روابط دوستانه با حکومت عربستان؛ تا کي و به چه قيمت؟

به گزارش «شیعه نیوز»،آيت‌الله مکارم شيرازي در بيانيه اي فتواي جمعي از مفتي‌هاي عربستان را در مورد تخريب عتبات عاليات محکوم کردند.

متن بيانيه معظم‌له به شرح ذيل است:

فتواي وحشتناک و تکان دهنده جمعي از علماي عربستان را درباره تخريب عتبات عاليات مخصوصا بارگاه با عظمت حسيني شديدا محکوم مي‌کنيم و آن را نشانه نوعي بي قانوني مطلق در دنياي کنوني مي‌دانيم.

ما در اينجا دولت عربستان را مقصر مي‌دانيم، چگونه اجازه مي دهد جمعي از اتباع او مرتبا بنشينند و فتواي قتل و کشتار و ترور و تخريب صادر کنند و تمام دنيا را ناامن سازند و همه جا خون بريزند و همه جا را ويران کنند.

دنيا بايد بداند تا مدارس خاصي با بودجه حکومتي در کشور عربستان کانون پرورش اينگونه افکار و اينگونه افراد است جهان روي آرامش نخواهد ديد.

يک روز در افغانستان شاهد کشتار بيگناهان هستيم، روز ديگر در پاکستان و اسلام آباد و يک روز در لبنان، يک روز در اروپا و روز ديگر در ساير مناطق و همه روز در عراق.

آيا از نظر قوانين جهاني اين عمل جرم نيست که عده‌اي در کشوري بنشينند و حکم تخريب اماکن مقدس کشور ديگر را که همراه با صدها يا هزاران کشته و مجروح است، صادر کنند؟ و حکومت آنها، اين گونه افراد را تعقيب نکند؟ چرا مجامع جهاني اين کار را محکوم و تعقيب نمي‌کند؟ چرا دبير کل سازمان ملل خاموش است؟

اگر گروهي از کاخ نشينان آمريکا و صهيونيست‌ها تصور مي کنند به وسيله اين گروه مي‌توانند به اهداف خود برسند سخت در اشتباهند و اين کار همان پرورش مار در آستين است، ضربه‌هاي آن را خورده و خواهند خورد.

به يقين آنها همه جاي دنيا را ناامن مي کنند، همان گونه که کرده‌اند و سرچشمه تمام آنها به اعتراف همه، همان مدارس خاص در کشور عربستان سعودي است و از آنجا به افغانستان، پاکستان، عراق، لبنان و ساير نقاط صادر شده است و بايد مسئوليت را مستقيما متوجه حکومت عربستان دانست.

بايد نخست از آنها خواست که ترتيب گفتمان با اين دسته از به اصطلاح علماي آنها با علماي جهان اسلام را بدهند تا با کتاب الله و سنت رسول الله خطاهاي آنها از اين طريق اصلاح شود و ما به نوبه خود حاضريم با منطق صحيح با سران آنها به گفتگو بنشينيم.

و اگر اين کار عملي نشود بايد در سازمان ملل حکومت عربستان محکوم شود و از طريق محاصره اقتصادي و سياسي تحت فشار قرار گيرد و سرانجام کشورهاي جهان در رابطه خود با حکومتي که کشورش کانون ناامني در جهان شده و نمي‌تواند و يا نمي‌خواهد از آن جلوگيري کند تجديد نظر کنند (البته حکم وهابيون معتدل جدا است).

سخني هم با علماي اسلام داريم: تا کي مي‌خواهند سکوت کنند و به وسيله اين گروه، اسلام «دين خشونت» معرفي شود و آبروي اسلام و مسلمين برود و معارف و فرهنگ غني اسلام و رحمت و عطوفت اسلامي زير سئوال بماند؟ آيا وقت آن نرسيده است که مجلسي از علماي بزرگ اسلام تشکيل شود و براي اين مطلب چاره‌اي بينديشند.

اگر بعضي گمان مي‌کنند هدف آنها فقط کشتار شيعيان است، حوادث اسلام آباد و افغانستان و شمال لبنان ثابت کرد که سني و شيعه براي آنها تفاوتي ندارند، از آن روز بترسيم که اسلام و تروريسم را در دنيا مترادف بدانند.

سخني هم با دولت خودمان داريم، ما با حکومت عربستان روابط بسيار دوستانه داريم و بايد داشته باشيم ولي اين روابط را تا کي و به چه قيمت بايد تحمل کنيم.

به شيعيان در بقيع توهين مي کنند و ضيوف الرحمان(مهمانان خدا) را در مسجد پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) مورد اهانت قرار مي‌دهند، کتاب‌هاي مملو از دروغ و تهمت و اهانت به مقدسات ما را، به اصرار به دست زوار ما مي‌دهند، همه روز برادران و خواهران ما را به فتواي علماي سعودي و غالبا به وسيله نفرات آنها در عراق مي‌کشند، بارگاه قدسي امامان ما را تخريب مي‌کنند آيا بايد همه اينها را تحمل کنيم.

تا کي سکوت؟ باز هم سکوت! باز هم اظهار محبت و دوستي، پيمانه صبر مردم لبريز شده و در انتظار اقدام مؤثري هستند، ما خواهان امنيت در تمام جهان هستيم نه تنها در کشور عراق، ولي با ادامه اين وضع امنيت در هيچ جاي جهان ممکن نيست، دوستي و برادري با چنين حکومتي هم حدي دارد، خداوند هم را به راه راست هدايت فرمايد.

ناصر مکارم شيرازي