شیعه نیوز: درخت انجیر بومی آسیای غربی و کشورهای مدیترانه است و از آنجا به عربستان، سوریه و فلسطین اشغالی برده شده است. انجیر درختی است با برگ های زرد و پنجه ای و به رنگ سبز خاکستری که بلندی آن تا شش متر می رسد و به دلیل عدم مقاومت در مقابل سرمای شدید، در مناطق معتدله و گرمسیر کشت می شود. درخت انجیر معمولاً از سال چهارم شروع به میوه دادن می کند و تا سن بیست سالگی میوه می دهد.
ارزش غذایی انجیر
انجیر، قند زیادی دارد. ۵۰ درصد انجیر خشک را قند تشکیل می دهد. همچنین منبع خوبی از پتاسیم، منیزیم، کلسیم، فسفر و ویتامین های C, B, A است. انجیر منبع غنی فیبر غذایی می باشد. لیگنین یک نوع فیبر غذایی غیر محلول است که به مقدار زیاد در انجیر وجود دارد و نقش عمده ای در جلوگیری و رفع یبوست دارد.
خواص انجیر
* می توان از انجیر در درمان انواع یبوست استفاده کرد و از عوارض جانبی مسهل ها مثل ناسازگاری مزاجی، وابستگی، تحریک شدید روده، گشادی کولون، دل پیچه و استفراغ در امان بود. همچنین یکی از ویژگی های مثبت این میوه نداشتن منع مصرف در دوران بارداری یا شیردهی و قابل استفاده بودن برای تمام سنین است. انجیر تازه برای رفع انواع یبوست سودمند است، به ویژه اگر بیمار علاوه بر یبوست دچار کم خونی باشد یا در دوره نقاهت بیماری به سر ببرد یا قصد اصلاح وزن داشته باشد.
توضیح اینکه فرد لاغر مبتلا به یبوست، باید تعدادی انجیر را به عنوان یک میان وعده اضافه، به غذای اصلی اضافه کند و فرد چاق دچار یبوست باید انجیر را به عنوان یک وعده غذا ترجیحاً صبحانه مصرف کند. در فصولی که انجیر تازه در دسترس نیست، می توان از انجیر خشک خیسانده در آب یا گلاب یا پخته شده در شیر بهره برد.
* از انجیر می توان در رژیم های غذایی خاص مثل رژیم کم چربی، کم سدیم، پرفیبر، کاهش وزن، دیابتی و حتی رژیم غذایی مدیترانه ای استفاده کرد.
انجیر خشک تشنگی آور است. اگر با خاراگوش(افسنطین) باشد داروی استسقاء است. خوردن شربت انجیر به نفع معده است و اشتهای خوراک را کاهش دهد
* انجیر تازه از میوه هایی است که حکما آن را بسیار به غذای مطلق نزدیک دانسته اند و این به این مفهوم است که از خوردن آن خون خوب با کیفیت معتدل پدید می آید.
* در مورد انجیر این نکته نیز گفتنی است که میل دهنده مواد زائد به سمت پوست است یعنی باعث دفع آن ها از طریق پوست می شود. این ویژگی از دو جهت قابل توجه است یکی اینکه افراد دچار بثورات پوستی شدید (جوش) ممکن است با خوردن آن دچار تشدید بثورات شوند و دیگر اینکه یکی از بهترین گزینه های درمانی برای افراد دچار سوء مزاج بلغمی است چرا که از نظر عده ای از حکما بهترین مسیر برای دفع سموم بلغمی مسیر پوستی است.
* حکما برای انجیر خاصیت نضج و اسهال مواد بلغمی یعنی آماده سازی آن ها برای دفع و نیز دفع آن ها قائل شده اند. به عبارتی انجیر یکی از بهترین گزینه ها برای افراد چاق غیرگوشتی به ویژه خانم های چاق است.
* در روایت مختلف نیز در مورد انجیر منافعی ذکر کرده اند از جمله ذکر کرده اند افزایش دهنده قوای جنسی، موثر در درمان بواسیر و نِقرِس و سردیِ مزاج و بوی بد دهان است همچنین ذکر شده که خوردن انجیر، انسدادها را نرم می کند و برای بادهای قولنج، سودمند است. جالب اینکه در روایات متذکر شده است که در روز، از آن فراوان بخورید و در شب در خوردن آن زیاده روی نکنید.
