۰

پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: مردی که به همسرش بگوید دوستت دارم، این سخن همواره به یادش خواهد ماند! این توصیه پیامبر، ویژه همسر دائم است و یا به همسر موقت نیز می‌توان اینگونه ابراز علاقه کرد؟

همانگونه که در پرسش آمده، نقل است که رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) در ارتباط با اظهار محبت نسبت به همسر فرمود:‏ «قَوْلُ الرَّجُلِ لِلْمَرْأَةِ إِنِّی‏ أُحِبُّکِ‏ لَا یَذْهَبُ مِنْ قَلْبِهَا أَبَداً»؛ مردی که به همسرش بگوید دوستت دارم، چنان در قلبش می‌نشیند که هیچ‌گاه از بین نمی‌رود.
کد خبر: ۲۱۲۸۵۹
۱۰:۳۶ - ۲۴ دی ۱۳۹۸

شیعه نیوز:
پرسش
سلام؛ پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: مردی که به همسرش بگوید من دوستت دارم هیچ‌گاه از قلب زن بیرون نمی‌رود. آیا گفتن این جمله به همسر در ازدواج موقت هم همین حکم را دارد؟ یعنی می‌شود به همسر موقتی که مثلاً چند ماه یا چند سال با هم هستند، این جمله را گفت؟ درست است؟ در صورتی که بعد از تمام شدن مدت باید از هم جدا شوند، آیا این برای زن وابستگی ایجاد نمی‌کند؟
پاسخ اجمالی
همانگونه که در پرسش آمده، نقل است که رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) در ارتباط با اظهار محبت نسبت به همسر فرمود:‏ «قَوْلُ الرَّجُلِ لِلْمَرْأَةِ إِنِّی‏ أُحِبُّکِ‏ لَا یَذْهَبُ مِنْ قَلْبِهَا أَبَداً»؛[1] مردی که به همسرش بگوید دوستت دارم، چنان در قلبش می‌نشیند که هیچ‌گاه از بین نمی‌رود.
آنچه در این مورد می‌توان گفت آن است که از ظاهر روایت استفاده نمی‌شود که این ابراز علاقه اختصاص به همسر دائم داشته باشد، و حتی اگر انصراف به همسر دائم نیز داشته باشد، اما با این وجود، گفتن آن به همسر موقت نیز ایرادی ندارد و نمی‌توان اشکال کرد که در ارتباطی که قطع خواهد شد، ابراز علاقه معنا ندارد؛ زیرا در این صورت نباید به همسر دائم نیز اینگونه ابراز علاقه کرد؛ زیرا ممکن است آنان با طلاق از یکدیگر جدا شوند و یا آن‌که با فوت مرد، زن همسر دیگری انتخاب کند و این سخن همچنان در یاد او بوده و این دلبستگی همچنان باقی باشد.
البته اگر در ازدواج موقت، مدت بسیار کوتاه باشد و قصد تمدید ازدواج و یا ازدواج دائم در میان نباشد، اخلاق اقتضا می‌کند که با گفتن برخی جملات که دلبستگی بیش از اندازه‌ ایجاد می‌کند و به روحیه او در آینده آسیب می‌رساند، خودداری شود.
[1]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 5، ص 569، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: