بیانات مهم رهبر انقلاب در حرم مطهر حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام)

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز :

رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران در اولین روز از سال 1392 در جمع زائران و مجاوران حرم مطهر امام رضا(علیه السلام) حاضر شدند و به ایراد سخنرانی پرداختند.

مهمترین محورهای این بیانات را در ادامه می‌خوانید:

ایشان با صلوات بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و حضرت صدیقه طاهره(سلام الله علیها) و اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام)

توفیق بزرگی است که در عیدنوروز در کنار شادی و زیبایی‌های طبیعت، این فرصت هر ساله برای ما دست می‌دهد که در چنین روزی در جمع مردم به مسائل کشور و ارزیابی وضع کنونی خود و نگاه به گذشته و آینده خود بپردازیم. وضع دخل و خرج یکساله خود را در ابعاد کلان ملی با یک نگاه اجمالی بررسی کنیم و محاسبه کنیم. محاسبه نفس ملی. محاسبه نفس عمومی.

 برادران و خواهران عزیز توجه کنند که ملت ایران فقط خودمان نیستیم که به مسائل خودمان نگاه می کنیم و آنرا ارزیابی می‌کنیم. کسان دیگری هم هستند که کار ما را مورد مطالعه قرار می‌دهند. درباره مسائل و کارهای ما و اقدامات ما، قضاوت می‌کنند و نظر می‌دهند. بعضی کسانی هستند و ملت‌هایی هستند که از تجربیات ما استفاده می‌کنند. بعض دیگری هستند که به مطالعه اوضاع ملت ایران اشتغال دارند و از پیشرفت‌های ما و موفقیت‌های ما  خرسند و خوشحال می‌شوند. اگر پیروزی بدست بیاوریم آنها احساس پیروزی می‌کنند و اگر تلخکامی در کار ما باشد آنها تلخکام می‌شوند. کسان دیگری هم در دنیا هستند که کار ما را زیر ذره بین دارند اما از لغزش‌های ما خوشحال می‌شوند و از موفقیت‌های ما احساس دلتنگی می‌کنند. چرا که بدخواه ملت ایران هستند. اینها عمدتا کسانی هستند که در طول سال‌های متمادی همه چیز این کشور در اختیار آنها بوده و مسلط بر امور کشورمان بودند ولی انقلاب اسلامی دست آنها را کوتاه کرده لذا با انقلاب و حکومت انقلابی و نظام انقلابی دشمن  هستند. لذا ما زیر نظر  جامعه بزرگی از آحاد بشر هستیم که عمل ما را می‌سنجند. بنابراین ما که به عملکرد و برنامه گذشته و آینده خودمان نگاه می‌کنیم، نگاه و ارزیابی‌مان واقع‌بینانه و درست باشد.

بعضی مردم خودمان وقتی به اوضاع کشور نگاه می‌کنند، فقط ضعف‌ها را می‌بینند. گرانی و افت تولید در برخی واحدهای تولیدی کشور را می‌بینند. فشارهای دشمن را می‌بینند. فقط مشکلات را مشاهده می‌کنند. این نگاه، نگاه ناقصی است. من نگاه متفاوتی دارم. من وقتی به اوضاع کشور و ملت نگاه می کنم میدان عظیم پرچالش را مشاهده میکنم که ملت ایران در این میدان به رغم دشمنان، سربلند و پیروز ظاهر شده است.

ضعف‌ها و مشکلاتی در کشور وجود دارد. تلخی‌ها و تلخکامی‌هایی وجود دارد ولی کسانی از قدرتمندان مادی عالم با همه وجود تلاش کردند که ملت ایران را فلج کنند. این را به زبان آوردند. آن خانم بی‌کفایتی که مسئولیت سیاست خارجی کشور آمریکا را برعهده داشت(هیلاری کلینتون)، سینه را سپر کرده و گفت میخواهیم تحریم‌هایی درباره جمهوری اسلامی اعمال کنیم که ایران فلج شود. و حالا عرض خواهم کرد که فعالیت‌ها و اقدامات آنها چه بود و چه شد و به کجا انجامید؟

 صحنه مثل صحنه هماوردی ورزشکاران قدرتمندی که زحمت و تلاش و کوشش و خستگی در آن هست اما یک قهرمان در این میدان موفق و پیروز می‌شود و همه او را تحسین می‌:کنند. این قهرمان در صحنه‌ عظیمی که مقابل چشم ماست، ملت ایران است.

