به گزارش«شیعه نیوز»، پس از آزادسازی استان دیرالزور و مردم این استان از دست گروه تروریستی داعش توسط جبهه مقاومت اسلامی و یا همان مدافعان حرم و فروپاشیدن حکومت داعش در سوریه، ساکنان فوعه و کفریا در استان ادلب سوریه نیز که بیش از 2 سال است در محاصره دیگر گروه ترویستی یعنی جبهه النصره قرار دارند، چشم انتظار مدافعان حرم هستند تا آنان را از این محاصره و غم نجات دهند.
هرچند که تقریبا همه مناطق سوریه طعم رنج ها و مشکلات بحران تروریست را در بحران نزدیک به هفت ساله لمس کرده اند، اما مناطق فوعه و کفریا همچنان در محاصره تکفیری ها قرار دارند.
این محاصره این دو شهرک شیعه نشین چنان رنج فراوانی به ساکنان آن وارد کرده که دیگر رمقی برای نفس کشیدین آنها نیز باقی نمانده است.
کمک های محدود غذایی به هزاران تن از اهالی فوعه و کفریا در سوریه فقط از طریق هواپیما و چتر صورت می گیرد و مردم این دو شهرک تحت محاصره تروریست ها حتی از ابتدایی ترین امکانات زندگی و درمان نیز محروم هستند.
پس از اشغال شهر و استان ادلب در شمال غرب سوریه (هم مرز با ترکیه) از سوی تروریست های تکفیری٬ دو شهرک فوعه و کفریا که در 10 کیلومتری شمال شهر ادلب واقع هستند از 28 مارس 2015 (8 فروردین 94) به محاصره کامل تروریست ها درآمده و از آن زمان به صورت روزانه هدف حمله های تروریستی قرار دارند(در تاریخ یاد شده 14 هزار تروریست که در ترکیه تجمع کرده و آموزش دیده و تجهیز شده بودند، با یک یورش سنگین استان ادلب را به اشغال خود در آوردند).
شهرک ها و روستاهای بنش، طعوم، تفتناز، رام حمدان و معره مصرین اصلی ترین و نزدیکترین محل حضور تروریست هایی هستند که دو شهرک شیعه نشین و محاصره شده فوعه و کفریا را هدف قرار می دهند.
ساکنان دو شهرک فوعه و کفریا به دلیل کینه تروریست ها به خاطر تفاوت های مذهبی، قومیتی و نژادی تا حد قتل عام دسته جمعی، جان دادن از گرسنگی و دیگر مشکلات پیش رفته اند.
تاکنون صحبت های مختلفی از محاصره شهرک های شیعه نشین نبل و الزهرا در حومه شمالی حلب و رنج های ساکنان آن در محاصره 5/4 ساله آنها شنیده بودیم، ولی دو شهرک فوعه و کفریا در مدت بیش از 2 سال، تمام آنچه را که در چند سال محاصره بر ساکنان نبل و الزهرا رفته است را تجربه کرده اند.
همه ساکنان این مناطق روزانه با پوست و خون خود رنج، درد و نداری ناشی از این وضعیت را درک و لمس می کنند، ولی دراین میان زنان و کودکان به دلیل ساختار و طبیعت جسمی و روحی خود، رنج بیشتری می کشند.
کمبود دارو و سوء تغذیه در بین ساکنان محاصره شده این مناطق سبب شده که بسیاری از بیماران عادی، خانه نشین و خیلی از افراد سالم نیز جز پوست و استخوان چیزی از آنها باقی نماند.
تقریبا هیچ کس در شهرهای فوعه و کفریا نمانده که یک یا چند بار زخمی نشود و کمتر خانواده ای نیز یافت می شود که اعضای آن توسط تروریست های تکفیری شهید یا ربوده نشده باشند.
عمده غذای مردم این دو شهرک محاصره شده عدس، برنج و ماکارونی است که آن هم با هزار گرفتاری بر روی هیزم پخت می شود.
کودکان فوعه و کفریا بیش از 2 سال است که در حسرت یک لباس نو مانده اند و ساکنان فقط می توانند لباس های کهنه را خریداری کنند.
همه مردان و زنان این دو شهرک اکنون مانند یک نظامی کارکشته نحوه کاربرد جنگ افزارهای نظامی و موشک ها را می دانند و حتی صدای موشک های دست ساز تروریست ها را تشخیص می دهند.
