به گزارش «شیعه نیوز»، آیت الله سید محمدصادق روحانی از مراجع تقلید شیعه در پاسخ به استفتائی درباره ايجاد شبهه در زيارت عاشورا توسط برخى طلبه ها را بیان کردند.
استفتاء:
الف) برخى طلبه ها در مورد جواز لعن، تشكيك مى كنند و از همين رو ذكر لعنت و نفرين در زيارت عاشورا را نمى پسندند، ديدگاه شما چيست؟
ب) آيا مى توان حقوق شرعى، كفّاره و نذورات را به اين تشكيك كنندگان اختصاص داد؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه؛ الف: در قرآن و روايات معتبر و متواتر، برخى گروه ها مورد لعن و نفرين قرار گرفته اند كه به برخى از آنها اشاره مى كنيم:
1. لعن كسانى كه با اهل بيت عليهم السلام از در جنگ و دشمنى درآيند.
2. لعن كسانى كه به اهل بيت عليهم السلام ستم كنند.
3. لعن كسانى كه با اهل بيت عليهم السلام دشمنى كرده و كينه آنها را در دل داشته باشند.
4. لعن كسانى كه در اعتقادات و شيوه زندگى با اهل بيت عليهم السلام مخالف باشند و ولايت آنها را ترك كنند.
5. لعن دروغگويان و يا كسانى كه به خدا و رسول صلى الله عليه وآله وسلم دروغ بندند.
6. لعن شراب فروش و حامل آن و نيز لعن كسى كه درخت انگور را به منظور تهيه شراب در زمين، غرس كند و يا بر سر سفره اى بنشيند كه در آن شراب باشد حتّى در صورتى كه از آن ننوشد.
7. در مورد زنا و ساير محرّمات مانند لعن كسى كه استمنا كند.
8. لعن كسى كه برخى واجبات را ترك كند مانند زنى كه بدون اجازه شوهر، از خانه خارج شود.
9. لعن كسى كه برخى مكروهات را انجام دهد و نيز موارد ديگرى كه روايات مربوط به آن، قابل شمارش نيست.
ب: خير، اختصاص هيچ يك از حقوق شرعى به اينان جائز نيست. زيرا كسى كه دين خود را از شبهات، حفظ نكند، چگونه مى تواند از حقوق خدا كه در اختيارش قرار مى گيرد، پاسدارى كند؟!
خدا كافرین را لعن كرده و برای آنها آتش فروزانى آماده ساخته
2. قالَ رَسولُ اللهِ مَن يَأْجِمْ أَن يَلْعَنَ مَن لَعَنَهُ اللهُ فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللهِ
پیمبر خدا ص: هرکه را لعنتِ لعن‌کردۀ خدا، خوش نیاید، لعنت خدا بر او باد (بحار الأنوار ج25 ص318)
3. رَوَا الْبُخاریُّ: أَنَّ النَّبیَّ صَلَّ الهُْ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَرَّ بِحِمارٍ وُسِمَ فی وَجْهِهِ فَقالَ لَعَنَ الهُّ مَنْ فَعَلَ ﺑِهاذا
بخارى: پيمبر ص به خرى گذشت كه داغ بر رويش بود فرمود "خدا لعنت كند كسى را كه اين داغ بر آن نهاده" (حیاة الحیوان ج1 ص182)
4. مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَا الْعَطّارِ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خالِدٍ الطَّيالِسیِ عَنْ فُضَيْلِ بْنِ عُثْمانَ عَنْ مُعاوِيَةَ بْنِ عَمّارٍ قالَ: قُلْتُ لِأَبی عَبْدِاللهِ عَلَيْهِ السَّلامُ أَيَّ شَيْءٍ أَقولُ إذا أَتَيْتُ قَبْرَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ قالَ تَقولُ اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا أَبا عَبْدِ اللهِ لَعَنَ الهُّ مَنْ قَتَلَکَ لَعَنَ الهُ مَنْ شَرِکَ فی دَمِکَ لَعَنَ الهَُ مَنْ بَلَغَهُ ذالِکَ فَرَضِیَ بِهِ أَنَا إلَا اللهِ مِنْ ذالِکَ بَریءٌ
راوی گوید: به امام صادق ع عرض کردم، وقتی به قبر امام حسین ع رسیدم چه بگویم؟ امام فرمود: میگویی "سلام بر تو ای ابا عبدالله، خدا لعنت کند آنکه تو را کشت، خدا لعنت کند آنکه در ریختن خونت مشارکت نمود، خدا لعنت کند آنکه خبر شهادتت به وی رسید و به آن راضی شد؛ من از آن به خدا پناه برده، بیزارم" (تهذیب الأحکام ج6 ص115)