سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

دیده بان شیعیان

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

اصطلاح «کاره» که دعای عدیله آن‌را از اوصاف خدا به شمار آورده، معنایش چیست؟

دعای «عدیله»، دعایی است که در ضمن آن، یک دوره از عقاید بیان شده است. در بخشی از این دعا صفت «کارهٌ» به عنوان یکی از اوصاف خدا بیان شده است: «سَمِیعٌ بَصِیرٌ، مُرِیدٌ کارِهٌ، مدرکٌ، صمدیٌّ یستحقُّ هذهِ الصّفاتِ...»؛ معنای کلمه «کاره» در این‌جا آن است که خداوند می‌تواند کاری را ناپسند و یا غیر حکیمانه به شمار آورده و از انجام آن خوشنود نباشد.
کد خبر: ۲۰۴۶۹۲
۰۷:۰۴ - ۰۵ آذر ۱۳۹۸

شیعه نیوز:
پرسش
با سلام؛ کلمه "کاره" در دعای عدیله به چه معنا است؟ از آن‌جا که معنای لغوی این کلمه "ناپسند" است؛ لذا این منظور نمی‌تواند در توصیف خداوند به کار رود؟
پاسخ اجمالی

دعای «عدیله»، دعایی است که در ضمن آن، یک دوره از عقاید بیان شده است.[1] در بخشی از این دعا صفت «کارهٌ» به عنوان یکی از اوصاف خدا بیان شده است: «سَمِیعٌ بَصِیرٌ، مُرِیدٌ کارِهٌ، مدرکٌ، صمدیٌّ یستحقُّ هذهِ الصّفاتِ...»؛ معنای کلمه «کاره» در این‌جا آن است که خداوند می‌تواند کاری را ناپسند و یا غیر حکیمانه به شمار آورده و از انجام آن خوشنود نباشد:[2]

1. «وَ لَوْ أَرادُوا الْخُرُوجَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّةً وَ لکنْ کرِهَ اللَّهُ انْبِعاثَهُمْ ...»؛[3] اگر آنها (راست می‌گفتند و) می‌خواستند (به سوى میدان جهاد) خارج شوند وسیله‏اى براى آن فراهم می‌ساختند، ولى خدا از حرکت آنها کراهت داشت‏ ...».

2. «وَ اللَّهُ‏ یریدُ أَنْ‏ یتُوبَ عَلَیکمْ وَ یریدُ الَّذینَ یتَّبِعُونَ الشَّهَواتِ أَنْ تَمیلُوا مَیلاً عَظیما»؛ «یرِیدُ اللَّهُ أَنْ یخَفِّفَ عَنْکم‏...»؛[4] و خدا مى‏خواهد با رحمت و لطفش به شما توجه کند؛ و آنان که از شهوات پیروى مى‏کنند مى‏خواهند شما [در روابط جنسى از حدود و مقرّرات حق‏] به انحراف بزرگى دچار شوید»« و خدا مى‏خواهد شما را ببخشد (و از آلودگى پاک نماید)...»[5]

3. یرِیدُ اللَّهُ بِکمُ الْیسْرَ وَ لا یرِیدُ بِکمُ الْعُسْرَ...»؛[6] خداوند راحتى شما را مى‏خواهد نه زحمت..».[7]

[1]. «دعای عدیله»، 67358.

[2]. «گرایش انسان به بدى و مشیت الاهى»، 214؛ «اراده خداوند»، 31623؛ «خدا و کارهاى انسان»، 131؛ «اراده خدا در خیر یا ضرر انسان‌ها»، 64469.

[3]. توبه 46.

[4]. نساء 27 – 28.

[5]. ابن شهرآشوب مازندرانی، محمد بن علی، متشابه القرآن و مختلفه، با مقدمه: علامه شهرستانی‏، ج 1، ص 64، قم، بیدار، چاپ اول، 1410ق.

[6]. بقره 185.

[7]. متشابه القرآن و مختلفه، ج ‏1، ص 64.

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: