فلسفه و هدف تکرار برخی از کلمات، جمله‌ها و آیات در قرآن کریم چیست؟

شیعه نیوز:
پرسش
چرا آیه‌ای در سوره الرحمن 31 بار تکرار می‌شود؟
پاسخ اجمالی
یکى از شیوه‏‌ها و روش‌هایى که قرآن کریم در پیام‌‏رسانى خود از آن استفاده کرده، تکرار یک کلمه، یا جمله، و یا یک آیه کامل است. این تکرارها فواید و آثارى دارد و از محسنات کلام به شمار می‌رود.
گفتنی است که تکرار در قرآن دو گونه است.
1. تکرار معنوى: منظور از این نوع تکرار، تکرار یک مضمون یا مفهوم است؛ مانند تکرار داستان حضرت ابراهیم، یا حضرت موسى(علیه السلام ) که در موارد متعددى با جملات و عبارات متفاوتى تکرار شده، و یا از مقاطع مختلف زندگی آنان آغاز شده است.
2. تکرار لفظى‏: تکرار لفظی خود انواع مختلف دارد.
2- 1. گاهى یک کلمه تکرار شده؛ مانند: «قَوارِیرَا قَوارِیرَا».[1]
2- 2. گاهى یک جمله کامل تکرار شده است که در برخی موارد جمله تکرار شده، در کنار هم نیستند، بلکه در سوره‌‌‏هاى مختلف قرار دارند؛ مانند: «وَ ما ظَلَمُونا وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ»، که یک‌بار در سوره بقره آیه 57، و یک‌بار در سوره اعراف آیه 160 آمده است. همچنین نظیر: «کانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً»، که یک‌بار در سوره روم آیه 9، و یک‌بار در سوره فاطر آیه 44، و یک‌بار نیز مشابه آن در سوره غافر آیه 21 تکرار شده است.
2- 3. گاهى جمله تکرار شده در کنار هم قرار گرفته است مانند: «أَصْحابُ الْیَمِینِ ما أَصْحابُ الْیَمِینِ».[2] «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً».[3]
2- 4. گاهى یک جمله در فواصل آیات یک سوره تکرار شده است؛ مانند: «فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ» که در سوره الرحمن 31 مرتبه در فواصل آیات تکرار شده، و «فَوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ» که در سوره مرسلات ده مرتبه تکرار شده است. این جمله‌‏ها پس از بیان مطالبى که شبیه یکدیگرند به صورت ترجیع‏بند آمده است.[4]
فلسفه تکرارها
مفسران و کارشناسان علوم قرآنی در ارتباط با فلسفه و هدف این‌گونه تکرارها می‌گویند؛ که این تکرارها غالباً براى تأکید مطلب و تقریر کلام و یا نشان دادن عظمت و اهمیت موضوع و جلب توجه مخاطب به مضامینى است که در آن سوره آمده است. به بیان دیگر، در مجموع هدف این است که توجه شنونده به خوبى به سوى موضوع یا مطلب مورد نظر جلب شود. البته در مواردى هم تکرار یک کلمه براى این است که میان موضوع و محمول یا مبتدا و خبر، فاصله زیادى می‌افتد که در این‌صورت تکرار موضوع یا مبتدا براى یادآورى مفید است؛ مانند: «ثُمَّ إِنَّ رَبَّکَ لِلَّذِینَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِکَ وَ أَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّکَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحِیمٌ».[5]، [6]
گاه نیز ممکن است یک عبارت قرآنی در مورد گزارشهای گوناگون - اما با لفظ و معنایی مشابه - مورد استفاده قرار گرفته باشد، چنانچه در آیات 108، 110، 126، 131، 144، 150، 163 و 179 سوره شعراء ملاحظه می‌کنیم که یک عبارت از زبان پیامبران مختلفی گزارش شده است.
امّا فلسفه تکرار آیه «فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ» در سوره الرحمن اقرار گرفتن به آن نعمت‌هاى شمرده شده و تأکید در تذکّر به تمام آنها است. پس هر کجا که خداى سبحان نعمتى را که انعام نموده و از آن یاد می‌کند، در حقیقت بر آن اقرار می‌گیرد و بر تکذیب به آن توبیخ می‌کند. چنانچه فردی به دیگرى می‌گوید: آیا من به تو نیکی نکردم وقتى که مالى را در اختیار تو گذاشتم؛ آیا من به تو نیکى نکردم وقتى که به تو زمین و ملکى بخشیدم؛ آیا من به تو خدمت نکردم وقتى که خانه‌‏اى براى تو ساختم، پس تکرار در آن خوب است براى اختلاف آنچه را که اقرار به آن کرده، و مانند آن در کلام عرب و اشعار ایشان زیاد است.[7] لذا تکراری در میان نبوده و تأکید برای یک چیز نیست.[8]
به بیان روشن‌تر، تکرار در سوره الرحمن، نه فقط براى تأکید است چنانچه به نظر ابتدایی چنین می‌‏نماید، بلکه براى اقرار گرفتن و آگاهی دادن غافلان و توبیخ و تنبیه منکران نعمت‌هاى الهى است که به دنبال هر نعمتى تذکر می‌دهد که بایستى یک یک موجودات را تحت نظر قرار دهند و بدانند که آنچه روى زمین و بالاى زمین، بلکه هر ممکنى که در عالم ظهور و بروز کرده و می‌کند، تماماً ملک خدا و تحت تصرف پروردگار، و ظهور و پرتوى از رحمت رحمانیه غیر متناهیه حضرت حق است. و نمایشى است که از فیض منبسط «وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ»، بروز و ظهور نموده است.[9]

