۰

در سوره مائده آیه 64 چنین می‌فرماید: تا قیامت میان آنها کینه و دشمنی قرار دادیم. آیا این آیه با بر قراری عدالت کامل توسط امام مهدی( علیه السلام ) در روی زمین تضاد ندارد؟

پیمان شکنى یهود و خلاف‌‏کاری‌هاى آنان سبب شد که عوامل عداوت و دشمنى و بذر نفاق و اختلاف در میان آنها پاشیده شود؛ و همچنان دسته بندی‌هاى توأم با عداوت و دشمنى در میان آنها ادامه دارد. شاید نیاز به تذکر نباشد که این عاقبت دردناک منحصر به یهود و مسیحیان و غیر مسلمانان نیست، حتی اگر مسلمانان هم راه آنها را به پویند به همان سرنوشت گرفتار خواهند شد.
کد خبر: ۲۰۱۵۲۸
۰۹:۳۰ - ۱۱ آبان ۱۳۹۸

شیعه نیوز:
پرسش
سلام علیکم. در سوره مائده آیه 64 چنین می‌فرماید: تا قیامت میان آنها کینه و دشمنی قرار دادیم. آیا این آیه با بر قراری عدالت کامل توسط امام مهدی( علیه السلام ) در روی زمین تضاد ندارد؟
پاسخ اجمالی
پیمان شکنى یهود و خلاف‌‏کاری‌هاى آنان سبب شد که عوامل عداوت و دشمنى و بذر نفاق و اختلاف در میان آنها پاشیده شود؛[1] و همچنان دسته بندی‌هاى توأم با عداوت و دشمنى در میان آنها ادامه دارد. شاید نیاز به تذکر نباشد که این عاقبت دردناک منحصر به یهود و مسیحیان و غیر مسلمانان نیست، حتی اگر مسلمانان هم راه آنها را به پویند به همان سرنوشت گرفتار خواهند شد.
در پاسخ این پرسش که از احادیث و روایات استفاده می‌شود که پس از ظهور مهدى( عجه الله تعالی فرچهم الشریف ) تنها آیین در سرتاسر جهان آیین اسلام است، و این با مسئله مطرح شده در آیه ۶۴ سوره مائده(باقی ماندن یهود و...) چگونه قابل جمع است؟! باید گفت؛ ممکن است که یهود (و یا مسیحیت و ...) در عصر ظهور حضرت( علیه السلام ) به صورت یک اقلیت بسیار ضعیف در جهان باقى بماند؛ زیرا می‌دانیم در آن عصر نیز آزادى اراده انسان‌ها از بین نمى‌‏رود و دین جنبه اجبارى پیدا نمى‌‏کند، اگر چه اکثریت قاطع مردم جهان راه حق را می‌یابند و به آن مى‌‏گروند و مهم‌تر از همه این‌که حکومت روى زمین یک حکومت اسلامى خواهد بود.[2]
بنابر این برقراری عدالت کامل توسط حضرت مهدی( علیه السلام ) بدان معنا نیست که دیگر هیچ گناهی انجام نمی‌شود، هیچ کینه‌ای وجود ندارد و ...، بلکه بدان معنا است که شخص مظلوم در صورت دادخواهی حتماً به حق خود خواهد رسید و امنیت اجتماعی در مقیاس وسیع برقرار خواهد شد.

[1]. اگرچه می‌دانیم آثار اسباب تکوینى و طبیعى به خدا نسبت داده می‌شود.
[2]. ر. ک: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج ‏4، ص 319، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش.
آیات مرتبط

سوره المائدة (14) : وَمِنَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَىٰ أَخَذْنَا مِيثَاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ فَأَغْرَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۚ وَسَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ
سوره المائدة (64) : وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ ۚ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ۘ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشَاءُ ۚ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا ۚ وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۚ كُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ ۚ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا ۚ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: