به گزارش «شیعه نیوز»، نرخ باروری یا "TFR" به‌معنی میانگین تعداد فرزندانی است که یک خانم در طول دوره باروری خود به دنیا می‌آورد؛ این شاخص یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار به‌روی تغییرات جمعیتی هر کشور است؛ در ادامه برای روشن شدن تغییرات این شاخص از دکتر خلیل علی‌محمدزاده، پژوهشگر و فعال حوزه جمعیت چند سؤال ساده پرسیده‌ایم؛
ــ در زمان حاضر هر مادر ایرانی به‌طور متوسط طی دوره باروری خود، صاحب چند فرزند می‌شود؟
1.7 فرزند
ــ این عدد در دنیا چه‌تعداد است؟
بیش از 2.5 فرزند
ــ در سال 1365 در ایران، مادران به‌طور متوسط چند فرزند به دنیا می‌آوردند؟
بیش از 6.4 فرزند
ــ حداقل میانگین مناسب فرزندان در یک خانواده چه‌تعداد است؟
بین 2 تا 3 فرزند
* * * * *
جدول زیر روند تغییرات تعداد تولدهای کشور را از سال 94 تا 98 نشان می‌دهد:
با توجه به جدول و اعلام مرکز آمار، هر سال نسبت به سال گذشته تعداد تولدهای کشور به‌طور صعودی، کاهش پیدا کرده است؛ در سال 98، 170 هزار تولد نسبت به سال قبل آن کاهش داشته‌ایم.
بررسی این تغییرات کاهشی در سه دهه اخیر مشخص می‌کند که کشور ما به یک رکورد در 30 سال گذشته دست پیدا کرده است و آن کاهش نرخ باروری است! جمعیت ما از نرخ باروری بالای 6 فرزند در سال 65 به نرخ باروری کمتر از 2 فرزند رسیده است!
به‌اذعان پژوهشگران بین‌المللی، این سرعت کاهش در طول 3 دهه، در دنیا بی‌نظیر است؛ به‌عبارتی در طول 30 سال آینده، کشورمان از 10 درصد سالمند به 30 درصد سالمند می‌رسد و به یکی از 5 کشور سالمند جهان تبدیل خواهیم شد!
برای حل این بحران، آینده را باید درست ببینیم؛ سیاست‌های حمایتی از زنان، جوانان و خانواده‌ها باید جدی گرفته شوند زیرا که هرگونه هزینه در این ارتباط، سرمایه‌گذاری برای آینده کشور است؛ جامعه‌ای که متوسط تعداد فرزندان در خانواده‌های آن، کمتر از 2.1 است، مسیر نادرستی را رفته یا می‌رود و باید به سبک زندگی سالم بازگردد؛ در غیر این‌صورت در دهه‌های آینده، جوانی، پویایی و بالندگی این جامعه از بین خواهد رفت و به‌علت میزان بالای سالمندی، پیشرفت آن متوقف خواهد شد.
تداوم روند کاهش مستمر این وضع، به‌معنی «مرگ تدریجی» جامعه است البته وضعیت اقتصادی و فرهنگی کشور، خوب نیست و حلقه‌های فشار بر مردم بر اثر برخی بی‌تدبیری‌ها، روز به روز تنگ‌تر می‌شود؛ چنین جامعه‌ای نیازمند یک انقلاب اخـــلاقی و فرهنگی برای اصلاح رویه‌ها و دیدگاه‌های غلط است؛ دولت و مجلس در این ماجرا باید برنامه و دست‌وپنجه قوی برای پشتیبانی داشته باشند و حق ندارند با انفعال مسیری را که رفته‌رفته به‌سمت نابودی پارامترهای جمعیتی کشور است نظاره کنند.
