SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
«شیعه نیوز»: روز عاشورا ، هنگامي كه ناگزير بودن كارزار مسجّل شد، اصحاب نگذاشتند كه تا زنده هستند فرزندان رسول خدا (صلی الله علیه وآله) به ميدان روند و كشته شوند. اما هنگامي كه تمامي ياران امام(علیه السلام) جانفشاني كردند و به شهادت رسيدند، نوبت اهل بيت پيامبر(صلی الله علیه وآله) شد كه خود را فداي حق و حقيقت نمايند.
در اين لحظات سخت فرزندان علي(علیه السلام)، جعفر طيار، عقيل، امام حسن(علیه السلام) و سيدالشهداء(علیه السلام) گردهم آمدند، يكديگر را در آغوش كشيدند و با هم وداع كردند.
در حديثي است از رسول خدا(صلی الله علیه وآله) كه روزي به چند تن از جوانان قريش نگريست كه صورتهايي زيبا و نوراني داشتند. پيامبر(صلی الله علیه وآله) با ديدن آنان اندوهگين شد. پرسيدند: «يا رسول الله! تو را چه شد؟» فرمود: «ما خانداني هستيم كه خداوند، آخرت را براي ما برگزيده است نه دنيا را. يه ياد آوردم آنچه را كه امت من بر سر فرزندانم خواهند آورد و آنان را ميكشند يا آواره ميسازند».
از بين افراد خاندان نبوت كه در كربلا به دست لشكر يزيد به شهادت رسيدند سه نفر فرزندان عبدالله بن جعفر طيّار يعني فرزندان حضرت زينب (سلام الله علیها) و سه نفر ديگر از آنان برادران تني حضرت ابوالفضلالعباس(علیه السلام) يعني برادارن حضرت زينب (سلام الله علیها) بودند.
فرزندان زينب (سلام الله علیها)
«عون»، «محمد» و «عبيدالله» سه پسر عبدالله بن جعفر و حضرت زينب(سلام الله علیها) بودند كه به همراه مادر خويش در ركاب امام(علیه السلام) به كربلا آمده بودند. آنان وقتي كه تنهايي دايي و امام خويش را ديدند يك به يك به ميدان رفتند و جان خود را فداي اسلام كردند. «عون» در مقابل چشمان نگران مادرش زينب به سوي ميدان تاخت در حالي كه ميخواند:
إن تنكروني فـأنا بن جعفر
شهيد صدق في الجنان ازهر
يطير فيها بجناح اخضر
كفی بهذا شرفا في المحشر
يعني :
اگر مرا نميشناسيد بدانيد كه من پسر جعفر طيارم؛ همان كه در راه حق و حقيقت به شهادت رسيد و در فردوس برين ميدرخشد؛ و همو كه بر فراز بهشت با بالهايي سبز به پرواز در ميآيد؛ و همين نسب و شرف براي روز محشر كافي است.
عون سه سوار و هجده پياده از لشكريان دشمن را كشت تا اينكه سر انجام به دست لشكر يزيد به شهادت رسيد. پس از وي، دو برادرش محمد و عبيدالله نيز در راه حق جنگيدند و شهيد شدند.
برادران زينب (سلام الله علیها)
«ابوالفضل العباس»، «عبدالله»، «جعفر» و «عثمان» چهار برادر ناتني امام حسين و زينب كبری(سلام الله علیها) از «فاطمه ام البنين» بودند.
هنگامي كه ابوالفضلالعباس مشاهده كرد كه بسياري از اهل بيت به شهادت رسيدهاند با سه برادر مادري خود گفت : «برادران عزيزم! دوست دارم كه در مقابل من به ميدان رويد تا اخلاص شما را در راه خدا و رسول ببينم».
سه برادر يك به يك به ميدان رفتند و در رجزهايشان خود را «فرزند علي» معرفي كردند و پس از كارزاري قهرمانانه به شهادت رسيدند.
عثمان بن علي ـ كه اميرالمؤمنين(علیه السلام) فرمود : «او را به ياد برادرم عثمان بن مظعون (صحابي صديق رسول الله) عثمان ناميدم» ـ جواني 21 ساله بود. هنگامي كه جنگ دلاورانهي او را ديدند براي كشتن او به تيراندازي متوسل شدند. «خولي» تيري به پهلوي او زد و عثمان از اسب به زير افتاد. سپس يكي از دشمنان بر او تاخت و وي را به شهادت رساند و سرش را از تن جدا نمود.
اين 6 جوان، تنها چند نفر از خويشاني بودند كه زينب(سلام الله علیها)، شهادت آنان را به چشم ديد؛ شير زني كه در يك نيمروز، پسران و برادران و برادر زادگان و پسر عموهايش را بر خاك و خون مشاهده كرد و سر آنان را بر نيزه ديد... امان از دل زینب...
منبع: ابنا
انتهای خبر/ خ.ن