در پی حمله سپاهیان عثمانی به فرماندهی سلطان بایزید ایلدرم سلطان عثمانی به سرزمین های بالکان و مجارستان ، مانوئل پالئولوگ ، امپراتور بیزانس و زیگموند ، پادشاه مجارستان از مسیحیان غربی درخواست کمک کردند. لشکرهای صلیبی از اقصی نقاط غرب اروپا به کمک آنها شتافتند. ارتش صلیبی طول سواحل رودخانه دانوب را پیمود و در مقابل شهر نیکوپولیس و در ساحل رود دانوب اردوگاه خود را بر پا کرد.
سپاه عثمانی خود را به سرعت به این منطقه رساند و ارتش صلیبی از سرعت حرکت عثمانی ها غافلگیر شد. در روز 22 سپتامبر سال 1396 میلادی دو لشکر در مقابل یکدیگر صف آرایی می کنند. شوالیه های صلیبی با زره های سنگین به توصیه های زیگموند پادشاه مجارستان که آنها را به احتیاط و آرایش جنگی فرا می خواند گوش نداده و مایل بودند هر چه زودتر به جنگ فیصله داده و سلطان عثمانی را اسیر کنند.
بنابراین شوالیه های سنگین اسلحه صلیبی به سوی صفوف سپاه عثمانی حمله ور شدند. با یورش سوارکاران صلیبی سلطان بایزید ایلدرم با زیرکی اجازه داد آنها به قلب سپاه پیاده اش رخنه کنند. آنگاه در زمان مناسب دو جناح راست و چپ لشکر عثمانی به یکدیگر پیوسته و سوار نظام صلیبی ها را محاصره می کنند.
زیگموند پادشاه مجارستان به زحمت با یک قایق موفق به فرار می شود و هزاران نفر از سپاه صلیبی قتل عام می شوند. به این ترتیب ، در روز 22 سپتامبر سال 1396 میلادی بایزید ایلدرم سلطان عثمانی لشکر صلیبیون را در نیکوپولیس در ساحل رودخانه دانوب درهم می شکند.
