گوش شنوا

شیعه نیوز:

وَ تَعيُها أذنُ واعِيهُ حاقه- 12

و گوش شنوا آن را درمي يابد.

از علی بن حوشب در اين باره چنين نقل شده است:

از مکحول شنيدم که می گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله آيه وَ تَعيُها أذنُ واعِيهُ را تلاوت کرد و فرمود : يا علی، از خدا خواسته ام که اين گوش شنوا و گيرا گوش تو باشد.
علی علیه السلام فرمود: پس از آن هيچ حديث و سخنی را که از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنيدم، فراموش نکردم.[1]

همچنين از بريد اسلمی چنين نقل شده است:

شنيدم که رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام مي فرمود: يا علی، خداوند فرمانم داده تا نزديکت کنم و دورت نسازم؛ تعليمت دهم و فرابگيری. خداوند مقرر فرموده که تو گيرنده و نگه دارنده شوی.

پس از آن، آيه و وَ تَعيُها أذنُ واعِيهُ نازل شد [2]

پی نوشت:

[1]. بلاذری، احمد بن يحيی، انساب الاشراف، ج2، ص 121.
[2]. طبری، محمد بن جرير، جامع البيان فی تأويل آی القرآن (تفسير الطبری)، ج 29، ص 56.

T