 هر کس صحنه را درست ببیند و قضاوت کند به ملت ایران آفرین می‌".گوید. امروز صدای هوشمندان نکته‌بین دنیا را می‌شنویم. نخبگان و هوشمندان جهان به ملت ایران آفرین می‌گویند.

 نگاه کردن و چشم دوختن به غلطهای تنها، غلط است.

 بعضی از پیشرفت ملت ایران غمگین و ناراحت می‌شوند. اینها دو کار عمده در برنامه دارند. می‌خواهند مانع‌تراشی کنند که ملت ایران به پیشرفت و رشد دست نیابد. با تحریم و تهدید و با مشغول کردن مدیران به کارهای درجه 2 و منعطف کردن حواس ملت بزرگ ایران و نخبگان کشور به کارهایی که در فهرست‌ کارهای اصلی آنها قرار ندارد. مانع شدن عملی.

کار دومشان این است که در تبلیغاتشان پیشرفت‌های ملت ایران را انکار کنند. امروز یک شبکه تبلیغاتی بسیار عظیم با هزاران رسانه از انواع گوناگون آنها مشغول به کار است برای اینکه اثبات کند در کشور ایران پیشرفتی صورت نمی‌گیرد و پیروزی‌های ملت ایران را انکار کنند و اگر ضعفی در ایران هست، بزرگ و عمده کنند و در مقابل چشم همه قرار دهند اما قوت‌ها و نقاط جوشش ملت ایران در سراسر کشور را پنهان کنند.

رئیس‌جمهور امریکا در نطق رسمی از مشکلات اقتصادی ایران حرف می‌زند. مثل اینکه از پیروزی خود می‌گوید. البته به قوت‌های این ملت و تلاش‌های مثبت و سازنده‌ای که در کشورمان انجام می‌شود و به پیروزی‌های بزرگ ملت اشاره‌ای نکرده و نخواهد کرد. 30 سال است ما با چنین چالشی مواجهیم. اما امروز بیشتر. این چالشی که ملت ایران با آن مواجه است، امروز چند برابر است. سال 91 که گذشت یکی از سال‌های بسیار پرکار برای دشمنان ما برای چالش آفرینی بود. آنها گفتند می‌خواهیم ملت ایران را با تحریم‌ها فلج کنیم. اگر جمهوری اسلامی سرپا و رو به پیشرفت باشد آنها در دنیا بی‌آبرو می‌شوند. لذا تلاش می‌کنند جلوی ملت ایران را بگیرند و اگر نتوانستند در تبلیغات وانمود کنند که توانستند.

 لانه اصلی توطئه علیه ملت ایران کجاست؟ پاسخ به این سوال دشوار نیست. 34 سال است که هرگاه نام دشمن برده می‌شود، ذهن ملت ایران متوجه دولت آمریکا می‌شود. (فریاد مرگ بر آمریکای مردم)

 خوب است دولتمردان آمریکا بفهمند که ملت ایران در طول سی وچند سال مراحلی را گذرانده است که تا می‌گویند دشمن، ذهن مردم ایران متوجه آمریکا می‌شود. این را خوب است متوجه باشند. این بسیار مهم و قابل توجه است که باید روی این تکیه کنند. مرکز توطئه آمریکاست. و اساس دشمنی اینجاست. البته دشمن‌های دیگری هستند که ما آنها را در ردیف اول و درجه اول به حساب نمی آوریم. رژیم صهیونیستی در قواره و اندازه‌ای نیست که در صف دشمنان  ملت ایران به چشم بیاید.

گاهی سردمداران رژیم صهیونیستی ما را تهدید به حمله نظامی می کنند اما خودشان هم میدانند و اگر نمیدانند بدانند اگر غلطی از آنها سر بزند جمهوری اسلامی، تل‌آویو و حیفا را با خاک یکسان خواهد کرد.

دولت خبیث انگلیس هم نقش مکمل آمریکا را بازی می کند و خودش استقلالی ندارد که آن را مستقل بدانیم.بعضی دولت های دیگر هم دشمنی‌هایی دارند. مسئولان دولت فرانسه هم در چند سال اخیر دشمنی‌های آشکاری با ملت ایران کردند که این یک ناهوشمندی از سوی دولتمردان این کشوراست. سیاست غلط دولت فرانسه از دوره سارکوزی شروع شد.

* جامعه جهانی با ایران دشمن نیست. منظور آمریکائیها از جامعه جهانی همین چند کشوری است که عرض کردم.

* این از لطائف عالم است که آمریکا‌ئی‌ها دشمنی می‌کنند و می‌گویند ملت ایران نفهمد که آنها معاندند و دشمنی می‌کنند. این سیاستی است که از اواخر دولت بوش شروع شد و امروز هم متاسفانه دولتمردان آمریکا ادامه می‌کنند. همان پنجه چدنی زیر دستکش مخملین که چند سال پیش در همین سخنرانی اول فروردین گفتم.

آمریکایی‌ها برای توقف فروش نفت مامور ویژه فرستادند که به کشورها مسافرت بکنند و حتی در سطح شرکت‌ها با سران شرکت‌ها صحبت کنند تا ارتباطات و اتصالات پولی و نفتی و مالی را با ایران پیگیری نکنند. این کار را از اول 91 و بخصوص از مرداد شروع کردند و انتظار داشتند ایران در برابر این حرکت برنامه‌ریزی شده، دست از فعالیت‌های رشدیابنده علمی خود بردارد و تسلیم زورگویی‌های آمریکا شود.

 آمریکا اظهار خوشحالی کرده و گفته فلانی اعتراف کرده تحریم‌ها بی اثر نبود. بله، تحریم‌ها اثر داشت. این اشکال اساسی در خود ماست که اقتصادمان وابسته به نفت است. ما باید اقتصادمان را از نفت جدا کنیم. من 17-18 سال قبل به دولت وقت گفتم کاری کنید که بتوانیم در چاه‌های نفت را هر وقت که اراده کردیم ببندیم. آقایان به قول خودشان تکنوکرات لبخند اکراه زدند که مگر می‌شود؟ بله می‌شود.

 بله؛ تحریم‌ها اثر گذاشت اما نه آن اثری که دشمن می‌خواست.

در عرصه سیاسی هم در طول سال 91 سعی  کردند ایران اسلامی را به تعبیر  خودشان در دنیا منزوی کنند. تا ایران سیاست‌های خود را در سطح جهان و منطقه گسترش ندهد. این کار با شکست کامل دشمن روبرو شد.

 می‌خواستند اجلاس غیرمتعهدها سست و سبک برگزار شود و همه شرکت نکنند. درست عکس آنچه می‌خواستند اتفاق افتاد.دوثلث ملت‌های جهان عضو غیرمتعهدها هستند. سران کشورها شرکت کردند و همه ایران را تحسین کردند و اظهار شگفتی کردند از پیشرفتهای علمی و فناوری و اقتصادی ایران و ملت ایران را تمجید و تحسین کردند.

