شیعه نیوز | مسلمانان ۱۵ درصد از جمعیت هند را با جمعیتی بالغ بر ۲۰۰ میلیون نفر تشکیل می‌دهند اما با این وجود، بزرگترین غایبان انتخابات کنونی هند محسوب می‌شوند و هیچ صحبتی درباره مطالبات، منافع و دردهای آنها در این انتخابات مطرح نمی‌شود.
به گزارش «شیعه نیوز»، در حالی که همه احزاب به دنبال جذب آرای شهروندان هستند، تنها تعداد کمی از شخصیت‌های مسلمان در این انتخابات و حتی در حوزه‌هایی که اکثریت مسلمان در آن حضور دارند، نامزد شده‌اند، در حالی که حزب بهارتیا جنتا -عامدانه و در راستای خوشایند هندوها- موضوعاتی را مطرح می‌کند که تأثیر منفی بر مسلمانان دارد.
تهدیدات حزب بهارتیا جنتا
اقلیت مسلمان از پیام‌ها و کنایه‌های «نارندرا مودی»،نخست‌وزیر هند که به صراحت توسط دیگر رهبران حزبش در مورد امکان به حاشیه راندن مسلمانان صحبت می‌کند، آگاه هستند، زبان حال مودی خطاب به رای‌دهندگان هندو این است که حزب ما توانست معبد بزرگ راما را بر روی مسجد بابری بسازد و خودمختاری کشمیر را ملغا کند.
این حزب با لغو قوانین ثبت احوال اسلامی و با اجازه به هندوها برای تصرف مساجد بیشتر، با ادعای اینکه آنها پس از تخریب معابد هندو ساخته شده‌اند همچنین با بستن مدارس اسلامی، طرح خود را برای اجرای قوانین مدنی برای همه هندوها ادامه می‌دهد، حزب متبوع مودی همچنین با «غذای حلال» و حجاب مبارزه کرده و مساجد، قبرستان‌ها و زیارتگاه‌های مسلمانان را تخریب می‌کند.
مودی مبنای قانونی سلب تابعیت از میلیون‌ها مسلمان را با اصلاح قانون شهروندی، علاوه بر به حاشیه راندن مسلمانان از نظر سیاسی، در وزارتخانه مرکزی یا دولت‌های ایالتی که توسط این حزب اداره می‌شود وضع کرد حتی در پارلمان یا شوراهای قانونگذاری ایالتی اجازه نمی‌دهد حتی یک مسلمان از سوی حزب مودی نامزد شود.
در حالی که در همه جا حتی در فرودگاه‌ها و ایستگاه‌های قطار تعطیلات هندوها با سروصدا جشن گرفته می‌شود اما مسلمانان در صورت کوچک بودن مساجدشان، جرأت برپایی نماز جماعت یا نماز عید را در میادین عمومی و خیابان‌ها را ندارند و اگر چنین کاری بکنند، مجازات می‌شوند.
تبعیض مستمر در حق مسلمانان
به حاشیه راندن و میدان ندادن به مسلمانان هند حتی قبل از استقلال آغاز شد، در طول دوره خودمختاری که قبل از استقلال بود، حزب کنگره خواسته‌های ساده حزب مسلم لیگ، مانند دادن یک یا دو وزارتخانه به مسلمانان را رد کرده بود؛ به طوری که این اقدامات و مواضع، دلیل و انگیزه‌ای برای درخواست تقسیم هند بود.
پس از استقلال، زبان اردو به عنوان زبان مسلمانان به حاشیه رانده شد، زیرا به خط عربی فارسی می‌نوشتند، مدارسی که از اردو به عنوان وسیله آموزشی استفاده می‌کردند، تعطیل شدند و اموال میلیون‌ها مسلمان مصادره شد.
در حالی که هند از مهاجرت غیرمسلمانان از پاکستان استقبال می‌کرد، سهمیه مسلمانان در مشاغل دولتی را لغو کرد و در طی سالیان متمادی، حضور مسلمانان در ادارات، پلیس و ارتش به تدریج کاهش یافت و اکنون در مجموع به کمتر از ۴ درصد رسیده است.
بر اساس گزارش کمیسیون انتخابات، شمار نمایندگان مسلمانان در پارلمان‌های متوالی هند نشان می‌دهد که تعداد نمایندگان آنها در سال ۱۹۵۲ به ۱۱ نماینده یا ۲ درصد و در سال ۲۰۱۹ میلادی به ۲۷ نماینده یا ۴.۴ درصد رسیده است.
