خداوند متعال چنان انسان ها را آفریده که ضمن اجتماعی بودن ، (استقلال دوست) هم هستند.استقلال فردی، خانوادگی ، عملی، فکری و مالی ، حس (مختار بودن) و اختیار داشتن هم مطلوب هرانسان است.حس اختیار داشتن و آزادی در نهاد آدمیان نهادینه شده است و گاه تا پای جان برای حفظ آن مایه می گذارند.
استقلال خانوادگی:
هر پسر و دختری که ازدواج می کنند دوست دارند مستقل و مختار باشند و کسی در زندگی شان دخالت نکند.
پیشنهاد مشاورین خانواده این است که :
1-زوج های جوان در آغاز زندگی مشترکشان، اگر خانه مستقل ندارند، جایی را برای اجاره حتی کوچک تهیه کنند و صبر کنند تا خانه دار شوند و بهتر است با خانواده مرد یا زن زندگی نکنند تا خدایی ناکرده دخالت یا جسارت و اختلاف ایجاد نشود.
2-اگر به هردلیل نتوانستند جایی را اجاره کنند و مجبور شوند در خانه والدین زن یا مرد زندگی را آغاز کنند، باید محل زندگی در طبقه ای مستقل باشد که درب خانه مسقل باشد.
3-اگر به هردلیلی مجبور شدند با والدین یک جا زندگی را آغاز کنند.با دیوارکشی مصنوعی، کمی استقلال ظاهری ایجاد کنند ، سفره غذا و حمام و سرویس و غیره هم جدا شود و مخارج زندگی جدا و مستقل باشد ، البته گاهی به مهمانی یکدیگر بروند.
فقط حریم و حرمت های همسران و والدین بسیار گرانبهاست. و شکستن حریم ها حرام است و اگر شکسته شود ترمیم آن سخت است.
نکته: هرکدام از همسران نباید توقع داشته باشند که همسر وی همانند وی فکر کند و سلیقه او را داشته باشد و احساس و علاقه هایش مثل او باشد.چون خلقت الهی و از آیات خداوند این است که هر فرد نظام مغزی، اندیشه ، سلیقه و جسم و روح و... متفاوت باشد.یعنی تنوع خود موجب تکامل است.یکسانی و یکنواختی موجب رکود وجمود می شود.
ادامه مطلب