در زمینه سیاست داخلی، سعی و هدف دشمن این بود که ملت را در راه خودشان مردد کنند و بین ملت و نظام اسلامی جدایی بیندازند و مردم را ناامید کنند. در روز 22 بهمن ملت ایران با حضور و شور و احساساتی که نسبت به اسلام و نظام اسلامی ابراز کردند، مشت محکمی بر دهان دشمنان زدند.(شعار مرگ بر آمریکا و "ما اهل کوفه نیستیم" مردم)

در عرصه امنیتی هم تلاش کردند امنیت کشور را به هم بزنند که تفاصیل آن را مسئولان در مصاحبه ها و گفتارها بیان کردند. آنجا هم ناموفق شدند. در زمینه سیاسی در منطقه قدرت و نفوذ جمهوری اسلامی را یکبار دیگر تجربه کردند. در مسائل منطقه‌ای کار به جایی رسید که اعتراف کردند بدون حضور و رای ایران هیچ مساله و مشکل مهمی در منطقه حل نخواهد شد. در قضیه حمله رژیم صهیونیستی به غزه، حضور قدرتمند جمهوری اسلامی در پشت صحنه موجب شد که خودشان اعتراف کردند در مقابل مبارزان فلسطینی شکست خوردند. گفتند اگر حضور و قدرتنمایی جمهوری اسلامی نبود مبارزان فلسطینی نمی‌توانستند در مقابل رژیم صهیونیستی ایستادگی کنند و رژیم صهیونیستی را حتی به زانو دربیاورند. این اولین بار در طول تاریخ رژیم صهیونیستی بود.

 در کنار اثر منفی تحریم‌ها، اثر مثبت بزرگی هم اتفاق افتاد. موجب شد نیروهای درونی ملت ایران، ظرفیت عظیم ملت ایران، فعال شود. استعدادهایی بروز کند و کارهای عظیمی تحقق یابد که اگر تحریم نبود این کارها نمی‌شد. توانستیم به برکت تحریم به کارهای بزرگی دست بزنیم، جوانان ما توفقیقاتی بدست آورند که اگر تحریم نبود به این توفیقات دست نمی یافتیم. به قدری پیشرفت در سال 91 در کشور وجود دارد که در مقایسه سال‌های قبل هم سال برجسته‌ای است. کارهای زیربنایی انبوه در ساخت راه و انرژی و کشف معادن و ده‌ها کار صنعتی بزرگ که اینها زیرساخت‌های اقتصادی آینده کشور است. اگر این زیرساخت‌ها را قبلا آماده کرده بودیم، تحریم‌ همین‌قدر اثر منفی هم نداشت.

 یک قلم پیشرفت‌های بزرگ علمی در طول سال 91 است. در زمینه علم و فناوری کارهایی شد که حقیقتاً چشم‌پرکن و برای انسانی که معتقد به آینده کشور است، خوشحال کننده است. جوانان عزیز  و دانشمندان ما ماهواره ناهید و کاوشگر پیشگام را با موجود زنده به فضا فرستادند. جنگنده فوق پیشرفته ساخته شد. اهمیت اینها به قدری است که هرکدام موجب خوشحالی است که میتوان برایش سرود ساخت و جشنواره برپا کرد. اما تبلیغ خوب دراین باره صورت نمیگیرد. وقتی موجود زنده به فضا رفت و برگشت آنقدر برای دنیا تعجب‌آمیز بود که اول انکار کردند اما سرانجام مجبور شدند اعتراف کنند.

در حوزه سلامت و پزشکی کارهای بزرگی انجام شد. در زمینه زیست فناوری در منطقه اول شدیم. اقلام  متعدد دارویی تولید شد.

 در همین سال 91، در حوزه نانوفناوری که یک انقلاب در زمینه فناوری و صنعت است، رتبه اول را در منطقه کسب کردیم. در چندین حوزه مقام اول را در منطقه کسب کردیم. در انتشار مقالات علمی. در سرعت پیشرفت علمی و سهم کشور در تولیدات علمی کل جهان شاهد پیشرفت کشور بودیم. در تعداد دانشجو و مقام‌های دانشجویان پیشرفت داشتیم. امسال 25 برابر اول انقلاب دانشجو در کشور داریم. در حوزه آب و محیط زیست و سلولهای بنیادی و انرژی هسته‌ای و ... کشور به پیشرفت‌های بزرگی توانست دست پیدا کند. اینها متعلق به سال 91 است که دشمنان همه تلاش خود را بسیج کردند که ملت ایران را از کار بیندازند.

* حوادث 91 درس بزرگی به ما می دهد و آن اینکه یک ملت زنده از سختی دشمن هرگز به زانو درنخواهد آمد.سال 91 برای ما یک میدان رزمایش و تبلیغ بود. به کوری چشم دشمن، فلج که نشدیم هیچ، توانستیم از خودمان برجستگی‌هایی را نشان بدهیم. البته ضعف‌های خود را هم شناختیم و این خاصیت رزمایش است. ضعف ما در اقتصاد که به سختی معیشت گروه هایی از مردم متکی شد عبارت است از وابستگی به نفت. بی اعتنایی به سیاست‌های کلان اقتصادی و تصمیم‌گیری پی‌درپی روزمره. مسئولان امروز و بخصوص آینده، به این نکته توجه کنند که کشور باید سیاست اقتصادی کلان روشن و مدون و برنامه‌ریزی شده داشته باشد و حوادث گوناگون نتواند تغییری در آن بدهد.

درس بزرگ دیگر برای ما این بود که بنیه کشور قوی است. لذا تاثیرات خصمانه دشمن به حداقل می‌رسد. اگر مسئولان در این کشور با بنیه قوی، با تدبیر کار کنند و مدیران با هم باشند و با هم کار کنند و با تدبیر عمل کنند، میتوانیم از هر تهدیدی فرصتی بسازیم. همچنان که در 91 از تهدیدات دشمن، فرصت ساختیم و انشاءالله آثار آنچه مسئولان و مردم در 91 انجام دادند، در سال های بعد خود را نشان بدهد.

 اقتصاد مسئله مهمی است که بنده طی چند سال، پی در پی بر آن اشاره کردم. البته تنها مسئله نیست. امنیت و سلامت کشور و مردم مهم است. پیشرفتهای علمی اساس و زیربنای کار است. اگر علم پیشرفت کند، همه کارهای بعدی آسان خواهد شد. استقلال و عزت ملی و ارباب نداشتن ملت، بسیار مهم است. در همه این موارد پیشرفت داشتیم هم در زمینه امنیت و هم در سلامت و هم نفوذ بین‌المللی و هم تسلط بر حوادث گوناگون که بر کشور و منطقه جاری است.  ملت ایران ثابت کرد در سایه آمریکا زندگی نکردن به معنای عقب افتادگی نیست.

ملت ایران ثابت کرد که وابسته نبودن به آمریکا و قدرت‌های بزرگ نه فقط موجب عقب‌افتادگی نیست بلکه موجب پیشرفت است. دلیل واضح این است که 30 سال جمهوری اسلامی را با 30 سال بعضی از کشورهایی که در سایه آمریکا زندگی کردند و دل خود را به سالی 2-3 میلیارد دلار آمریکا خوش کردند و تسلیم آمریکا شدند. ببینید آنها کجایند و ما کجایند. هستند کشورهایی که خود را به دم آمریکا بستند. ببینند ملت ایران به کجا رسید و آنها در چه وضعی هستند. هرکس این را مطالعه کند می فهمد وابسته نبودن به قدرت های بزرگ، فرصت است و  نه تهدید.

