به گزارش «شیعه نیوز»، به نقل از مدیکال اکسپرس، اکنون مشخص شده است که اثرات طولانی مدت کووید-۱۹ می‌تواند از بسیاری جهات بر سلامتی شما از جمله نحوه واکنش بدنتان به جراحی تاثیر بگذارد. در این حالت تغییرات قابل توجه است. تعداد فزاینده‌ای از مطالعات، افزایش قابل توجهی از مرگ پس از عمل را به دلیل عوارض ریوی حداقل برای شش هفته پس از عفونت کووید-۱۹ بدون علامت نشان داده است.
هیچ جراحی بدون خطر نیست و جراحان همیشه خطرات را در مقابل فواید انجام یک روش خاص برای یک بیمار خاص ارزیابی می‌کنند. این یافته‌ها در مورد ارتباط بین عفونت کووید-۱۹ و عوارض جراحی و مرگ و میر متغیر‌های جدیدی را به این معادله اضافه می‌کند و بیمارستان‌ها و سیستم‌های بهداشتی، سیاست‌های جدیدی را برای ایمن نگه داشتن بیماران تا حد ممکن در پیش می‌گیرند.
در حال حاضر یک سیاست جدید در بیمارستان ییل پیش بینی کرده است که جراحی‌های انتخابی برای بیماران بزرگسالی که به بیهوشی عمومی یا نورواکسیال (بیهوشی در اطراف اعصاب مانند اپیدورال قرار داده می‌شوند) نیاز دارند، باید به مدت هفت هفته از زمان تشخیص کووید-۱۹ به تعویق بیفتد؛ علاوه بر این جراحی‌های انتخابی برای بزرگسالانی که از نظر ایمنی، دیابت یا سابقه بستری دارند باید هشت تا ۱۰ هفته پس از تشخیص و در افرادی که سابقه بستری در بخش مراقبت‌های ویژه را دارند باید ۱۲ هفته به تعویق بیفتد.
نیتا اهوجا، رئیس جراحی پزشکی ییل و رئیس جراحی بیمارستان یل نیو هاون می‌گوید به جراحان توصیه می‌شود در مورد خطرات ادامه عمل با بیمار زودتر از موعد صحبت کنند. این دستورالعمل‌ها در مورد جراحی فوری و اضطراری اعمال نمی‌شود.
چندین مطالعه کوچک از جمله یک مطالعه منتشر شده در لینست نشان داده است که بیماران با نتایج مثبت کووید-۱۹ ممکن است نتایج بدتر و افزایش احتمال مرگ پس از جراحی را تجربه کنند. یک مطالعه بزرگ بین‌المللی نیز نشان داد که نگه داشتن جراحی در حالت تعلیق برای حداقل هفت هفته پس از آزمایش مثبت کرونا، با خطر مرگ و میر پایین‌تری در مقایسه با جراحی فوری همراه است.
جدیدترین مطالعه در مورد این موضوع در ماه آوریل در نشریه جاما منتشر شد که در آن ۵ هزار و ۴۷۰ بیمار جراحی را با نتایج آزمایش کووید-۱۹ مثبت (در عرض شش هفته) با ۵۴۷۰ بیمار با نتایج منفی مقایسه کرد. نتیجه نشان داد تعداد مرگ و میر پس از جراحی در گروه مثبت کووید-۱۹ دو برابر بیشتر از گروه منفی گزارش شد.
اگرچه جراحان از این رهنمود‌ها کاملا آگاه هستند، اما برای بیماران و اعضای خانواده آن‌ها مهم است که دلیل تصمیم به تاخیر انداختن یک عمل جراحی را درک کنند، حتی برای شخصی که کاملا بهبود یافته است.
روبرتا هینز، رئیس بخش بیهوشی پزشکی ییل می‌گوید: ما قصد داریم این اطلاعات را به بیماران ارائه دهیم تا آن‌ها بتوانند با جراحان و ارائه دهندگان خود گفتگو کنند. هر تصمیم باید در سطح فردی گرفته شود و ما می‌خواهیم تاکید کنیم که بیمار در مراقبت از آن‌ها یک شرکت فعال دارد.
به عنوان مثال بیماری که مبتلا به سرطان است و به جراحی نیاز دارد، ممکن است هرچه سریع‌تر نیاز به جراحی داشته باشد، برای بعضی از افراد، خطرات انتظار برای انجام عمل جراحی ممکن است بیشتر از به تاخیر انداختن آن باشد در حالی که برای برخی دیگر انتظار بهتر است. هر شرایطی متفاوت است و آنچه در یک مورد خاص باید انجام شود تصمیمی است که باید به طور مشترک توسط بیمار و جراح گرفته شود.
جراحی‌های اورژانسی برای «نجات جان یا اندام» همچنان در صورت لزوم انجام می‌شود، با این حال دکتر اهوجا می‌گوید: جراحی نیمه انتخابی بیشتر گفته‌های ما را نشان می‌دهد به خصوص در بیماران سرطانی؛ این‌ها جراحی‌هایی هستند که نیازی نیست انجام شوند، اما زمان مشخصی وجود دارد. با این حال در شرایط اضطراری مثلا اگر کسی پس از یک تصادف رانندگی به بیمارستان مراجعه کند حتی در صورتی که به کرونا مبتلا باشد، ما جراحی را به تعویق نمی‌اندازیم.
همه بیماران باید قبل از عمل جراحی از روش PCR (واکنش زنجیره‌ای پلیمراز که قابل اطمینان‌ترین روش در انواع مختلف آزمایش‌های موجود است) استفاده کنند. دکتر اهوجا اضافه می‌کند این تغییر نخواهد کرد و برای برداشتن عفونت‌های فعال (نه موارد قبلی) کلیدی است.
ارتباط بین عفونت کووید-۱۹ و عوارض جراحی منطقی به نظر می‌رسد چرا که تحقیقات پیش از این ارتباط بین کووید-۱۹ و التهاب را تایید کرده‌اند. دکتر اهوجا توضیح می‌دهد عفونت یک حالت التهابی در بدن ایجاد می‌کند و این می‌تواند حداقل برای شش هفته ادامه یابد؛ به همین دلیل است که ما توصیه می‌کنیم حداقل شش هفته جراحی را به تعویق بیندازید تا بدن شما با اثرات ویروس مقابله نکند.
دکتر هینز تاکید می‌کند این تنها مختص عمل جراحی نیست، بلکه بیهوشی نیز می‌تواند باعث تشدید التهاب در بدن شود. کووید-۱۹ یک بیماری در حال ظهور است و ما هنوز در مورد عواقب حاد و مزمن آن می‌آموزیم. ما در ابتدا فکر می‌کردیم این یک بیماری تنفسی است، اما یافته‌ها از لخته شدن خون و یک روند التهابی پیچیده در برخی موارد حکایت دارد. شش ماه دیگر ممکن است با تکامل داده‌ها، دستورالعمل‌های مختلفی داشته باشیم.
انتهای پیام