* انجیر تازه مقوی مغز و کبد، رفع کننده انسداد در کبد و طحال بوده و برای درمان بواسیر مفید است. در افراد با مزاج سرد که مبتلا به دردهای مفاصل و یا بیماری مجاری ادراری هستند مفید می باشد.
* مصلح انجیر، انیسون، ریواس و شربت بالنگ است.
انجیر در نگاه ابوعلی سینا
* انجیر تر کمی گرم و بسیار تر و آبکی است و کمتر، فایده دارویی دارد. انجیر نارسیده زداینده و سردی بخش است. لیکن شیرش چنین نیست. انجیر خشک در اول گرم و در آخر لطیف است.
* اگر انجیر خشک و برگش را با بیخ مازریون سیاه بپزند درمان گری چهارپایان است.
* افشره و برگ انجیر بسیار گرمکن و زداینده و بسیار نرم کننده است و گندیده ها را به سوی پوست می راند و سبب عرق کردن می شود و به همین علّت است که خوردن انجیر مایه آرامش گرمی بدن می شود. انجیر خشک نیز مواد را به خارج می راند و سبب عرق کردن شود.
* شیر انجیر خون گداخته را بند آرد و خون بند آمده را می گدازد.
* غذایی که از انجیر حاصل آید هرچند که به پرمایگی غذای گوشت و حبوب نمی رسد اما از مواد غذایی هر میوه ای پرمایه تر است.
* انجیر نارسیده را بر پوست مالند یا ضماد نهند در درمان خال ها، زگیل ها و زگیل مانندها مفید است.
* خوردن انجیر و برگ انجیر، رنگ پریده به سبب بیماری ها را سرحال آرد. داروی ورم گرم و سست است. دمل را می رساند و به ویژه اگر با زنبق و نَطرون یا با آهک و پوست انار باشد داروی کژدمه است.
* شیر دیوانجیر ورم بسیار سخت را نرم کند. داروی خنازیر و ورم ماهیچه است. دیوانجیر، افشره برگش، شیرش بر پوست مالند، ترک های ناشی از سرما را خوب می کند و اگر با موم و روغن گُل باشد چه بهتر.
* انجیر یا دیوانجیر را با آرد جو بپزند و ضماد کنند ورم سخت را نرم کند. انجیر نارسیده را بر بهک گذارند یا بر دمل نهند مفید است که دمل را می رساند و بهک را می زداید.
* انجیر را آب پز کنند و در گلو گردانند (غرغره)، ورم گلو را از بین ببرد.
* انجیر پخته و پوست انار داروی ورم بناگوش است.
* افشره برگ انجیر قَرحه آور است. آب پز انجیر را با کف خردل بر خارش مالند مفید است. شیر دیوانجیر زخم ها را به هم آرد و می چسباند.
* انجیر نارسیده و برگ انجیر و برگ خشخاش را با هم ضماد کنند و بر پوست استخوان نهند نافع است.
* آب پز انجیر با کف خردل مخلوط کنند و در گوش چکانند صداهای گوش را می خواباند.
* افشره شاخه انجیر قبل از آنکه برگ از آن سربرزند یا شیر انجیر را بر دندان کرم خورده نهند سودمند است.
انجیر خشک
* شیر انجیر مخلوط با عسل در مداوای تیرگی چشم مرطوب، اول آب به چشم آمدن، کلفت شدن طبقات چشم مفید است. ماساژ دادن پلک چشم با برگ انجیر زبری و گری پلک را از بین می برد.
* انجیر تر و خشک زبری گلو را از بین می برد و با سینه و قصبه الریه سازگارند.
* شراب (شربت) انجیر شیر پستان را ریزش دهد. سرفه مزمن را درمان است و در مداوای ورم شش و نازک نی مفید است.
* اگر انجیر را با آبکامه خورند زائده های معده را تنقیه کند و حالت تشنگی که از بلغم شور ناشی باشد از بین می رود. انجیر خشک تشنگی آور است. اگر با خاراگوش(افسنطین) باشد داروی استسقاء است. خوردن شربت انجیر به نفع معده است و اشتهای خوراک را کاهش دهد.
* انجیر تر، ملین و کمی مسهل است و به ویژه اگر با بادام کوبیده خورند مسهلی ملایم است و سفتی زِهدان را نرم کند.
* شیرش را بر نیش زده کژدم و رتیل مالند مفید است. انجیر نارسیده یا برگ سبز انجیر را برگزیده سگ هار نهند مفید است. ضمادش که با گاودانه باشد پادزهر دندان راسو است.
