شیعه نیوز: به مناسبت اینکه در آیه‌ی (٣) این سوره‌ی مبارکه خداوند را صاحب معارج (دارنده‌ی رتبه‌ها و درجات بلند) یاد کرده است که «فرشتگان» و «روح» به سوی او بالا می‌روند و برای معراج و تعالی وجودی انسان‌ها برنامه‌های تربیتی فراوانی (در تکوین و تشریع) قرار داده است، سوره‌ی مبارکه بدین نام «معارج» موسوم گردیده است.
نام دیگر آن «سَألَ سائِلٌ» می‌باشد که سوره‌ی مبارکه بدان آغاز می‌گردد.
شأن نزول و محتوای سوره معارج
معروف در میان مفسران این است که سوره (معارج) از سوره های مکی است ولی بعضی از آیات آن در مدینه نازل شده و دلیل بر آن روایات زیادی است که درتفسیر این آیات به خواست خدا خواهد آمد.
به هرحال این سوره دارای چهار بخش است:
بخش اول از عذاب سریع کسی سخن می گوید که بعضی از گفته های پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را انکار کرد، و گفت: اگر این سخن حق است عذابی بر من نازل شود و نازل شد (آیه 1 تا 3).
در بخش دوم بسیاری از خصوصیات قیامت و مقدمات آن و حالات کفار درآن روز آمده است (آیات 4 تا 18).
بخش سوم این سوره بیانگر قسمتهائی از صفات انسانهای نیک و بد است که او را بهشتی یا دوزخی می کند (آیات 19 تا 34).
بخش چهارم شامل انذارهائی است نسبت به مشرکان و منکران، و بار دیگر به مساله رستاخیز بر می گردد و سوره را پایان می دهد.
فضائل و خواص
از حضرتش سیّد عالم (صلی اله علیه و آله) مروی است:
هر کس سوره‌ی مبارکه‌ی معارج را تلاوت کند خداوند ثواب کسانی را به او می‌دهد که پایبند امانات و عهد و پیمان خود باشند و بر نمازهای خویش محافظت می‌نمایند.
حضرت امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید:
سوره‌ی «سَألَ سائِلٌ» (معارج) را زیاد تلاوت کنید. کسی که بر تلاوت این سوره‌ی مبارکه مداومت نماید خداوند در روز قیامت از گناهان او بازخواست نمی‌کند و در بهشت وی را همنشین محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم خواهد نمود.
همچنین می‌فرماید: هر کس به خدا و کتاب او ایمان دارد قرائت این سوره‌ی مبارکه را وانمی‌گذارد.
در خواص آن آمده است
کسی که آن را در شب پیش از خواب بخواند محتلم نخواهد شد و خواب‌های آشفته و هراسناک نمی‌بیند و به یاری خداوند تا بامداد از همه‌ی آفات محفوظ خواهد بود.
و نیز چنانچه شخص اسیر یا زندانی بر قرائت آن مداومت کند خداوند برای او گشایشی می‌دهد و سالماً نزد خانواده‌اش مراجعت خواهد نمود.