شیعه نیوز: این روزها زندگی مردم گره خورده به مشکلات و در هم تنیدگی ها، جوانانشان بیکار و مجرد هستند، متأهلان دل به زندگی نمی دهند و به دنبال طلاق می روند، سلامتی ها در خطر است و هر روز یک خبر بد، مردم را درگیر می کند، روزی قحطی آب، روزی شیوع سرطان ها و ... از این رو همه به دنبال گشایشی در گره کار خود هستند و به دنبال دعا و ذکری برای تسکین خود و گره گشایی در امورشان. از این رو تعدادی از ادعیه وارده را برای شما عزیزان می آوریم باشد که دعا گوی هم باشیم.
امام سجاد(علیه السلام) در دعای 54 صحیفة سجادیه فرموده اند که هر گاه اندوه و گرفتاری دنیا به شما روی آورد این گونه خدا را بخوانید:
«یا فارِجَ الهَمِّ وَ کاشِفَ الغَمِّ، یا رَحمنَ الدُّنیا والاخِرَةِ وَ رَحیمَهُما، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و الِ مُحَمّدٍ وَ افرُج هَمّی وَاکشِف غَمّی یا واحِدُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ یا مَن لَم یَلِد وَ لَم یوُلَد وَ لَم یَکُن لَهُ کُفُواً اَحَدٌ اِعصِمنی وَ طَهِّرنی وَ اِذهَب بِبَلِیَّتی.
آن گاه آیةالکرسی (آیة 255 سورة بقره) و سورة فلق و ناس و توحید را بخوانید و بگویید: «ای خدای من، مانند کسی که نیازمندیش به نهایت رسیده و فریادرسی نمی یابد و نیرویش سست شده و نیرودهنده ای نمی شناسد و گناهانش بسیار است و آمرزنده ای سراغ ندارد... جان مرا آن دم بازستان که در ایمان استوار باشم و رشتة نیاز مرا از این جهان بگسل و میل و رغبت و نیاز مرا به آنچه در نزد توست قرار ده... خدایا میل و نیاز مرا در درخواست از خودت آن گونه قرار ده که آنچه دوستانت از تو می خواهند من نیز از تو بخواهم و از آنچه می ترسند بترسم...».
الف. خداوند متعال می‌فرماید: «و قال ربكم ادعونی استجب لكم»؛[1] «و پروردگارتان فرمود: مرا بخوانید تا شما را اجابت كنم.» از آیه مذكور بر می‌آید كه دعا كردن، محبوب خداوند متعال است و از طرفی بعد از دعا، وعده استجابت داده شده است؛ ولی این وعده مشروط می‌باشد؛ یعنی تنها دعایی به اجابت می‌رسد كه شرایط لازم در «دعا» را داشته باشد. از جمله شرایطی كه در دعا ذكر شده عبارتند از:
1. توجه كامل در دعا؛ 2. اصرار در دعا و اطمینان نسبت به برآورده شدن آن؛ 3. نام بردن آنچه از خداوند می‌خواهد؛ 4. تضرع 5. گریه كردن، هر چند كم باشد؛ 6. ستایش خداوند و صلوات بر پیامبر اكرم و اهل بیت آن حضرت ـ علیهم السّلام ـ پیش از دعا؛ 7. استجابت دعا به مصلحت او باشد.[2] 8. توبه؛ 9. حضور قلب؛ 10. اطاعت و به جا آوردن واجبات و ترك محرمات و....[3]
ب. اگر مشكل انسان مشكلی ویژه است به دعاهایی كه وارد شده می‌توان مراجعه كرد. به عنوان مثال اگر انسان به كسی مقروض و بدهكار است، دعای ادای دین و قرض را بخواند، اگر گم‌شده‌ای دارد دعای پیدا شدن گم شده را بخواند و...[4]
ولی اگر منظور شما از دعای گشایش كار به طور كلی می‌باشد، برخی از آنها عبارتند از:
1. نماز رفع عسرت و سختی: حضرت امام صادق ـ علیه السّلام ـ می‌فرماید: چون كارها بر تو دشوار شود، در وقت زوال، دو ركعت نماز بگذار و در ركعت اوّل حمد و اخلاص را بخوان و سپس «انا فتحنا لك فتحاً مبیناً» را تا «و ینصرك الله نصراً عزیراً» را قرائت كن. در ركعت دوّم سوره فاتحه و اخلاص و «الم نشرح» را بخوان و این نماز به تجربه رسیده است.»[5]
2. ذكر دعاهایی كه برای برآوردن حوائج دنیا و آخرت مفید است، از جمله:
الف. حضرت امام صادق ـ علیه السّلام ـ می‌فرماید: بگو: اللهم اجعلنی اخشاك كانی اراك و اسعدنی بتقواك و لاتشقنی بنشطی لمعاصیك و خدلی فی قضائك و بارك لی فی قدرك حتی لا احب تأخیر ما عجلت و لا تعجیل ما اخرت و اجعل غنای فی فیه قدرتك یا رب و اقر بذلك عینی.»
