به گزارش «شیعه نیوز»، مسجد عطیه که منطقه «تنگیل» روستای عطیه بنگلادش قرار دارد در دوران امپراطوری «سعید خان پانی» فرزند «بایزید خان پانی» ساخته شد.
ابعاد بیرونی این مسجد کوچک 18.29 در 12.19 متر و عرض دیوارهای آن 2.23 متر است. مسجد مستطیل شکل شامل یک نمازخانه بزرگ گنبدی و مربعی شکل است که در ضلع شرقی آن به ایوانی متصل است که سه گنبد کوچکتر در بالای آن قرار دارد. سه ورودی طاقدار به سمت شرق، وسط کمی بالاتر از ورودی های دو طرفه.
سه در ورودی طاقی شکل برای ورود به مسجد از سمت دیوار شرقی وجود دارد و این ورودی ها به طور مستقیم به اتاق نماز مرتبط هستند.
پس از ورود قدیس معروف «شاه بابا کشمیری» که اسلام را در این منطقه بنگالی گسترش داد مسجد عطیه ساخته شده و بسیار معروف شد.
بر اساس یکی از کتیبه های کشف شده در مسجد که اکنون در موزه ملی بنگلادش نگهداری می شود این مسجد بین سال های 1610 و 1611 پس از میلاد ساخته شده است.
گفته می شود که بهترین سنگ تراشان و سازندگان توسط پانی برای این کار استخدام شدند.
این مسجد در اوایل قرن نوزدهم در جریان یک زلزله آسیب دید. در سال 1837، یک تاجر زن اهل دهلی به نام روشون خاتون چودرانی مسجد را تعمیر کرد و مسجد برای بار دیگر در سال 1909 توسط زمیندار ابواحمد غزنوی خان دلدوار با همکاری سایر زمینداران محلی تعمیر شد.
ساخت این مسجد با ترکیب معماری مغولی را با معماری رایج در دوره سلطان نشین بنگال انجام شده است.
طاق های مسجد عطیه به سبک چهار گوش است. ورود به نمازخانه اصلی از سه ورودی از ایوان امکان پذیر است. علاوه بر این، هر کدام دو ورودی فرعی به نمازخانه و ایوان وجود دارد. چهار گوشه مسجد دارای برج های هشت ضلعی است که به طرح های قالب گیری موازی تقسیم شده اند. برج های جانبی که با چندین سطح طراحی برجسته تزئین شده اند، تا بالای قرنیز سقف بالا می روند. در انتهای همه برج‌ها گنبدهای کوچکی با تزیینات وجود دارد که با گنبدهای مسطح با گلدان‌های نیلوفر آبی تزئین شده اند.
انتهای پیام
