به گزارش «شیعه نیوز»، عبدالرضا عرفانی، با اشاره به اینکه لکههای کبودی روی بدن به دو دلیل خون مردگی و تروما ایجاد میشود، اظهار کرد: گاهی نیز این لکهها به علت اصابت بدن به اشیاء ایجاد میشود که این لکهها امری طبیعی است.وی با بیان اینکه لکهها کبودی روی پوست بدن به چند علت ایجاد شود، افزود: ضعیفی رگها و اختلال خونی، سرطان خون و افت پلاکت میتواند منجر به ایجاد لکههای کبودی شود. رگهای بدن برخی افراد بسیار ضعیف است و خود به خود دچار خون ریزی میشود.
این متخصص پوست تصریح کرد: در صورتی که علت ایجاد لکهها بیماری انعقاد خون باشد، با درمان علل ایجاد انعقادخون، لکهها کبودی نیز درمان میشود. علی رغم اینکه احتمال کمی وجود دارد که فرد به سرطان مبتلا شده باشد اما ایجاد هر نوع لکهها نیازمند درمان و رسیدگی است.عرفانی خاطر نشان کرد: افت پلاکت خون نیز، موجب خونریزی و ایجاد کبودی میشود. این خونریزیها در پوست به شکل کبودی و در مغز و کبد به صورت خون ریزی داخلی اتفاق می افتد که بسیار جدی و خطرناک است.
همچنین یک عضو هیئت علمی گروه آنکولوژی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با بیان اینکه معمولاً لکههایی که کمتر از یک تا ۱.۵ سانتی متر است از اهمیت بسیاری برخوردار نیست، اظهار کرد: این خون ریزیها و لکههای حاصل از آنها کم خطر بوده اما به این معنا نیست که فرد علت ایجاد لکهها را بررسی نکند، بیمار باید حتماً به پزشک مراجعه و برخی آزمایشات مربوط به انعقاد خون را انجام دهد.
فریبرز مکاریان اضافه کرد: به دو علت میتوان علل ایجاد این لکهها را بررسی کرد. علت نخست مربوط به مویرگها و افت پلاکتها است و علت دوم ممکن است مربوط به اختلالات انعقاد خون باشد. در صورتی که علت مربوط به موی رگها و پلاکتها است زیرا در برخی افراد مویرگها شکننده است و واریسهای بسیار ریز، زیر جلدی ایجاد میشود و ممکن است با شکنندگی مویرگ خونریزی کنند، اما در برخی افراد ممکن است این لکهها به علت مشکلات پلاکتی رخ دهد.
این متخصص آنکولوژی با بیان اینکه تعداد پلاکتهای خون به طور طبیعی ۱۵۰ هزار تا ۴۵۰ هزار است، خاطر نشان کرد: معمولاً در صورتی که تعداد پلاکتها کمتر از ۳۰ الی ۵۰ هزار باشد خود به خود در زیر پوست بیمار خون ریزی اتفاق می افتد.مکاریان گفت: ایجاد این لکهها در زنان به ویژه در سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی به دلیل شکنندگی عروق و مسائل هورمونی بیش از مردان اتفاق می افتد، این لکهها در مردان شیوع کمتری دارد و به صورت کلی بیماری کم خطری است.