به گزارش «شیعه نیوز»، آیت الله سید محمد تقی مدرسی، از مراجع معظم تقلید و مفسر تفسیر ۱۸ جلدی من هدی القرآن بامداد پنج شنبه ۲۴ خردادماه در آخرین جلسه تفسیر خود به بیان نکات و مواعظ اخلاقی پرداخت و گفت: در این لحظات آخر ماه مبارک رمضان ما دست های پر از گناه را عاجزانه به سمت خداوند سبحان بالا برده و از خدا می خواهیم ما را ببخشد و بیامرزد که نمی توانیم و نخواهیم توانست که شکر خدا را به جا بیاوریم.
وی ادامه داد: باز هم خدا را شاکریم که امسال هم زنده بودیم و توفیق روزه، نماز، مجالس دعا، تلاوت قرآن را خداوند به ما عطا نمود و توانستیم پیرامون این مائده قرآنی در این شب های نورانی بحث نماییم و اشکی بر مصیبت اهل بیت(ع) نیز بریزیم.
این مجتهد شیعی با اشاره به لحظات پایانی ماه مبارک رمضان گفت: امشب شب آخر و در لحظات پایانی این ماه مبارک هستیم و فقط می توانیم بگوییم خدایا ما را ببخش که نمی توانیم شکرت را کنیم و از شکرت عاجز هستیم. و شاکر هستیم.
درخواست کمک از خدا برای حفظ اعمال ماه رمضان
آیت الله مدرسی با اشاره به درخواست کمک از خداوند برای حفظ اعمال خوبمان در ماه مبارک رمضان، اظهار کرد: از خداوند بخواهیم که هر سال ما را موفق به این اعمال عبادی و مجالس نورانی در ماه مبارک رمضان نماید و همچنین از خداوند درخواست می کنیم که این الطافی که در این ماه مبارک رمضان خداوند به فضل و رحمتش به ما عنایت نمود، آنها را شیطان بعد از ماه مبارک از دست ما نگیرد.
وی ادامه داد: عید سعید فطر می آید و بعد از عید اوضاع و احوال ما طبیعی می شود و باز شیطان و وسوسه ها هست و ممکن است اعمال خوب ما در این ماه مبارک دستبرد شیطان قرار گیرد و این نعمت هایی که خداوند به ما در این ماه داد توسط شیطان دزدیده شود.
چه کنیم اعمال رمضانی ما مورد سرقت شیطان واقع نگردد
آیت الله مدرسی با بیان اینکه چگونه از این اعمال کسب شده در ماه رمضان حفاظت کنیم که مورد سرقت شیطان قرار نگیرد، گفت: چیزی که همیشه عرض می کنم این است که خدایا این کارها و اعمال خوبی که در این ماه مبارک رمضان به فضل خودت توانستیم انجام دهیم، برای اینکه مورد سرقت شیطان واقع نشود و آنها را از دست ندهیم، آنها را به رسم ودیعه نزد خودت می گذاریم؛ که اگر این اعمال خوب ما در صندوق آهنین خدا به عنوان ودیعه قرار دهید دیگر شیطان هیچ وقت دستش به آنجا نخواهد رسید.
وی ادامه داد: بنابراین به خدا عرض می کنیم، خدایا در آخر ماه مبارک رمضان است و این کارها و اعمال خوبی که اول خودت به ما توفیق دادی و لطف نمودی بتوانیم انجام دهیم، آنها را به رسم ودیعه به خودت می سپاریم تا در روز قیامت آنها را به ما برگردانی.
انتخاب دنیا یا آخرت و عوامل دوری از آخرت
این استاد حوزوی با بیان اینکه بین آخرت و دنیا ما کدام یک را انتخاب میکنیم، اظهار کرد: ما باید بین دنیا و آخرت یکی را انتخاب کنیم اما طبیعی است که دنیا ما را هل می دهد تا دنیا را انتخاب کنیم. آقا امیرالمومنین(ع) فرمودند: من نمی گویم بروید دنبال دنیا خودتان می روید. مثلا وقتی صبح از خواب بیدار می شویم و گرسنه هستیم به طور طبیعی چه خودمان بخواهیم چه نخواهیم به سمت نانوایی می رویم و دنیا هم چنین است.
