به گزارش «شیعه نیوز»، رئیس جمهور سابق مدعی بود، در هیچ جای دنیا به جز ایران نیست که در آن کشور گرسنه ای نباشد. رئیس جمهور این دولت نیز با بیانی دیگر مدعی می شود، ما به وعده های خود عمل کرده ایم و شرمنده مردم نیستیم!
اما نگاهی گذرا به آنچه در کشور می گذرد، نشان می دهد، نه ادعای آقای احمدی نژاد و نه آقای روحانی به واقعیت نزدیک نیست. کارتن خواب ها، اخیراً گورخواب ها و... بسیاری از این موارد نشان می دهد که در کشور همچنان تعداد کسانی که با فقر دست و پنجه نرم می کنند، بسیار است.
هرچند انقلاب با شعارهای اقتصادی به پیروزی نرسید، قطعا ایجاد عدالت اقتصادی، یکی از اهداف عالیه انقلاب بوده که به دلیل سیاست های غلط اقتصادی و واگذار نکردن عرصه اقتصاد به مردم همچنان این هدف با چالش جدی روبه روست.
هنگامی این چالش جدی و مهم تر به نظر می رسد که پرویز فتاح، رئیس کمیته امداد امام خمینی (ره) امروز آمار عجیبی از تعداد افرادی که زیر خط فقر هستند، ارائه کرده است. وی در این باره بیان کرده است: «نمی‌توانیم به طور مشخص اعلام کنیم که چه تعداد از افراد زیر خط فقر هستند اما اگر حداقل حقوق امسال را ۸۱۲ هزار تومان در نظر بگیریم، می‌توان گفت بر اساس آن ۱۱ میلیون نفر از جمعیت کشور زیر خط فقر هستند.»
بر اساس گفته های رئیس کمیته امداد، تعداد افراد زیر خط فقر بیشتر از 11 میلیون نفر است. این آمار بدان معناست که از هر هشت ایرانی، یک تن زیر خط فقر در حال زندگی است. این آمار حکایت از زندگی سخت قشر عظیمی از جامعه دارد؛ انسان هایی که حداقل های یک زندگی عادی را هم در دسترس ندارند.
این تعداد افراد با مفاهیمی چون رفاه اقتصادی و امثالهم هیچ قرابتی ندارند، بلکه در تأمین نیازهای اولیه زندگی خود نیز با مشکلات عدیده ای مواجه هستند. 11 میلیون ایرانی که زیرخط فقر هستند از نزاع های سیاسی خسته شده اند. این ها مصداق افرادی است که به واقع گلایه مند هستند.
روز و شب کار می کنند و یا اینکه هر چه به دنبال کار می گردند کاری وجود ندارد. اما به هرحال خرج و برج های زنگی ساده نیز هرگز تمام شدنی نیست. آیا احساس پدری که نمی تواند در این روزهای آخر سال برای فرزندان خود لباس نو و.. تهیه کند، قابل درک برای مسئولان هست؟! آیا پدری که روز و شب به دنبال کار برای کسب درآمد حداقلی است برای مسئولان قابل درک هست؟ و هزاران آیا دیگر!
هنگامی که این روزها سخن از کشمکش های سیاسی و یا جناحی می شود همه از درد این قشر از مردم سخن می گویند، اما هنگامی که بر اریکه قدرت تکیه زدند، گویی آنها را دیگر نمی شناسند. پابرهنگانی که تا قبل از انتخابات مردم دلاور ایران بودند، بعد از انتخابات دوباره تبدیل به پایین شهری ها و لمپن ها می شود و همه آنها را فراموش می کنند.
ای کاش برای یک بار هم که شده، مسئولان تعهد می دادند که مثلاً با پیگیری ها و امثالهم در سال بعد تعداد افراد زیر خط فقر یک میلیون کاهش پیدا کند. البته این موضوع فقط به شعار بسنده نشود بلکه در عمل هم اتفاق بیفتد.
