شیعه نیوز: مباهله، درخواست لعن و نفرین الهی برای اثبات حقانیت است و بین دو طرفی رخ می‌دهد که هر کدام ادعای حقانیت دارند.
این واژه در تاریخ اسلام به ماجرایی اشاره دارد که طی آن، پیامبر اسلام(ص) پس از مناظره با مسیحیانِ نجران و ایمان نیاوردن آنان، پیشنهاد مباهله داد و آنان پذیرفتند. با این حال مسیحیان نجران، در روز موعود از این کار خودداری کردند.
بنابر اعتقادات شیعی، جریان مباهله پیامبر(ص) نه تنها نشانگر حقانیت اصل دعوت پیامبر(ص) است، بلکه بر فضیلت همراهان ایشان (امام علی(ع)، حضرت فاطمه(س) و حسنین) در این ماجرا دلالت می‌کند. شیعیان بر این اساس، معتقدند امام علی(ع) براساس آیه مباهله، به منزلۀ نَفْس و جان پیامبر است. واقعه مباهله در ۲۴ ذی‌الحجه سال نهم هجری روی داد و آیه ۶۱ سوره آل عمران به آن اشاره دارد.
همچنین در اين روز حضرت اميرالمؤمنين علی(ع) در حال ركوع انگشتر خود را به سائل داد، و آيه «انّما وليكم اللّه» در شأن آن حضرت نازل گشت.
برای این روز که مایه فخر و مباهات مسلمانان است در کتاب شریف مفاتیح الجنان اعمالی ذکر شده تا بتوان از فیوضات آن بهره بیشتری برد.
اعمال روز مباهله
اول: غسل، که نشانه پالایش ظاهر از هر آلودگی و آمادگی برای آرایش جان و صفای باطن است.
دوم: روزه، که سبب شادابی درون است.
سوم: خواندن دو ركعت نماز، كه در وقت و كيفيت و ثواب مانند نماز روز عيد غدير است، و اينكه «آية الكرسى» در نماز مباهله بايد تا«هم فيها خالدون» خوانده شود. همچنین در این روز خواندن زیارت امیرالمؤمنین(ع) به ویژه زیارت جامعه روایت شده است. احسان به فقرا و محرومان به تأسی از مولی الموحدین علی(ع) که در رکوع نمازش به نیازمند احسان فرمود، سفارش شده است.
چهارم: خواندن دعاى مباهله، كه شبيه به دعاى سحر ماه رمضان است و شيخ طوسى و سيدابن طاووس نقل كرده‌اند، ولى بين روايات آن دو بزرگوار اختلاف زيادى است. در اینجا روايت شيخ طوسى از كتاب «مصباح» برگزيده شده است كه فرموده: دعاى روز مباهله همراه با فضيلت آن، از حضرت صادق(ع) روايت شده است.
پنجم: دعايى كه شيخ طوسى و سيد ابن طاووس پس از دو ركعت نماز و ۷۰ مرتبه استغفار، روايت كرده‌اند بخواند، اول آن دعا «الحمدللّه ربّ العالمين» است.
یادآوری می‌شود؛ در اين روز صدقه دادن به تهيدستان به پيروى از مولاى متقیان علی(ع) و خواندن زيارت جامعه سفارش شده است.
روز ۲۵ ذی‌الحجه: روز بس شريف است كه سوره «هل اتى» در حق اهل بيت(ع) نازل شد؛ براى اينكه سه روز روزه گرفتند و افطارى خود را به مسكين و يتيم و اسير دادند و خود با آب افطار کردند. سزاوار است شيعيان اهل بيت(ع) در اين ايام به ويژه در شب ۲۵ ذی‌الحجه در دادن صدقه به مساكين و ايتام، و سعى در اطعام ايشان و روزه داشتن اين روز به پيروى از مولايان خود كنند.
انتهای پیام