 ما در برنامه‌ریزی‌ها همواره باید جلوتر از دشمن عمل کنیم. نباید کشور در حال انفعال به سر ببرد. ما در مواردی اینگونه عمل کردیم و موفقیتش را دیدیم. یک نمونه همین مسئله سوخت 20 درصد مورد نیاز نیروگاه علمی و آزمایشی است که رادیوداروهای مهم مورد نیاز کشور آنجا تولید می شود. این را همیشه از خارج تهیه می‌کردیم. دشمنان ما فکر کردند از این فرصت استفاده کنند و این نیاز ملی را گرو بگیرند برای اینکه جمهوری اسلامی را وادار کنند به قبول تحمیل ها و تحکم‌های خودشان. اما جوانان و دانشمندان ما قبل از آنکه کار به نقطه فشار و حساس برسد توانستند سوخت غنی‌شده 20 درصد را تهیه کنند و آن سوخت را تبدیل کنند به صفحه مورد نیازی که در آن نیروگاه نیاز بود تهیه شود.

دشمن حدس هم نمی‌زد که بتوانیم این کار را انجام بدهیم اما به وقتش مسئولان متوجه شدند و استعداد ایرانی بروز یافت و شکوفا شد و با موفقیت انجام دادیم. آنها انتظار داشتند جمهوری اسلامی ملتمسانه از آنها این سوخت را درخواست کند  اما جمهوری اسلامی اعلام کرد که ما در داخل تولید کردیم و نیازی به شما نداریم.

اگر دانشمندان و جوانان ما اینکار را نمی کردند امروز بایستی با التماس و هزینه زیاد در مقابل کسانی که دوست ما نیستند، یا سوخت 20 درصد را درخواست میکردیم و یا رادیوداروها را. ولی مسئولان به وقت فهمیدند و آنچه باید انجام می‌دادند، انجام دادند و موفق شدند. این باید در همه مسائل اساسی کشور باشد. دولتها و صنعتگران و  کشاورزان و سرمایه‌داران و کارآفرینان و پژوهشگران و طراحان علمی و صنعتی همه موظفند به این وظیفه اخلاقی بزرگ و عاقلانه عمل کنند و پیش از نیاز خود را آماده کنند و یک قدم جلوتر از نقشه دشمن باشند.

این یکی از اقتضائات اقتصاد مقاومتی است. در این اقتصاد، یک رکن بسیار مهم، مقاوم بودن اقتصاد است و باید بتواند در برابر آنچه ممکن است در معرض توطئه دشمن قرار بگیرد موافقت کند.

 آمریکا مرتب از راههای گوناگون به ما پیغام میدهند که بیایید در مسئله هسته ای گفتگو کنیم. در تبلیغات جهانیشان هم این را بارها گفته اند که بیایید در کنار گفتگوهای 5+1، آمریکا و جمهوری اسلامی دو به دو درباره مسئله هسته ای ایران بحث کنند. من به این گفتگو ها خوشبین  نیستم. چون تجربه های گذشته ما نشان میدهد گفتگو در منطق حضرات آمریکایی به این معنی نیست که بنشینیم و به راه حل منطقی دست پیدا کنیم. منظورشان این است که بنشینیم حرف بزنیم تا شما نظر ما را قبول کنید. لذا همیشه گفته ام که این گفتگو نیست، تحمیل است و ایران زیر بار تحریم نمی‌رود. (شعار الله اکبر و مرگ بر آمریکای حضار)

من به اظهارات آمریکایی‌ها خوش‌بین نیستم اما مخالفت هم ندارم. چند مطلب باید روشن کنم. آمریکا مرتب پیغام می‌دهند که ما قصد تغییر نظام اسلامی را نداریم. جواب این است که ما نگران این نیستیم که شما قصد این را داشته باشید یا خیر. آنروز هم که قصدش را داشتید و به صراحت اعلام کردید، هیچکاری نتوانستید انجام بدهید و بعد از این هم نخواهید توانست.(تکبیر حضار و شعارهای "این همه لشکر آمده به عشق رهبر آمده" و "خونی که در رگ ماست، هدیه به رهبر ماست")