[1]. مؤمنون، 36.
[2]. واقعه، 27.
[3]. انشراح، 5- 6.
[4]. ر. ک: جعفری، یعقوب، سیرى در علوم قرآن، ص 270- 272، تهران، اسوه، چاپ سوم، 1382ش.
[5]. نحل، 119.
[6]. سیرى در علوم قرآن، ص 272.
[7]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی، محمد جواد، ج ‏9، ص 301، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش؛ حسینی عمیدی، سید عمید الدین بن محمد اعرج، کنز الفوائد فی حل مشکلات القواعد، محقق، مصحح، واعظی، محی الدین، کاتب، حاج کمال، اسدی، جلال، ج ‏2، ص 113، قم، ‌دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1416ق.
[8]. مغنیه، محمد جواد، تفسیر الکاشف، ج ‏7، ص 207، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1424ق.
[9]. بانوی اصفهانی، سیده نصرت امین، مخزن العرفان در تفسیر قرآن، ج ‏12، ص 14، تهران، نهضت زنان مسلمان، 1361ش.
آیات مرتبط

سوره البقرة (57) : وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ
سوره البقرة (134) : تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ
سوره البقرة (141) : تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ
سوره الأنعام (84) : وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۚ كُلًّا هَدَيْنَا ۚ وَنُوحًا هَدَيْنَا مِنْ قَبْلُ ۖ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُونَ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
سوره الأعراف (160) : وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْحَجَرَ ۖ فَانْبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا ۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَشْرَبَهُمْ ۚ وَظَلَّلْنَا عَلَيْهِمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَيْهِمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۚ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ
سوره يس (48) : وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
سوره يوسف (22) : وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
سوره النحل (119) : ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَحِيمٌ
سوره الكهف (89) : ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا
سوره الكهف (92) : ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا
سوره الأنبياء (38) : وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
سوره المؤمنون (36) : هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ
سوره الشعراء (8) : إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
سوره الشعراء (9) : وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
سوره الشعراء (67) : إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
سوره الشعراء (68) : وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
سوره الشعراء (103) : إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
سوره الشعراء (104) : وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
سوره الشعراء (107) : إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
سوره الشعراء (108) : فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
سوره الشعراء (109) : وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ
سوره الشعراء (110) : فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
سوره الشعراء (121) : إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
سوره الشعراء (122) : وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
سوره الشعراء (125) : إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
سوره الشعراء (126) : فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
سوره الشعراء (127) : وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ
سوره الشعراء (131) : فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
سوره الشعراء (139) : فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
سوره الشعراء (140) : وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
سوره الشعراء (143) : إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
سوره الشعراء (144) : فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
سوره الشعراء (145) : وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ
سوره الشعراء (150) : فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
سوره الشعراء (153) : قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ
سوره الشعراء (158) : فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
سوره الشعراء (159) : وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
سوره الشعراء (162) : إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
سوره الشعراء (163) : فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
سوره الشعراء (164) : وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ
سوره الشعراء (174) : إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
سوره الشعراء (175) : وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
سوره الشعراء (178) : إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
سوره الشعراء (179) : فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
سوره الشعراء (180) : وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ
سوره الشعراء (185) : قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ
سوره الشعراء (190) : إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
سوره الشعراء (191) : وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
سوره النمل (71) : وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
سوره القصص (14) : وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَىٰ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
سوره الروم (9) : أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ كَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَأَثَارُوا الْأَرْضَ وَعَمَرُوهَا أَكْثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ ۖ فَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ
سوره سبأ (29) : وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
سوره فاطر (44) : أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَكَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً ۚ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعْجِزَهُ مِنْ شَيْءٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَلِيمًا قَدِيرًا
سوره يس (63) : هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ
سوره الصافات (80) : إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
سوره الصافات (105) : قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
سوره الصافات (110) : كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
سوره الصافات (121) : إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
سوره الصافات (131) : إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
سوره غافر (21) : أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ كَانُوا مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ كَانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَآثَارًا فِي الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَمَا كَانَ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَاقٍ
سوره الزخرف (83) : فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
سوره القمر (16) : فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
سوره القمر (21) : فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
سوره الرحمن (13) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (16) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (18) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (21) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (23) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (25) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (28) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (30) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (32) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (34) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (36) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (38) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (40) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (42) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (45) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (47) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (49) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (51) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (53) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (55) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (57) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (59) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (61) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (63) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (65) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (67) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (69) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (71) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (73) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (75) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الرحمن (77) : فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
سوره الواقعة (27) : وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ
سوره الملك (25) : وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
سوره القلم (15) : إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ
سوره المعارج (42) : فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
سوره القيامة (34) : أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ
سوره القيامة (35) : ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ
سوره الإنسان (15) : وَيُطَافُ عَلَيْهِمْ بِآنِيَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا
سوره الإنسان (16) : قَوَارِيرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا
سوره المرسلات (15) : وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
سوره المرسلات (19) : وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
سوره المرسلات (24) : وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
سوره المرسلات (28) : وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
سوره المرسلات (34) : وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
سوره المرسلات (37) : وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
سوره المرسلات (40) : وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
سوره المرسلات (44) : إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
سوره المرسلات (45) : وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
سوره المرسلات (47) : وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
سوره المرسلات (49) : وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
سوره النبأ (4) : كَلَّا سَيَعْلَمُونَ
سوره النبأ (5) : ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ
سوره النازعات (33) : مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
سوره عبس (32) : مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
سوره المطففين (13) : إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ
سوره الانشراح (5) : فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا
سوره الانشراح (6) : إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا
سوره التكاثر (3) : كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ
سوره التكاثر (4) : ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ
سوره الكافرون (3) : وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ
سوره الكافرون (5) : وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ

T