به گزارش «شیعه نیوز»، مسجد جامع کبود یا مسجد ایروان در ارمنستان، مسجدی برای شیعیان بوده است که در قرن هجدهم میلادی ساخته شده است.
مسجد کبود ایروان در مرکز شهر ایروان واقع شده است و قبل از خروج آذربایجانی ها از ارمنستان، مسلمانان شیعه آذری ارمنستان آن را اداره می کردند.
ارمنستان در طول تاریخ تحت سلطه امپراطوری های مسلمان بوده است و پارس ها یکی از فرمانروایان بوده اند.
وجه تسمیه این مسجد به مسجد کبود به دلیل وجود کاشی های آبی رنگ است و درقسمت ورودی آن رنگ آبی بیشتر به چشم می خورد
مسجد کبود ایروان با نام های مسجد پارسی، مسجد آبی آسمانی و مسجد گک جامی نیز شناخته می شود.
در تاریخ آمده است که فرمانروای محلی، «حسین علی خان» در زمان سلطنت نادرشاه افشار، این مسجد را ساخته است و از لحاظ معماری کاملا ساده است.
ساخت این بنا به سال ۱۷۶۰ بر می گردد و بین سال ۱۷۶۴ تا ۱۷۶۸، ساخت آن تکمیل شده است.
این بنا بر روی ویرانه های مسجدی که زلزله آن را از بین برده است، ساخته شده است.
این بنا دو بار دچار حریق شده که یک بار آن در سال 1918 و یک بار در سال 1955 میلادی این اتفاق افتاده است و در سال ۱۹۳۱ از این مسجد برای ارائه خدمات دینی استفاده نمی شد و فقط موزه محسوب می شده است، اما پس از فروپاشی شوروی، این مسجد را با آجرها و کاشی های براق بازسازی کردند.
بنیاد مستضعفان و جانبازان ایران در بین سال‌های ۱۳۷۵ تا ۱۳۷۹ هجری شمسی این مسجد را بازسازی کرد و به ارامنه زبان فارسی آموخته شد.
پس از بازسازی، ارائه خدمات دینی از سر گرفته شد و در دوره حکومت صفوی، مذهب شیعه، مذهب رسمی اعلام شد و این مسجد از نوع ایرانی است و اهالی این منطقه شیعه دوازده امامی هستند .
ارتفاع مناره این مسجد 24 متر است و فقط یک مناره دارد و سبک معماری آن اسلامی است. این مسجد دارای محوطه ای داخلی، یک صحن اصلی و یک مدرسه علمیه است.
ورودی و گنبد این مسجد با کاشی‌های آبی رنگ تزیین شده‌اند. صحن اصلی دارای فواره هایی است همچنین دورتادور آن پر از نارون های سرخ است.
معماری بخش درونی مسجد، از نوع مینیمال است. محراب و منبر مسجد، ساده ساخته شده است و محراب به شکل فرورفتگی ای در دیوار است که جهت مکه را نشان می دهد. منبر نیز سکویی پله دار است.