 مرتب و پی‌درپی آمریکایی‌ها پیغام می‌دهند که ما در پیشنهاد مذاکره منطقی صادق هستیم. من در جواب می‌گویم ما به شما بارها گفته‌ایم که ما در پی سلاح هسته‌ای نیستیم و شما باور نمی‌کنید، ما چرا باید حرف شما را بپذیریم؟ وقتی شما سخن منطقی و صادقانه ما را نمی پذیرید چرا باید حرف شما که بارها خلافش ثابت شده است را بپذیریم؟ پیشنهاد مذاکره یک تاکتیک آمریکاییست برای فریب افکار عمومی دنیا. باید ثابت کنید این نیست. اگر می‌توانید ثابت کنید. همینجا این را بگویم که از جمله تاکتیک‌های تبلیغاتی اینها این است که از طرف رهبری ایران، کسانی با آمریکایی‌ها مذاکره کردند این دروغ محض است. تاکنون از سوی رهبری ایران هیچکس با آنها مذاکره نکرده است. در برخی موارد مسئولان دولتی راجع به مسائل مقطعی با آمریکایی‌ها مذاکره کردند که البته مخالفتی با آن نداشتم. آنها البته باید خطوط قرمز را رعایت می‌کردند که کردند و امروز هم موظفند رعایت کنند.

بر اساس تجربه و کنجکاوی، برداشت ما این است که آمریکا مایل به اتمام مذاکرات هسته‌ای و پایان مناقشه هسته‌ای  نیست. اگر آنها مایل بودند، راه حل بسیار نزدیک و آسان بود. ایران در مسئله هسته‌ای فقط می‌خواهد که حق غنی‌سازی که حق طبیعی اوست شناخته شود. مسئولان کشورهای مدعی اعتراف کنند که ملت ایران حق دارد غنی سازی هسته‌ای را برای اهداف صلح‌آمیز به دست خودش انجام بدهد. این خواست زیادی است؟ ولی آنها این را نمی‌خواهند. می‌گویند نگرانی داریم که شما به سمت سلاح هسته‌ای بروید. چند کشور هم بیشتر نیستند ولی اسم خود را جامعه جهانی گذاشتند در حالی که اکثر کشورهای دنیا طرف ملت ایران هستند چون خواسته ما حق است.

 آمریکا میتوانست به حق غنی سازی ایران اعتراف کند و مقررات آژانس هم اعمال شود و ما هم از روز اول مخالفتی با اعمال مقررات آژانس نداشتیم. هر وقت به نتیجه نزدیک می شویم، آمریکایی‌ها سنگ‌اندازی کردند.

آنها میخواهند مناقشه هسته‌ای ادامه داشته باشد تا بهانه برای فشار به ملت ایران داشته باشند تا ملت ایران را به قول خودشان فلج کنند اما به کوری چشم آنها ملت ایران فلج نخواهد شد.

 اگر آمریکایی‌ها صادقانه می‌خواهند کار تمام شود، من راه حل را می گویم. راه حل این است که آمریکا از دشمنی با ملت ایران دست بردارد. اگر میخواهند این مشکلات فی‌مابین نباشد، دست از دشمنی بردارند. 34 سال است دولتهای گوناگون آمریکا با فهم غلط از ایران و ایرانی، دشمنی های گوناگونی را با ما طراحی کردند. از سال اول انقلاب دشمنی کردند وعلیه امنیت ما برنامه‌ریزی و حرکات خصمانه کردند. از دشمنان ریز و درشت ما همیشه حمایت کردند. علیه اقتصاد ملی ما فعالیت کردند واز همه ابزارها علیه ملت ایران استفاده کردند و در همه اینها هم بحمدالله شکست خوردند و بعد از این هم اگر به دشمنی‌ها ادامه بدهند شکست خواهند خورد.

 بنده مسئولان آمریکا را هدایت می‌:کنم که اگر دنبال راه عاقلانه می‌"گردند سیاست و عمل خود را تصحیح کنند و دست از دشمنی با مردم ایران بردارند.

سخنان رهبر انقلاب درباره انتخابات

انتخابات در ایران مظهر حماسه سیاسی است. انتخابات مظهر اقتدار سیاسی و آبروی نظام است. مظهر اراده ملی و نماد مردمسالاری اسلامی است. ما که مسئله مردمسالاری اسلامی را در مقابل دموکراسی لیبرال غربی مطرح کردیم، مظهر مردمسالاری اسلامی همین حضور مردم در انتخابات است. به خاطر اهمیت انتخابات، دشمنان مردم ایران همیشه سعی کرده‌اند که انتخابات را از شور و هیجان بیندازند. برنامه ریزی کردند که مردم را از حضور پای صندوق های رای بازدارند و آنها را دلسرد و ناامید کنند.

در درجه اول، گسترش مشارکت مردم در انتخابات اهمیت دارد. حضور گسترده مردم در درجه اول است. شور انتخاباتی در کشور و حضور مردم پای صندوق‌های رای می تواند تهدیدات دشمنان را بی‌اثر کند. می‌تواند امنیت کشور را تامین کنند. این را ملت عزیز ما در همه نقاط کشور بدانند که حضور آنها در پای صندوق‌های رای در آینده و امنیت و استقلال و ثروت ملی و اقتصاد و همه مسائل مهم کشور تاثیر دارد. انتخابات باید به توفیق الهی و همت مردم ایران با مشارکت گسترده تحقق یابد.

در انتخابات همه سلیقه‌ها و جریانات معتقد به جمهوری اسلامی شرکت کنند. این هم حق همه است و هم وظیفه است. انتخابات برای یک سلیقه و جریان سیاسی خاص نیست. همه کسانی که به استقلال کشور و آینده کشور اهمیت می دهند و دلشان برای منافع ملی می سوزد باید در انتخابات شرکت کنند. روی گرداندن از انتخابات مناسب کسانی است که با نظام اسلامی مخالفند.

رای مردم به طور نهایی تایید کننده است. باید خود مردم دقت کنند و تحقیق کنند و اصلح را انتخاب کنند. رهبری یک رای بیشتر ندارد مانند همه مردم. این رای هم تا وقتی به صندوق انداخته شود، هیچ کس از آن مطلع نخواهد بود. اینجور نیست که کسی بیاید نسبت بدهد که نظر رهبری به فلان است و به بهمان نیست. البته این روزها متاسفانه حرف های گوناگون و نسبت‌های گوناگون به اشخاص گوناگون با اقسام گوناگون رسانه، با پیامک رونق دارد. مراقب باشید تحت تاثیر اینچیزها قرار نگیرید.

 از حقیر کسی چیزی در این زمینه نخواهد شنید(توصیه برای رای دادن به یک فرد خاص)

همه باید در مقابل قانون در مسئله انتخابات و غیرانتخابات تسلیم باشند و تمکین کنند. حوادثی که در سال 88 پیش آمد که برای کشور ضرر داشت از همین ناشی شد که کسانی نخواستند به رای مردم و قانون تمکین کنند. دعوت به شورش خیابانی، از خطاهای جبران ناپذیری است که اتفاق افتاد.

 آنچه که برای رئیس‌جمهور آینده نیاز داریم، عبارتست از امتیازاتی که امروز وجود دارد منهای ضعف‌هایی که وجود دارد. رئیس جمهور هر دوره‌ای باید امتیازات کسبی و ممکن‌الحصول رئیس جمهور قبلی را داشته باشد و ضعف های او را نداشته باشد. روسای جمهور چه امروز و چه فردا نقاط ضعف و قوتی دارند. آنچه امروز برای دولت و رئیس جمهور نقاط قوت محسوب می شود باید در رئیس جمهور بعدی وجود داشته باشد و آنچه امروز نقاط ضعف شناخته می شود، باید از خودشان دور کنند. بایستی در سلسله دولت‌هایی که پشت سر هم می آیند رو به پیشرفت و تعالی و تکامل باشیم. هر کسی می آید پایبند به ارزش ها و انقلاب و نظام اسلامی و خرد جمعی و تدبیر باشد.

انتهای خبر / پ . س