بالاترین درصد نمایندگان مسلمانان در سال ۱۹۸۰ میلادی با ۴۹ نماینده مسلمان یا ۱۰ درصد بود، در حالی که امروز حداقل باید حدود ۸۰ کرسی در مجلس مرکزی داشته باشند.
دولت‌های متوالی به منظور کاهش شمار نمایندگان مسلمان دست به روش‌های زیرکانه‌ای مانند اختصاص حوزه‌های انتخاباتی مسلمانان به «دالیت‌ها» (کسانی که در نظام طبقاتی آیین هندو، غیرقابل لمس یا نجس خوانده می‌شوند) یا توزیع حوزه‌های انتخاباتی دارای اکثریت مسلمان‌نشین در حوزه‌های هندوها می‌زند تا این چنین درصد مسلمانان در حوزه‌های انتخاباتی‌شان کاهش یابد.
با این حال، حزب کنگره و سایر احزاب سکولار مایلند مسلمانان را در انتخابات نامزد کرده و در شوراهای وزارتی شرکت دهند و مسلمانان را در مناصب تشریفاتی بالایی مانند رئیس جمهور، معاون رئیس جمهور و فرمانداران ایالتی منصوب کنند.
مسلمانان در عهد مودی
وضعیت مسلمانان با روی کار آمدن حزب به رهبری نارندرا مودی، که به دشمنی با مسلمانان معروف است و به طراح قتل‌عام گجرات در فوریه ۲۰۰۲ متهم است، به شدت تغییر کرد.
مودی و حزب او معتقدند که باید مسلمانان و مسیحیان را به حاشیه رانده و آنها را به شهروندان درجه دوم تبدیل کرد و آنها را مهمانانی بدون هرگونه امتیاز در هند قلمداد کرد.
مودی این روند را در دوران حکومت خود بر ایالت گجرات در دوره بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۴ به حد کمال رساند. از آن زمان، هیچ نماینده مسلمانی در شورای قانونگذاری گجرات وجود نداشته است با وجود اینکه مسلمانان ۱۰ درصد از جمعیت این ایالت را تشکیل می‌دهند.
مودی پروژه‌هایی را که توسط دولت‌های قبلی برای پیشبرد وضعیت مسلمانان به‌ویژه در زمینه آموزشی آغاز شده بود، لغو کرد و شروع به محدود کردن مدارس خصوصی اسلامی و بستن آنها در ایالت‌های مختلف مانند آسام، اوتارکند، و اوتار پرادش کرد.
مساجد، مدارس خصوصی اسلامی، زیارتگاه‌ها و قبرستان‌ها در ایالت‌های تحت حکومت حزب موی شروع به تخریب شد و خانه‌ها و مغازه‌های مسلمانان بدون تشریفات قضایی به بهانه‌های واهی مانند اتهام پرتاب سنگ در راهپیمایی هندوها تخریب شدند.
دستگیری جوانان مسلمان با پیش پا افتاده‌ترین دلایل همچنان ادامه دارد و پس از دستگیری، اتهام تروریستی نیز به لیست اتهامات وارده به آنان افزوده می‌شود و باعث می‌شود سال‌های زیادی را در زندان بگذرانند.
دولت مودی همچنین متهم است که در پس کشتار مسلمانان به بهانه‌های ی مانند «خوردن گوشت گاو»، «ذبح گاو» یا ازدواج با زنان هندو بوده است و عاملان این جنایات به ندرت مجازات شده‌اند.
در دسامبر ۲۰۱۹، دولت مودی قانون شهروندی اصلاح شده را تصویب کرد که به غیر مسلمانانی که از کشورهای همسایه می آمدند اجازه می‌داد شهروندی هند را دریافت کنند، اما اگر مهاجر مسلمان بود، آن را ممنوع کرد.
همه احزاب تحت تأثیر این سیاست‌ها قرار گرفتند و اکنون هیچ حزبی به فکر مسلمانان یا نامزدی آنها در انتخابات نیست، هیچ حزبی دوست ندارد مسلمانان با لباسی که نشان‌دهنده شخصیت آنها باشد در جشنواره‌های خود ظاهر شوند، به مسلمانان همچنین اجازه داده نمی‌شود در جشنواره‌های حزبی سخنرانی کنند؛ امری که برای مودی و ایدئولوژی وی موفقیت چشمگیری محسوب می‌شود، حتی اگر حزب او در انتخابات پیروز نشود، مسلمانان به دلیل تأثیر سیاست‌های مودی در گفتمان سیاسی هند در حاشیه خواهند ماند.
