شیعه نیوز: در بسیاری از خانواده‌ها استفاده از سفیدکننده‌ها و پاک کننده‌ها بسیار رایج است و آن هم برای از بین بردن قارچ‌ها و کپک‌ها از حمام و وان یا آشپزخانه و حتی برای سفید کردن لباسها.
بی شک این محلول‌ها خواص ضدعفونی کننده دارند، اما استفاده از آن‌ها در درازمدت عوارض جانبی منفی و بالقوه خطرناک دارد.
بارزترین خطرات انواع سفید کننده‌ها بر روی برچسب آن‌ها ذکر شده است. این مواد به شدت قادر به تحریک چشم، پوست و دستگاه تنفسی هستند و گاز‌های حاصل از آن‌ها به راحتی استنشاق می‌شود. این استنشاق منجر به وخامت ریه ها، و زخم شدن مجاری تنفسی می‌گردد. ممکن است این عوارض جانبی بالافاصله بعد از قرار گرفتن در معرض سفید کننده‌ها رخ ندهد، اما در درازمدت مطمئنا خود را نشان خواهد داد.
سفید کننده ها: یکی از رایج‌ترین محصولات مورد استفاده در تمام جهان است و می‌تواند منجر به بروز بسیاری از مشکلات سلامتی شود. قرار گرفتن در معرض سفید کننده‌ها برای طولانی مدت می‌تواند علاوه بر مسمومیت‌های شدید، منجر به بروز آسم و ذات الریه، سوزش چشم، درد قفسه سینه و سوزش پوست شود. آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا و سازمان غذا و داروی این کشور اکیدا هشدار داده که این محصولات باید دور از دسترس کودکان قرار داده شود. اگر با مواد سفیدکننده جایی را تمیز می‌کنید، ترتیبی دهید که تهویه کامل در آن محل برقرار باشد. پنجره را باز کنید یا هواکش را به کار بیندازید.
فرمالدئید: شکی نیست که فرمالدئید یکی از خطرناک‌ترین مواد شیمیایی است که در خانه شما وجود دارد. این تحقیقات نشان داده که قرار گرفتن مردان در معرض این ماده شیمیایی برای دوره‌ای طولانی چه بسا به باروری آن‌ها زیان می‌رساند و شانس تولید مثل آن‌ها را کاهش می‌دهد.
بوراکس: بوراکس در محصولات متنوع لباسشویی و تمیز کننده خانگی بکار می‌رود. برخی مطالعات نشان داده که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این ماده شیمیایی منجر به کاهش باروری هم در مردان و هم در زنان می‌شود.
خوشبوکننده ها: عطر‌های مصنوعی حاوی مواد محرک و آلرژن‌ها هستند و مشکلاتی از قبیل خس خس سینه، دیگر مشکلات تنفسی و سوزش پوست را به همراه دارند. واکنش به این نوع خوشبوکننده‌ها از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
آمونیاک: شناخته شده‌ترین ماده برای پاک کردن سطوح پنجره‌ها و آینه است. آمونیاک مهم‌ترین ترکیب هیدروژنه ازت است و در طبیعت از تجزیه مواد آلی ازت دار به دست می‌آید. آمونیاک گازی است بی رنگ، با مزه فوق العاده تند و زننده که اشک آور و خفه کننده است. گاز آمونیاک از هوا سبک‌تر است و به سهولت به مایع تبدیل می‌شود. آمونیاک سبب تحریک دستگاه تنفسی، پوست و چشم می‌شود و مواجهه با حجم زیاد این گاز برای بدن انسان بسیار خطرناک است، زیرا این گاز با آسیب رساندن به شش‌ها می‌تواند سبب مرگ فرد شود.
ترکیبات چهارتایی آمونیوم: این ترکیبات مواد شیمیایی هستند که پتانسیل تشدید آسم را در افراد مبتلا دارند و حتی باعث افزایش خطر ابتلا به آسم در افراد سالم می‌شوند.
اتانول آمین: مونو اتانول آمین در صورت تماس با چشم می‌تواند سبب تحریک شدید با علائم مشخصه قرمزی، ورم و سوختگی شیمیایی در چشم شود. مایع رقیق‌تر این ماده می‌تواند سبب آسیب قرنیه شود. در صدمات شدید نابینایی اتفاق می‌افتد. غلظت پایین بخار این ماده باعث اختلال در دید می‌شود که به آن «مه آبی» یا «هاله دید» می‌گویند.
تماس مونو اتانول آمین با پوست می‌تواند منجر به این مشکلات شود: ناراحتی و درد در موضع آلوده شده، قرمزی بسیار شدید، ورم همراه با سوختگی‌های شیمیایی، تاول و همچنین آسیب‌های بافتی. مونو اتانول آمین از راه گوارشی سمیت بسیار کمی دارد، اما می‌تواند سبب تحریکات شدید، سوختگی دهان، گلو، مری و شکم همراه با درد سینه و شکم، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، سرگیجه، تشنگی، ضعف و غش کردن شود.
همچنین می‌تواند حالتی شبیه شوک، افتادن فشار خون، ضربان نبض کند، بیهوشی و کما را به همراه داشته باشد. مونو اتانول آمین قابل احتراق بوده و در بالاتر از ۸۵ درجه سانتیگراد می‌تواند با هوا مخلوط قابل انفجاری را تشکیل دهد.
