سوره‌ای که قرائت آن در نماز باعث برآورده شدن حاجات می‌شود

بِاسْمِ اللَّهِ الرَّحْمانِ الرَّحيمِ = به نام خدای بخشایندۀ مهربان
إذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ ﴿۱﴾ آنگاه كه آسمان از هم بشكافد
وَ إذَا الْكَواكِبُ انْتَثَرَتْ ﴿۲﴾ و آنگاه كه اختران پراكنده شوند
وَ إذَا الْبِحارُ فُجِّرَتْ ﴿۳﴾ و آنگاه كه درياها منفجر گردند
وَ إذَا الْقُبورُ بُعْثِرَتْ ﴿4﴾ و آنگاه كه گورها زير و رو و کاویده شوند
عَلِمَتْ نَفْسٌ مّا قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ ﴿5﴾ هر کس آنچه را پيش فرستاده و واپس نهاده، بشناسد
يا أَيُّهَا الْإنْسانُ ما غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْكَريمِ ﴿6﴾ اى انسان چه چيز تو را در برابر پروردگار دهشگرت‌ فریفته؟
اَللَّذی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ ﴿۷﴾ همان كه تو را آفريد و درست و راست کرد
فی أَیِّ صورَةٍ مّا شاءَ رَكَّبَکَ ﴿۸﴾ و به هر گونه‌ای كه خواست، بر هَمت نهاد
كَلّا بَلْ تُكَذِّبونَ بِالدّينِ ﴿۹﴾ هرگز! با اين همه، باور و کیفر را دروغ پندارید
وَ إنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظينَ ﴿۱۰﴾ و [حال آنکه] بر شما نگهبانانى گماشته‌اند
كِرامًا كاتِبينَ ﴿۱۱﴾ بزرگوارانی نويسنده
يَعْلَمونَ ما تَفْعَلونَ ﴿۱۲﴾ [که] می‌دانند چه می‌‏كنيد
إنَّ الْأَبْرارَ لَفی نَعيمٍ ﴿۱۳﴾ براستی، نيكان به بهشت اندرند
وَ إنَّ الْفُجّارَ لَفی جَحيمٍ ﴿14﴾ و بی‌گمان، بدكاران در دوزخ
يَصْلَوْنَها يَوْمَ الدّينِ ﴿15﴾ [که] روز کیفر، به آن پیوندند
وَ ما هُمْ عَنْها بِغائِبينَ ﴿16﴾ و از آن، غایب نخواهند بود
وَ ما أَدْراکَ ما يَوْمُ الدّينِ ﴿۱۷﴾ و چه دانى: روز کیفر چيست؟
ثُمَّ ما أَدْراکَ ما يَوْمُ الدّينِ ﴿۱۸﴾ سپس چه دانى: روز کیفر چيست؟
يَوْمَ لا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئاً وَ الْأَمْرُ يَوْمَ إذٍ لِلَّهِ ﴿۱۹﴾ روزى كه كسى براى كسى چیزی ندارد و در آن روز فرمان از آنِ خداست