وی ادامه داد: ما آخرت را هم دوست داریم و دلمان آخرت را هم می خواهد اما کار مشکلی که داریم وفق بین این دو است. دنیا با آخرت بد است و آخرت هم گاهی با دنیا جور در نمی آید و چیزی که سبب آن می شود تنبلی ما است که این تنبلی باعث می شود که به واجبات عمل نکنیم.
تنبلی و بی برنامه بودن علت دوری از آخرت
آیت الله مدرسی تنبلی و بی برنامه بودن را دو عامل دور شدن انسان از انتخاب آخرت دانست و بیان کرد: در دعای ابوحمزه هم می خوانیم: « اللهم إنی أعوذ بک من الکسل و الفشل و الهم و الجبن »؛ بنابراین علاوه بر تنبلی انسان بی برنامه بودن او به تنبلی اضافه می شود و این دو باعث می شود از آخرت غافل شویم. روایت است که باید وقت خود را به چهار قسمت تقسیم کرد و برنامه داشته باشیم.
وی جامعه را عامل دیگر غفلت از آخرت دانست و اظهار کرد: سوم عامل این غفلت جامعه است و وقتی جامعه ما یک جامعه بی نظم باشد، دیگر نمی گذارد کسی در آن منظم شود. و گاها تنبلی هم در جامعه هست. مثلا اگر ساعت کار ۸ ساعت است اما کارمندان در یک جامعه ۵ ساعت کار می کنند، در جامعه و کشور دیگری از این ۸ ساعت فقط ۱ ساعت کار مفید دارند و به همین نحو تنبلی و بی نظمی در کار دارند که بر روی جامعه هم اثر منفی می گذارد.
صومعه نشینی و دوری از جامعه و نکوهش آن توسط پیامبر(ص)
آیت الله مدرسی به جریان صومعه نشینی اشاره و بیان کرد: عده ای برای این که دنیا روی آنها اثر نگذارد و از آخرت و خدا غافل نشوند صومه نشین می شوند؛ و این صومعه نشینی مورد تایید پیامبر(ص) نیست.
وی ادامه داد: من در ایرلند و فرانسه این صومعه ها را از نزدیک مشاهده کردم و در آن صومعه ها یک متخصص و جراح قلب را دیدم که آمده صومعه نشین شده است و یک عده بچه یتیم را هم جمع کرده و از آن سرپرستی می کند. پرسیدم چه شده است این آقا به اینجا آمده است؟ گفتند در یک حادثه تصادف تمام خانواده اش را از دست داده و از آن زمان صومعه نشین شده است.
این مجتهد شیعی افزود: غالبا کسانی که الان در این صومعه ها هستند چنین مشکلاتی در دنیا داشته اند و یک دفعه بهم ریخته اند و گفته اند برویم به فکر آخرت خود و خدا باشیم. اما در گذشته که در تاریخ هم آمده صومعه نشینی به این دلیل نبود، بلکه مومنین با دولت های جبار مبارزه می کردند و در آخر وقتی می دیدند شر جبارین دفع نمی شود و در توان آنها نیست، به کوه ها و غارها فرار می کردند و آنجا مشغول عبادت می شدند.
آیت الله مدرسی به نکوهش پیامبر(ص) از این اقدام صومعه نشینی و دوری کردن از جامعه اظهار کرد: نقل است یکی از اصحاب پیامبر(ص) یک یا دو تا از بچه های خود را از دست داد و این حادثه او را شوکه نمود، به این دلیل گفت دیگر من با دنیا کاری ندارم و رفت در خانه اش معتکف شد و مشغول عبادت بود تا اینکه موضوع را به پیامبر(ص) خبر دادند و پیامبر(ص) گفت این کار در دین من نیست بلکه دین من جهاد، صلاة، صوم، حج و عمره است؛ اگر می خواهید خدا از شما راضی شوید این کارها را انجام دهید نه اینکه جایی خلوت بنشینید و از همه دوری کنید و نماز بخوانید.
