به گزارش«شیعه نیوز»، این روزنامه آمریکایی امروز در پایگاه اینترنتی خود در مقاله ای به قلم آدام گلدمن نوشت : تقریبا چهار سال پیش، امیر حکمتی، عضو سابق نیروی دریایی آمریکا برای دیدن مادربزرگش به ایران سفر کرد. وی چند روز پیش از بازگشت، ناپدید شد. خانواده وی وحشت زده به دنبال او گشتند. چند ماه طول کشید تا فهمیدند که مقامات ایران به طور مخفیانه وی را بازداشت کرده اند.
اعضای خانواده وی اخیرا گفتند که مقامات آمریکا و ایران با این توضیح که جلب توجه اذهان عمومی، آزادی وی را با مشکل مواجه خواهد کرد از آنها خواستند سکوت کنند. آنها نیز پذیرفتند. با این حال، در دسامبر 2011، ایران حکمتی را به اتهام جاسوسی و همکاری با یک دولت خصم به ده سال زندان محکوم کرد.
توصیه همیشگی مقامات آمریکایی و اروپایی مسئول در مذاکرات برای آزادی گروگان ها و زندانیان نیز این است که اگر بخواهید کمک کنید، این مسئله را مخفی نگه دارید. در موارد گروگان گیری های داعش یا برخی از دولت ها مانند دهها گروگان گیری در سوریه و دستگیری چهار آمریکایی در ماه گذشته توسط مبارزان حوثی در یمن، همین نسخه تجویز شده است و خانواده های وحشت زده آنها نیز تمکین می کنند.
اما برخی از این خانواده ها شروع به پرسیدن این سوال کرده اند که اگر چنین شیوه ای درست است پس چرا بارها دیده شده که به نتیجه نرسیده است.
خواهر امیر حکمتی این ماه در کنگره گفت: «خانواده ما بعدا متوجه شده است که سکوت ما موجب شده است که امیر از بدترین شکنجه ها رنج ببرد.»
در ادامه این مقاله آمده است، این توصیه همچنین موجب می شود که با آگاه نکردن دیگران از خطرات، آنها نیز ناخواسته در معرض خطر قرار بگیرند. این اتفاق در سوریه روی داد و داعش بارها روزنامه نگاران و امداد رسان ها را به امید دریافت خون بها به گروگان گرفت در حالی که این دسته افراد همچنان به این کشور می روند.
به گفته خانواده گروگان های داعش، مقامات آمریکا به آنها گفته اند افشای هویت یا جزئیات دیگری از خود، آنها را در معرض خطر زیادی قرار می دهد.
با این حال، آنها پس مدتی متوجه می شوند که سکوت موثر نیست.
سال گذشته، داعش جیمز فولی و استیون ساتلاف، دو روزنامه نگاری را که در سوریه کار می کردند سر برید. فولی اواخر نوامبر 2012 ربوده شد اما اف بی آی به خانواده وی گفت سکوت کنند. آنها تا ژانویه 2013 سکوت کردند. جهان چیزی درباره وی نمی دانست تا این که داعش ویدئویی از وی منتشر کرد. فولی در اوت 2014 و ساتلاف نیز یک ماه بعد کشته شدند.
در خاتمه این مقاله آمده است از طرف دیگر باید گفت، صحبت کردن علنی در مورد این مسئله نیز آزادی آنها را تضمین نمی کند. والدین فولی پیش از آن که وی اعدام شود به طور علنی درباره ربودن او صحبت کرده بودند. ساتلاف و یک آمریکایی دیگر با نام عبدالرحمن کاسیگ نیز پس از آن که خانواده هایشان خواستار آزادی آنها شدند کشته شدند. می توان گفت که اعلام علنی این مسئله همه چیز را بدتر خواهد کرد اما این فقط یک نظریه است زیرا نمونه های زیادی نیز وجود دارد که سکوت نیز نتوانسته است جان آنها را نجات بدهد.
انتهای پیام/654
