به گزارش «شیعه نیوز»، حجت الاسلام سید احمد غفاری قره‌باغ اظهار داشت: از جمله موضوعاتی که اخیرا به عنوان مطلوب پژوهشی در میان برخی پژوهشگران و روشنفکران متداول شده است، بررسی حقّانیت و اعتبار گزارش‌ها و نقل‌های مربوط به واقعه کربلا، در کتب مقاتل از یک‌سو، و در بیانات مادحین اهل‌بیت (ع) از سوی دیگر است.
وی اضافه کرد: در سالیان اخیر، برخی از مادحین، سخنانی را طرح می‌کنند که یقیناً مورد رضایت اهل‌بیت (ع) نیست؛ همچون این سخن که «امام حسین (ع) به خاطر آب، منت دشمن را کشید»؛ سخنانی که منعکس‌کنندهٔ ذلت اهل‌بیت (ع) در مقابل دشمنان است، غیر صحیح و نادرست است.
در طول تاریخِ حکومت‌های اموی و عباسی، روضه خواندن برای حضرت اباعبدالله الحسین (ع) خط قرمز حکومت‌ها بود، چه برسد به اینکه مکتوبات مرتبط به این جنایت، انتشار یافته و کاتبان به آزادی مبادرت به کتابت نمایند و در این شرایط مشحون از تقیه، نباید توقع معیار بودن را نسبت به این کتب شریف، روا دانست
عضو هیئت علمی مؤسسه حکمت و فلسفه ایران افزود: برخی پژوهشگران، به صِرف نبودن یک مطلب در کتب مقاتل، در صحت آن سخن تشکیک می‌کنند، هرچند از مشهورات شفاهی در طول تاریخ روضه‌خوانی باشد.
وی با اشاره به اینکه باید در مورد حادثه کربلا به نکاتی توجه کرد ادامه داد: اساساً در مسأله‌ای همچون جنایت عاشورا، که مشحون به ظرائف و دقائق مختلف و متنوع فراوان است، امکان ثبت تمام وقایع توسط چند نفری که عمدتا از سپاه دشمن هستند، نبوده است؛ لذا نباید چنین اصلی را تثبیت‌شده تلقی کنیم که مکتوبات در مقاتل، معیار وجود و عدم شخصیت‌ها و حوادث عاشورایی است.
حجت الاسلام غفاری قره‌باغ تصریح کرد: در طول تاریخِ حکومت‌های اموی و عباسی، روضه خواندن برای حضرت اباعبدالله الحسین (ع) خط قرمز حکومت‌ها بود، چه برسد به اینکه مکتوبات مرتبط به این جنایت، انتشار یافته و کاتبان به آزادی مبادرت به کتابت نمایند و در این شرایط مشحون از تقیه، نباید توقع معیار بودن را نسبت به این کتب شریف، روا دانست.
وی ادامه داد: با عنایت به دو نکتهٔ فوق، صاحبان انصاف چنین قضاوت خواهند کرد که در چنین موضوعاتی، باید به منقولات مشهور شفاهی اعتنا نمود و حظّی از ارزشمندی را برای آنها لحاظ کرد و در طول تاریخ هم ، مشاهده می‌کنیم که اصحاب دقت در علوم، همچون مرحوم صاحب قوانین و مرحوم آقای بهجت (ره) بطور ویژه به روضهٔ حضرت علی اصغر (ع) اعتنا می‌نمودند.
استاد حوزه بیان داشت: بسیار قریب است که این قبیل از عالمان دقیق‌النظر، مضاف بر وجه معنوی توسل به این نازدانهٔ عطشان، تلاش نموده‌اند که با بجای گذاشتن سیرهٔ عملی خویش، کمبود مکتوبات در مقاتل را جبران نموده، و لزوم اعتنا به مشهورات شفاهی در این خصوص را متذکر شوند.
