به گزارش «شیعه نیوز»، اغلب مردم وقتی گوشی تلفن همراهشان گم میشود، افزون بر این که ناراحت میشوند، بسیار هم غصه میخورند، غصه گوشی از دست رفته که احتمالا به آن علاقه داشتهاند یا عادت کرده بودند، هزینه جایگزینی گوشی جدید، اطلاعاتی که بازیابی آنها بسیار دشوار و زمانبر است.
اما کشوری در دنیا هست که حداقل ۸۳ درصد مردم آن وقتی گوشی تلفن همراه خود را گم میکنند، نه ناراحت میشوند و نه فرصت غصه خوردن پیدا میکنند، چون گوشی مفقودی به سرعت پیدا میشود.
پلیس توکیو، پایتخت ژاپن در تازهترین گزارش خود اعلام کرده که در این شهر ۱۴ میلیون نفری، طی سال ۲۰۱۸ میلادی بیش از ۵۴۵ هزار کارت شناسایی گم شده با تحویل به ماموران پلیس پیدا شده و که این میزان معادل ۷۳ درصد رقم کل کارت های مفقودی است. همچنین ۱۳۰ هزار گوشی تلفن همراه، معادل ۸۳ درصد کل مفقودیها توسط پلیس به صاحبان آنها تحویل داده شده و ۶۵ درصد کیف پولهای گم شده که بالغ بر ۲۴۰ هزار کیف بوده، پیدا شدهاند. این آمار دو گزاره عجیب دارد که هنوز به آن افزوده نشده است: نخست آن این که این درصد از کشفیات تنها در روز نخست مفقود شدن آنها رخ داده است.دوم این که توکیو از نظر مردم ژاپن شهری است که مردم آن بیشترین فاصله را با ارزشهای اخلاقی و مذهبی پیدا کردهاند.
گذشته از ارزشهای فرهنگی و مذهبی، ماموران مهربان و قابل اعتماد پلیس مهمترین عامل رواج درستکاری در میان ژاپنیهاست. به طوری که نتایج مقایسه دو شهر توکیو و نیویورک نشان می دهد که ۸۸ درصد گوشی های تلفن همراه گم شده در پایتخت توکیو به ماموران پلیس تحویل داده شد ولی این درصد در نیویورک تنها ۶ درصد است. این نسبت در مورد کیف پول ۸۰ به ۱۰ درصد بوده است.
بهترین کشورهای جهان برای مهاجرت کاری کدامند؟
مارک دی وست، استاد دانشگاه میشیگان آمریکا که این بررسی تطبیقی در مورد جامعه ژاپن را انجام داده معتقد است:«اقدام ژاپنیها در بازگرداندن اقلام گمشده به صاحبانشان بیش از آن که ریشه در صداقت بالای آنها داشته باشد، ناشی از ارزشها و هنجارهای سنتی این جامعه است.»
همچنین کازوکو بِهرنز، استاد دانشگاه برکلی آمریکا که مطالعه تطبیقی تفاوتهای تربیت کودکان در ژاپن پرداخته، خاطر نشان میکند:«برای ژاپنیها انجام دادن کاری برای کسی یک زیبایی نهفته و یک پاداش آتی داردو این رویکرد ریشه در تعلق به جمع و جمعگرایی گسترده دارد که مهمترین عامل سلامت روان در میان ژاپنیهاست.»
منبع: یورونیوز
ما که مدعی والاترین و بهترین و کامل ترین دین هستیم چرا در این صفات انسانی بدیهی اینقدر عقب افتاده و ناقصیم؟!