! علی علیه السلام ایستاد . عباس گفت: شیبه بر من افتخار می کند و گمان می کند از من شریفتر و برتر است! علی علیه السلام فرمود: ای عمو، تو در جواب او چه گفتی؟ عرض کرد گفتم: من عموی رسول خدایم و وصی پدر او وسیراب کننده حاجیان می باشم . من از تو شریفترم! علی علیه السلام به شیبه گفت: تو در برابر او چه گفتی؟ عرض کرد: من گفتم از توشریفترم، من امین خدا نسبت به خانه او هستم و کلیددار او می باشم . چرا تو را امین خود نشمرده، آن گونه که مرا امین شمرده است !
علی علیه السلام فرمود: افتخار من این است که من نخستین کسی از مردان این امتم که به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم ایمان آورده و هجرت و جهاد نموده است! سپس هر سه نفر نزد پیامبر آمده و هر کدام سخن خود را گفت: پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم ) چیزی نفرمود . بعد از چند روز وحی درباره آنها نازل شد . رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم به سراغ هر سه فرستاد، خدمتش آمدند و آیه «اجعلتم سقایة الحاج و عمارة المسجد الحرام» و ما بعد آن را بر آنها تلاوت فرمود . [2] همین مضمون با اختلاف اندکی در روایات دیگری آمده است.
پی نوشت:
[1]. توبه، آیه 19 .
[2]. بحارالنوار ، ج 36 ، ص 35 ؛ شواهد التنزیل، ج 1، ص 249 .
T
