وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا [1]
و هیچ یک از اهل کتاب ( تورات و انجیل ) نیست مگر آنکه بی تردید ( لحظاتی ) پیش از مرگش به او ایمان می آورد ( که رسول و بنده خداست لکن این ایمان نتیجه نخواهد داد ) یا همه اهل کتاب ( در آخر زمان پس از نزول عیسی از آسمان و ) پیش از مرگش به او ایمان می آورند ، و او نیز روز قیامت بر آنها گواه خواهد بود .
و در تفسير عيّاشى است كه ابن سنان از امام صادق علیه السلام روايت كرده كه در تفسير آيه فوق فرمود : ايمان اهل كتاب فقط در زمانى است كه به نبوت محمد صلی الله علیه و آله و سلّم ايمان بياورند.
و در همان كتاب از جابر از امام باقر علیه السلام روايت آورده كه در معناى آيه شريفه و ان من اهل الكتاب الا ليومنن به قبل موته و يوم القيمه يكون عليهم شهيدا فرمود: احدى از ميان همه اديان از اولين و آخرين نمى ميرد مگر آنكه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم و علی بن ابیطالب علیه السلام را بر حق می بيند (و حجت خدا بر او تمام مى شود).
و باز در همان كتاب از مفضل بن عمر روايت كرده كه گفت : من از امام صادق علیه السلام از معناى آيه و ان من
اهل الكتاب الا ليومنن به قبل موته ... سوال كردم ، فرمود، اين آيه در خصوص ما اهل بيت نازل شده ؛ مى فرمايد: احدى از فرزندان فاطمه نمى ميرد و از دنيا خارج نمى شود تا آنكه براى امام و به امامت او اقرار كند، همانطور كه فرزندان يعقوب براى يوسف اقرار كردند و گفتند : تاللّه لقد آثرك اللّه علينا. [2]
پی نوشت:
[1]. آیه ی 159 سوره ی نساء
[2]. تفسیر المیزان ، جلد سیزدهم ، قسمت 8 و 11
T