مردم فوعه و کفریا برای پخت و پز و گرم کردن آب برای استحمام از هیزم استفاده می کنند و نانوایی ها از ابتدای محاصره به دلیل نبود برق تعطیل شده اند.
اینجا لحظه ای بدون برخورد موشک و خمپاره و صدای وحشتناک آن نمی گذرد، حتی کودکان با این صداها می خوابند و بیدار می شوند.
آنچه وضعیت انسانی زنان و کودکان را وخیم تر کرده، محرومیت آن ها از خدمات اساسی و ابتدایی پزشکی بویژه واکسن های ضروری برای پیشگیری از بیماری های مسری و غیرمسری است که به دلیل شرایط محاصره بی رحمانه و کمبود لباس های زمستانی افزایش یافته است.
جامعه جهانی نیز ساکنان فوعه و کفریا را در محاصره گروه های تروریستی فعال در استان ادلب که از حمایت برخی رژیم ها و دولت های منطقه برخوردارند، رها کرده است.
مهمترین گروه تروریستی فعال در این منطقه، جبهه النصره است که در فهرست گروه های تروریستی سازمان ملل متحد نیز قرار دارد.
فشار بر ساکنان فوعه و کفریا آنقدر زیاد شده که آنها وجدان جهانی را برای نجات خود پیش از آنکه دیر شود به یاری طلبیده اند.
برخی از اعضای شورای امنیت نیز با کارشکنی و سیاسی کاری از ارسال کمک نظامی و آذوقه به مردم این مناطق خود داری می کنند.
وضعیت مردم فوعه و کفریا آنقدر بغرنج شده که جامعه جهانی باید قبل از دیرشدن برای نجات ساکنان این دو شهرک اقدامی کند، زیرا فاجعه قحطی و کشتار بی رحمانه در راه است.
اینجا همه خود را به مرگ نزدیک می بینند و امیدشان فقط به خداست؛ سازمان های بین المللی مدعی حقوق بشر تاکنون هیچ کاری برای آنها صورت نداده اند و چشمان خود را در برابر این همه ظلم و جنایت بسته اند.
امید مردم فوعه و کفریا پس از خدا به مدافعان حرم است تا شاید به زودی محاصره این دو شهرک شکسته شود و آنها بتوانند دوباره زندگی عادی خود را از سربگیرند.
نماینده مردم فوعه و کفریا در مجلس ملی سوریه در این باره می گوید؛ فوعه و کفریا همچنان در محاصره گروه های تروریستی قرار دارد و مصائب مردم آن با تداوم محاصره کامل و حملات گروه های تکفیری شرایط سخت و انسانی را به وجود آورده است.
غب حسین الحسین می افزاید؛ محاصره فوعه و کفریا راه های ارتباط این دو شهرک را با جهان خارج قطع کرده است و کمبود شدید غذا و دارو، جان مردم بی‌گناه این دو شهرک را به خطر انداخته است.
نماینده مجلس ملی سوریه همچنین از سکوت سازمان های مدافع حقوق بشر و عدم اقدام سازمان ملل در شکستن محاصره انسانی این شهر به شدت انتقاد کرده و می گوید؛ فقدان دارو، آب آشامیدنی و برق هر روز ده ها نفر از شهروندان فوعه و کفریا را به آغوش مرگ می کشاند.
26 فروردین ماه سال 96 حدود هشت هزار نفر از ساکنان این دو شهرک در مقابل خروج هزاران تروریست و خانواده های آن ها از شهرهای مضایا، زبدانی، بقین، بلودان و همچنین شرق حلب توانستند فوعه و کفریا را ترک و به استان حلب وارد شوند.
تاکنون ادامه تخلیه حدود هشت هزار ساکن محاصره شده این دو شهرک با کارشکنی تروریست ها متوقف شده است.
فوعه و کفریا دو شهرک حاصلخیز در شمال ادلب تا پیش از آغاز بحران، آباد بودند و گندم و سیب زمینی آن زبانزد خاص و عام در سوریه بود و در بازار دیگر شهرهای این کشور نیز عرضه می شد.
کشور سوریه از 7 سال قبل درگیر جنگ با گروههای تروریستی- تکفیری مورد حمایت آمریکا و برخی از کشورهای منطقه می باشد.
در مقابل حمایت آمریکا، رژیم صهیونیستی، عربستان و ترکیه از گروه های تروریستی در سوریه، جمهوری اسلامی ایران در طول این مدت پشتیبان همه جانبه مردم و نظام سوریه در برابر این فتنه بوده است.