دنیا محل گرفتاری
این مجتهد شیعی با بیان اینکه دنیا محل گرفتاری است، اظهار کرد: چند روز قبل چند ننفر به من گفتند دعا کنید این گرفتاری های دنیا حل شود، به آنها عرض کردم در دنیا هر کس به اندازه خودش درگیر است و اصلا دنیا محل گرفتاری است، اگر می خواهید گرفتاری نداشته باشید و این گرفتاری ها حل شود باید به آخرت بروید و هر وقت فوت کردید آنجا هیچ وقت گرفتاری نیست.
وی ادامه داد: با فوت نمودن انسان به آخرت می رود و آنجا این گرفتاری ها نیست اما دنیا اسمش مشخص است و پست است و اینجا محل گرفتاری است. در جلسه ای نزد آقا امیرالمومنین(ع) فردی برای یکی دیگر از آن افراد برای گرفتاری یکی از رفقایش دعا کرد و گفت خدایا از این گرفتاری ها این رفیق مرا نجات بده؛ حضرت امیرالمومنین(ع) تا این جمله را شنید گفت چرا برای رفیق خود درخواست مرگ کردی؟ این دعایت خوب نبود، چرا او بمیرد؛ بعد حضرت فرمودند از گرفتاری ها نجاتش بده یعنی اینکه او بمیرد.
در گرفتاری و مشکلات قوی باشید
آیت الله مدرسی با تذکر اینکه در مقابل مشکلات خود را نبازید و قوی باشید، گفت: چرا همه اش می خواهید روباه باشید تا مشکلی شد فرار کنید، کمی هم شیر و قوی باشید. چرا ضعیف هستید بگو هر چه هست بیاید.
وی ادامه داد: یاد بگیرید اگر یک مشکلی به شما گفت من مشکلات چنانی هستم، شما هم بگوید منم یک مومنی هستم که در مدرسه عاشورا و مکتب حسینی بزرگ شده ام، در هیئت حسینی پرورش یافته ام. چرا خودتان را در برابر مشکل می بازید؟ آن مشکل باید از شما بترسد و فرار کند، چرا شما از مشکل می ترسید و فرار می کنید؟
به جای صومعه نشینی خانه و محل کار خود را عبادتگاه کنید
آیت الله مدرسی با بیان اینکه به جای صومعه نشینی منازل و محل کار خود را عبادتگاه کنید، گفت: از نظر الهی هر وقت فکر کردید که مکه بروید و نتوانستید بروید، خانه خود را مکه کنید. یا هر وقت خواستید فکر کنید بروید صومعه نشینی، خانه خود یا مغازه خود را صومه کنید و هر جایی که هستید آنجا را جای الهی کنید.
این استاد حوزوی اظهار کرد: یک بار از عمره همراه زائرین به سمت تهران برمی گشتیم، دیدم در اتوبوس زن و مرد زائر وقتی از مکه خارج شدیم شروع به گریه و ناله کردند. به آنها گفتم شما باید الان شکر کنید، عمره رفتید و الان سالم به خانه برمیگردد. آنها به من گفتند شما طلبه ها هر روز می توانید به مکه و کربلا بروید اما ما نمی توانیم!
وی ادامه داد: به آنها گفتم من یک چیز به شما یاد می دهم، حالا که دارید بر می گردید و شاید دیگرنتوانید بیایید همان خانه خود را بیت الله الحرام کنید. و خداوند هم در آیه ۳۶ نور می فرماید: « فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَیُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ / در خانه‌هایی که خدا رخصت داده که آنجا رفعت یابد و در آنها ذکر او شود و صبح و شام تسبیح و تنزیه ذات پاک او کنند».
آیت الله مدرسی افزود: بعد به آنها گفتم الان دارید می روید به خانه های خود اما این خانه های شما یک طرف آن ساز و آواز، این طرف غیبت، آن طرف دروغ و سخن بیهوده و لغو است؛ اما سعی کنید الان که بر می گردید این خانه های خود را مناجاتگاه کنید، در آن قرآن بخوانید، بچه ها را خوب تربیت کنید؛ اگر این کار را کردید حالا بیت شما هم بین نبوت، بیت رسالت و بیت الله الحرام است. و معروف است که می گویند: « در یمنی ولی پیش منی هر جایی که باشی ».
کربلا را به خانه هایتان بیاورید
این مجتهد شیعی با بیان اینکه اگر نمی توانید کربلا بروید کربلا را به خانه های خود بیاورید، گفت: امام صادق(ع) به فردی فرمودند: اهل کجایی؟ گفت کوفه؛ بعد پرسید چند بار به کربلا می روی؟ گفت خیلی کم، گاهی در مناسبت ها می روم. امام فرمود این خیلی کم است، گفت پس هر هفته بروم؟ امام گفت کم است، گفت هر روز بروم؟ امام گفت کم است؛ گفت پس چکار کنم از کوفه تا کربلا هم دو ساعت راه است؟ امام فرمود: برو یک جایی زیر آسمان و آنجا سه بار امام حسین(ع) را سلام بده. پس یک روز ما کربلا می رویم و یک روز هم ما کربلا را به خانه هایمان می آوریم.
آیت الله مدرسی تاکید کرد: اگر کسی خواست یک روزی فکر کند صومعه نشین شود، به او می گویم این فکر را از خود دور کند. بدانید که هر جا هستید آنجا را می شود عبادتگاه و صومعه کرد.
وی ادامه داد: حتی مغازه هستید، در مغازه دارید جنس می فروشید، همانجا را می شود عبادتگاه کرد، در همان حال شما در دل خود ذکر خدا را داشته باشید و فکر کنید یک جوری کاری کنید که خدا از شما راضی شود؛ پس همین مغازه شما روز قیامت شهادت خواهد داد که شما در ذکر و عبادت خدا بودید. بنابراین ما می توانیم مغازه، خانه، ماشین و محل کار خود را جای الهی کنیم و این ممکن است.
آیت الله مدرسی با تذکر به کارمندان نسبت به خدمت به مراجعین گفت: شما کارمند وقتی به آن ارباب رجوع پیر یا جوان، کوچک یا بزرگ می گویید برو فردا بیا! آیا می دانید این بنده خدا چقدر راه طی کرده و با چه مقدار مشکلات خود را به این اداره رسانده تا کارش انجام شود؟! شما کارمند محترم به جای اینکه بگویید برو فردا بیا یک مقدار بیشتر کار کنید و وقت بگذارید تا کار مردم هم انجام شود و این اضافه وقت را برای خدا بگذارید و بگویید من با این کار محل کارم را الهی کردم و همین کار شما عبادت برای خدا است. حالا همین طور در دانشگاه ها و مراکز علمی نیز به همین منوال با این نیت الهی کار انجام دهید و درس بخوانید.
وی در پایان گفت: نگویید دیگران و مردم اینجور نیستند، شما باید گلیم خود را از آب بکشید چکار مردم دارید؟ ما باید الگوی دیگران بشویم. اگر این نفس تو به هلاکت رسید و اهل جهنم شد، دیگران هم بروند بهشت به شما چه؟ شما مواظب باش جهنم نروید!
آیت الله مدرسی به خاطره ای از مرحوم به خاطره ای از مرحوم بهلول اشاره و گفت: بنده بیش از ۵۰ سال با شیخ محمد تقی بهلول آشنا بودم و ایشان در همین مکان هم تشریف آورده اند؛ یک روز با ایشان در تهران به مجلسی رفته بودیم و الان یادم نیست منبری چه می گفت، ولی آن منبری چیزهایی می گفت که دقیق نبود، که یک دفعه دیدم ایشان مجلس را ترک کرد و گفت خدا راضی نیست من اینجا باشم. ایشان الهی زندگی کرد و امثال ایشان هم هستند که خدایی زندگی می کنند و البته کاسب هم هستند و به امور زندگی خود هم می پردازند.
گفتنی است، جلسات تفسیر و تدبر آیت الله سید محمد تقی مدرسی، از مراجع تقلید و از مفسرین و پژوهشگران شیعی جهان اسلام هر بامداد ماه مبارک رمضان با محوریت سوره حدید در دفتر تهران ایشان برگزار می شد.
