به گزارش «شیعه نیوز»، هیأتی به ریاست آمنه محمد، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد به افغانستان سفر کرده است و با مقامات گروه طالبان دیدار خواهد کرد.
هنوز هدف سفر این هیأت به افغانستان به صورت رسمی اعلام نشده است، اما به نظر می‌رسد که مسئله حقوق زنان و محدودیت‌ها علیه آنها از محورهای گفتگوها باشد.
اعضای این هیأت پیش از گفتگو با مقامات گروه طالبان، با حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین افغانستان دیدار کرده است.
آقای کرزی در صفحه رسمی تویتر خود اعلام کرده که در این دیدار با معاون سرمنشی سازمان ملل متحد در مورد اهمیت آموزش دختران صحبت کرده است و بر بازگشایی مراکز آموزشی و بازگشت زنان به کار، تأکید کرده است.
سفارت آلمان برای افغانستان از سفر معاون دبیرکل سازمان ملل متحد به افغانستان استقبال کرده است و آن را فرصت بی‌نظیر برای گفت‌وگو بر سر سیاست‌های سودمند به نفع مردم افغانستان دانسته است.
سفارت آلمان برای افغانستان با اشاره به ممنوعیت آموزش و کار زنان افغانستان گفته است که هیچ کشوری با محروم کردن نیمی از جمعیت خود نمی‌تواند به پیشرفت در عرصه‌های مختلف دست یابد.
تلاش‌های دیپلماتیک برای لغو ممنوعیت کار و آموزش زنان
سفر معاون دبیرکل سازمان ملل متحد به افغانستان در ادامه تلاش‌های دیپلماتیک جهان برای بازگشایی مراکز آموزشی بر روی زنان و دختران افغانستان و لغو ممنوعیت کار آنها در نهادهای غیردولتی است.
پس از آنکه گروه طالبان با صدور دو فرمان جداگانه تحصیل دختران را در دانشگاه‌های دولتی و تمام مراکز آموزشی خصوصی و کار زنان را در سازمان‌های غیردولتی داخلی و بین‌المللی، ممنوع کردند، تلاش‌های دیپلماتیک برای اعاده حقوق زنان، با شدت بیشتری دنبال می‌شود.
آمنه محمد عالی‌ترین مقام سازمان ملل متحد است که برای رایزنی در مورد لغو ممنوعیت‌ها علیه زنان افغانستان، به کابل سفر کرده است و با مقامات طالبان گفتگو می‌کند.
پیش از این مقامات دفتر سازمان ملل متحد در افغانستان بارها با مقامات گروه طالبان در کابل دیدار کردند، اما این دیدارها ظاهرا نتیجه نداد و گروه طالبان از موضع خود علیه زنان افغانستان هنوز عقب‌نشینی نکرده است.
مشخص نیست که سفر معاون دبیرکل سازمان ملل متحد به افغانستان و دیدار او با مقامات گروه طالبان تا چه اندازه می‌تواند تأثیرگذار باشد و مقامات طالبان را وادار کند که فرامین تندروانه علیه زنان را لغو کند.
بازی سیاسی طالبان با حقوق زنان
گروه طالبان در یک و نیم سال گذشته تندروانه ترین فرامین را علیه زنان افغانستان صادر کرده است و اکنون آنها را به صورت کامل از جامعه حذف کرده‌اند.
این گروه زنان را از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی شان محروم کرده‌اند و حتی به آنها اجازه رفتن به تفریح‌گاه‌ها و حمام‌های عمومی را نمی‌دهند.
اما هدف از صدور این فرامین چیست؟ چرا طالبان هنوز تلاش می‌کند که با زندانی کردن زنان افغانستان در کنج خانه‌ها، جهان را بیشتر خشمگین کند؟ چرا این گروه حتی به درخواست کشورهای اسلامی در مورد حقوق زنان افغانستان، گوش نمی‌دهد؟
به نظر می‌رسد که گروه طالبان با توسل به خشونت بیشتر علیه زنان و با پافشاری بر فرامین تندروانه به بهانه اجرای احکام اسلامی، می‌خواهند از جهان باج بیشتری بگیرند.
حقوق زنان برای این گروه تروریستی، اکنون به یک ابزار بازی سیاسی بدل شده است و آنها می‌خواهند در بدل اعاده حقوق انسانی و ابتدایی زنان افغانستان، از کشورهای جهان، مشروعیت سیاسی و تضمین دوام قدرت را بگیرند.
طالبان چنین رویکردی را پس از معامله دوحه با آمریکا روی دست گرفت و آن معامله به این گروه اعتماد به نفس کافی داد تا جهان را وادار به پذیرش تمام خواسته‌های تندروانه خود کند.
متاسفانه جهان در یک و نیم سال گذشته، بجز کرنش به خواست طالبان، مماشات با این گروه و جستجوی راه‌های جدید تعامل با افرادی که تا دیروز در فهرست‌های سیاه و تروریستی قرار داشتند، کار دیگری نکرده است.
سفر معاون دبیرکل سازمان ملل متحد به کابل مشخص خواهد کرد که آیا دیپلماسی در رابطه با گروه طالبان جواب می‌دهد یا خیر. اگر در نتیجه این سفر نیز طالبان از تصامیم تندروانه خود عقب‌نشینی نکردند، لازم است که جهان در سیاست خود در قبال گروه طالبان تجدید نظر کند و از ابزارهای همانند فشار نظامی و تحریم‌های سیاسی و اقتصادی علیه این گروه استفاده کند.
انتهای پیام