ب. و نیز از حضرت امام صادق ـ علیه السّلام ـ نقل شده كه فرمود برای برآورده شدن حوائج دنیا و آخرت بگو: «اللهم اعنی علی هول یوم القیامة و اخرجنی من الدنیا سالماً و زوجنی من الحور العین و اكفنی مونتی و مونة عیالی و مونة الناس و ادخلنی برحمتك فی عبادك الصّالحین.»[6]
آن چه در پایان قابل بیان است، این است که: غیر از دعاهای عمومی و همگانی، بقیه ی دعاها نیاز به تخصص و استاد ماهر دارد، لذا از مراجعه به افرادی که در این زمینه تخصص و تعهد لازم را ندارد باید پرهیز نمود.
یک دعای سریع الاجابه برای گشایش فوری!!!
كفعمى در كتاب«بلد الامين»دعايى به روايت از موسى بن جعفر عليهما السلام نقل كرده و گفته است:اين دعا عظيم الشأن و سريع الاجابة است،و آن دعا اين است:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَطَعْتُكَ فِي أَحَبِّ الْأَشْيَاءِ إِلَيْكَ وَ هُوَ التَّوْحِيدُ وَ لَمْ أَعْصِكَ فِي أَبْغَضِ الْأَشْيَاءِ إِلَيْكَ وَ هُوَ الْكُفْرُ فَاغْفِرْ لِي مَا بَيْنَهُمَا يَا مَنْ إِلَيْهِ مَفَرِّي آمِنِّي مِمَّا فَزِعْتُ مِنْهُ إِلَيْكَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الْكَثِيرَ مِنْ مَعَاصِيكَ وَ اقْبَلْ مِنِّي الْيَسِيرَ مِنْ طَاعَتِكَ يَا عُدَّتِي دُونَ الْعُدَدِ وَ يَا رَجَائِي وَ الْمُعْتَمَدَ وَ يَا كَهْفِي وَ السَّنَدَ وَ يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ يَا قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُوْلَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوا أَحَدٌ،
خدايا!تو را در محبوبترين چيزها نزدت كه يگانهپرستى است اطاعت نمودم،و تو را در مبغوضترين چيزها كه كفر است نافرمانى نكردم،پس آنچه از گناهان بين اين دو است بر من بيامرز،اى آنكه گرزيگاهم تنها به جانب اوست، از آنچه از آن به سويت پناه آوردم مرا ايمنى بخش،خدايا!بيامرز از نافرمانيهاى بسيارم را در پيشگاهت،و طاعت اندكم را در آستانت بپذير، اى تنها توشهام از ميان توشهها،و اى اميد و آرامش،و پناه و تكيهگاهم،و اى يگانه و يكتا، اى كه گفتى«بگو او خداى يكتاست،خداى بىنياز است،نه زاده و نه زاييده شده،و برايش همتايى نبوده است»
أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مَنِ اصْطَفَيْتَهُمْ مِنْ خَلْقِكَ وَ لَمْ تَجْعَلْ فِي خَلْقِكَ مِثْلَهُمْ أَحَدا أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ تَفْعَلَ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِالْوَحْدَانِيَّةِ الْكُبْرَى وَ الْمُحَمَّدِيَّةِ الْبَيْضَاءِ وَ الْعَلَوِيَّةِ الْعُلْيَا [الْعَلْيَاءِ] وَ بِجَمِيعِ مَا احْتَجَجْتَ بِهِ عَلَى عِبَادِكَ وَ بِالاسْمِ الَّذِي حَجَبْتَهُ عَنْ خَلْقِكَ فَلَمْ يَخْرُجْ مِنْكَ إِلا إِلَيْكَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ لِي مِنْ أَمْرِي فَرَجا وَ مَخْرَجا وَ ارْزُقْنِي مِنْ حَيْثُ أَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لا أَحْتَسِبُ إِنَّكَ تَرْزُقُ مَنْ تَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ
از تو درخواست مىكنم به حق آنانكه از ميان آفريدههايت انتخاب نمودى،و هيچكس را از ميان آفريدگانت همانند آنان قرار ندادى،بر محمّد و خاندانش درود فرست،و با من چنان كن كه سزاوار آنى،خدايا!از تو درخواست مىكنم به حق يگانگى بزرگتر الهى،و مقام تابنده محمّدى،و جايگاه برتر علوى،و به تمام آنچه به آن بر بندگانت حجّت نهادى،و به حق آن نامى كه از آفريدگان خود پنهان داشتى،كه از تو جز براى تو اظهار نگردد،بر محمّد و خاندانش درود فرست و براى من در كارم گشايش و راه نجاتى قرار ده،و از جهاتى كه گمان مىبرم و يا گمان نمىبرم مرا روزى ده همانا تو هركه را بخواهى بىحساب روزى مى دهی.
سپس حاجت خود را درخواست كن.
===============================
پی نوشت ها:
[1] . غافر/ 60.
[2] . ر.ك: مكارم شیرازی، ناصر و همكاران، تفسیر نمونه، تهران، دار الكتب الاسلامیه، چاپ چهارم، 1367 ش، ج 15، ص 176.
[3] . ر.ك: محمدی ری شهری، محمد، میزان الحكمه، قم، مكتب الاعلام الاسلامی، چاپ دوم، 1367ش، ج 2، ص 254 ـ 257.
[4] . ر.ك: قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، قم، انتشارات مطبوعات دینی، چاپ سوّم، 1379ش، ص 368 ـ 808.
[5] . ر.ك: همان، ص 374.
[6] . ر.ك: همان، ص 633 ـ 704.