شیعه نیوز:
پرسش
آیا پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) در مورد اتفاقات غار حراء مطالبی بیان فرمودند؟
پاسخ اجمالی
انگیزه اصلی پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) برای حضور در غار حراء،[1] خلوت با خدای خویش بود. از طرفی، افرادی که با پروردگارشان دارای راز و نیاز هستند، این‌گونه نیست که به بیان خاطرات پرداخته و هر آنچه در خلوتشان رخ داده را به اطلاع همگان برسانند. البته ممکن است حضرتشان به بخشی از آنچه رخ داده در جمعی اشاره فرموده باشد و آنان نیز این موضوع را نقل کرده باشند، و یا آن‌که دیگرانی که ایشان را هنگام رفت و برگشت دیده‌اند، خاطره‌ای از حضورشان به یاد داشته باشند. با ذکر این مقدمه، به بخشی از سرفصل‌های مرتبط با غار حراء می‌پردازیم.
نظر در خلقت پروردگار
پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) صبح‌گاهان به سمت غار حراء می‌رفت و به آثار رحمت خداوند می‌نگریست و با نگاه کردن به قله‌های بلند و عجائب رحمت خداوند، به گوشه آسمان‌ها و زمین و دریاها نگاه می‌کرد و از این نشانه‌ها عبرت می‌گرفت و خدا را عبادت می‌کرد.[2] [3]
اعتکاف در غار حراء
در راستای همین خودسازی‌ها، پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) قبل از نبوت، سالی یک ماه در غار حراء اعتکاف می‌کرد.[4]
همراه کردن خانواده با خود
برخی از نقل‌ها حکایت از آن دارد که خانواده آن‌حضرت( صلی الله علیه و آله و سلم ) نیز با ایشان به غار حراء رفته[5] و احتمالاً مدتی را با آن‌حضرت می‌ماندند.
امام علی( علیه السلام ) فرمودند: «پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) هر سال به غار حراء می‌رفت و من او را می‌دیدم و کسی غیر از من او را نمی‌دید».[6]
مخفی شدن در اطراف آن
پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) گاهی به دلیل ترس از دشمنان نیز در آن غار مخفی می‌شدند.[7] به عنوان نمونه، گزارش شده که حضرتشان هنگام بازگشت از طائف و به علت ترس از قریش به همراه زید در اطراف کوه حراء مخفی شده و شخصی را نزد سهیل بن عمرو فرستاد تا امان بگیرد.[8]
[1]. ر. ک: «رفتن پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) به غار حراء بعد از بعثت»، 101332؛ «نبوت حضرت محمد( صلی الله علیه و آله و سلم ) قبل از سن چهل سالگی»، 71780؛ «مناجات پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) و امامان( علیه السلام ) در خلوت‌گاه‌های بیرون شهر»، 106158.
[2]. عسکری، امام ابومحمد حسن بن علی، التفسیر المنسوب الی الامام العسکری، ص 156، قم، مدرسه امام مهدی، چاپ اول، 1409ق.
[3]. «بررسی روایات تحنث و گوشه‌نشینی پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم )»، 95813.
[4]. ابن هشام، عبد الملک، السیرة النبویة، تحقیق، السقا، مصطفی، الأبیاری، ابراهیم، شلبی، عبد الحفیظ، ج 1، ص 236، بیروت، دار المعرفة، چاپ اول، بی‌تا.
[5]. همان.
[6]. سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، محقق، صبحی صالح، ص 300، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق.
[7]. کراجکی، محمد بن علی، کنز الفوائد، محقق، مصحح، نعمة، عبد الله، ج 1، ص 370، قم، دارالذخائر، چاپ اول، 1410ق.
[8]. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ص 54 – 55، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ سوم، 1390ق.
T
