مَن اَحبَّ اَعداءَنا فَقَد عادانا وَ نَحنُ مِنهُ بَراءٌ واللهُ عزَّ وجلَّ مِنهُ بَریءٌ.
پیشخوان / فرهنگی و اجتماعی
۰

سلام بر «پيام بر» عاشورا

آري!... «نهضت حسيني‏»، جدا از کتاب ‏«صبر زينبي‏» قابل مطالعه و بررسي نيست. تو بودي که موج خونهاي مقدس کربلا را فراتر از آن دشت‏خون گرفته و سرخ، تا ساحل بيداري ملت‏ها رساندي.
کد خبر: ۲۴۵۸
۰۰:۰۰ - ۲۹ دی ۱۳۸۶
سلام بر زينب، پيامبر خون شهيدان کربلا. سلام بر تجلي دوباره علي عليه السلام در زبان و کالبد و پيام خواهر حسين عليه السلام. سلام بر آنکه ‏«گوهر عفاف‏» و «فرهنگ صبوري‏» را در راه خدا به زنان جامعه ما آموخت.

اي بانوي قهرمان کربلا! اي آينه فاطمه‏نما! اي تنديس صبر و وفا، اي چکيده فضيلت‏ها و عصاره خوبي‏ها! حماسه عاشورا، وامدار هميشه توست. خاطره حماسه آفريني‏هايت زينت‏بخش تاريخ کربلاست. حضور صبورانه‏ات در تداوم ‏«نهضت حسيني‏»، آموزنده جهاد و مقاومت و حيا و عفت است، در عين قيام به تکليف و پاسداري از انقلاب و عمل به وظيفه سياسي اجتماعي!

تو در آن روز خون و شرف، به تماشاي زيباترين جلوه‏هاي هستي ايستادي و با آن ايتسادگي‏ات در برابر جباران و فريبکاران، جلوه زيبا و ماندگار «عمل به تکليف‏» و حمايت از رهبري و وفا به آرمان ولايت و امامت را به تماشا گذاشتي.

تو، اي صبور زن مقاوم، اي مادر و خواهر و دختر شهيد، هفتاد و دو ستاره را با چشم ديدي و بر پيکر خورشيد و حنجر خونين بوسه زدي.

در اوج قدرت دشمن، علي‏وار خطبه خواندي. با خطبه‏هايت، غرور جاهلي امويان را درهم شکستي و يزيد را به هراس افکندي. آري!... «نهضت حسيني‏»، جدا از کتاب ‏«صبر زينبي‏» قابل مطالعه و بررسي نيست. تو بودي که موج خونهاي مقدس کربلا را فراتر از آن دشت‏خون گرفته و سرخ، تا ساحل بيداري ملت‏ها رساندي.

تو بودي که با اسارت آزادي بخش خويش، براي چندمين بار سند جنايت آل اميه را به همگان نشان دادي و دفتر ننگين آل ابوسفيان را در پيشگاه عقل همه فرزانگان گشودي.

تو بودي که ‏ کتاب سرخ شهادت‏» را تفسير کردي. تو بودي که پيام رسان خونهاي عاشورا شدي. آري!... اي زينب! تو مدرس بشريت و تاريخي. هنوز هم طنين سخنان بيدارگرت، در گوش تاريخ است. زنان و دختران ما اينک بيش از هر زمان ديگر، به درسهاي حجاب و عفاف تو نيازمندند و به زبان حقگو و عدالت‏گستر و باطل ستيز تو محتاج!

«شهادت‏»،ميراث گرانبهاي شما خاندان شرف بود. «کرامت‏»، درسي بود از رفتار تو، که هرگز از ياد نمي‏رود. «بزرگواري‏» و «متانت‏»، تابلويي درخشان بود که در مرحله پس از عاشورا، در پيش نگاه همگان نهادي تا جلوه‏هاي متعالي دين را در آن بنگرند.

اي زينت عقل و عفاف! اي بانوي حيا و صبوري! اي عقيله بني‏هاشم، اي دختر علي! کدام دل است که مهر تو را نداشته باشد. کدام بانوي نجيب و عفيف است که در پاکدامني و تدين، وامدار تو نباشد. کدام مادر شهيد و خواهر شهيد است که شکوه صبر و طاقت تو را، آرام بخش دل داغديده خويش نسازد؟

تو «مسکن الفؤاد» دلهاي سوخته و مرهم جانهاي زخمي از فراق و شهادتي. کدام خانواده جانباز است که از تو، راه و رسم پرستاري و فداکاري نياموخته است؟ کدام دفتر دل و ديوان عشق است که رابطه ويژه تو و برادرت سيد الشهدا را در همه عمر نشناسد و تاوان عشق به ولايت را نياموزد؟

کدام حماسه مقدس است که زنان قهرمانش، تو را الگوي خويش نساخته‏اند؟ کدام حماسه مقدس است که زنان قهرمانش، تو را الگوي خويش نساخته‏اند؟

اي زينب! نامت بلند و جاودانه باد. يادت، که هماره قرين عزت و شرف است، براي ما پرچمي باد، نشانه آزادي و بيداري و مزارت، که قبله‏گاه عشاق است، براي هميشه، خرمي معنويت و صفا را نگاهبان باد.
لینک کوتاه: shia-news.com/0000de
ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: