شیعه نیوز: علیرضا محبیان کارشناس مذهبی گفت: دهه کرامت که فاصله زمانی بین ولادت با سعادت حضرت معصومه (س) و امام رضا (ع) را در بر می گیرد، روزهای بسیار پر خیر و برکتی است که مومنان اگر هوشیار باشند، به خوبی می توانند از این دهه بهره بگیرند.
وی ادامه داد: از مهم ترین اعمالی که دوست‌داران خاندان اهل بیت (ع) در دهه کرامت می توانند انجام دهند این است که تلاش خود را به کار بگیرند تا در این زمان حرم مطهر امام رضا (ع) و حضرت فاطمه معصومه (س) را زیارت کنند.
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: بهتر است اگر شیعیان در دهه کرامت به زیارت این امام هشتم (ع) و خواهر بزرگوارشان رفتند، زیارت نامه مخصوص این بزرگواران را بخوانند و از ثواب و ارزش بسیار زیاد آن بهره مند شوند.
وی در ادامه صحبت های خود اظهار کرد: به طور معمول روزه گرفتن در برخی از روزهای هر ماه از ثواب و ارزش بسیار زیادی برخوردار است از این رو شایسته است مومنان برای کسب ثواب هرچه بیشتر برخی از روزهای ماه ذی القعده را روزه بگیرند.
محبیان افزود: با توجه به قرار گرفتن دهه کرامت در ماه ذی القعده، اگر فرد مومنی تصمیمی برای روزه گرفتن دارد، بهتر است از این مدت طلایی استفاده کند و در این زمان روزه بگیرد.
وی همچنین یادآور شد: خواندن نمازی که انس بن مالک آن را از پیامبر اکرم (ص) نقل کرده است در روزهای یکشنبه ماه ذی القعده از ثواب بسیاری برخوردار است.
این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: انس بن مالک اینگونه می گوید که رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-در يكشنبه‌ى ماه ذيقعده از منزل بيرون آمد و فرمود: اى مردم، كدام‌يك از شما مى‌خواهد توبه كند؟ عرض كرديم: همه مى‌خواهيم توبه كنيم. فرمود: غسل كنيد و وضو بگيريد و ۴ ركعت نماز- در هر ركعت ١ بار «فاتحة الكتاب» ، ٣ بار «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» و هركدام از دو سوره‌ى «معوذتين» را ١ مرتبه بخوانيد، سپس ٧٠ مرتبه استغفار كنيد و آن را به «لا حول و لا قوّة إلاّ باللّه العلىّ العظيم» ختم كنيد، آن‌گاه بگوييد: يَا عَزِيزُ يَا غَفَّارُ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ ذُنُوبَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ
اى سربلند اى بسيار آمرزنده، گناهان من و همه‌ى مردان و زنان مؤمن را بيامرز، زيرا هيچ‌كس جز تو نمى‌تواند گناهان را بيامرزد.
ثُمَّ قَالَ ع مَا مِنْ عَبْدٍ مِنْ أُمَّتِي فَعَلَ هَذَا إِلَّا نُودِيَ مِنَ السَّمَاءِ يَا عَبْدَ اللَّهِ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَإِنَّكَ مَقْبُولُ التَّوْبَةِ مَغْفُورُ الذَّنْبِ وَ يُنَادِي مَلَكٌ مِنْ تَحْتِ الْعَرْشِ أَيُّهَا الْعَبْدُ بُورِكَ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِكَ وَ ذُرِّيَّتِكَ وَ يُنَادِي مُنَادٍ آخَرُ أَيُّهَا الْعَبْدُ تَرْضَى خُصَمَاؤُكَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ يُنَادِي مَلَكٌ آخَرُ أَيُّهَا الْعَبْدُ تَمُوتُ عَلَى الْإِيمَانِ وَ لَا أَسْلِبُ مِنْكَ الدِّينَ وَ يُفْسَحُ فِي قَبْرِكَ وَ يُنَوَّرُ فِيهِ وَ يُنَادِي مُنَادٍ آخَرُ أَيُّهَا الْعَبْدُ يَرْضَى أَبَوَاكَ وَ إِنْ كَانَا سَاخِطَيْنِ وَ غُفِرَ لِأَبَوَيْكَ ذَلِكَ وَ لِذُرِّيَّتِكَ وَ أَنْتَ فِي سَعَةٍ مِنَ الرِّزْقِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ يُنَادِي جَبْرَئِيلُ ع أَنَا الَّذِي آتِيكَ مَعَ مَلَكِ الْمَوْتِ ع أَنْ يَرْفُقَ بِكَ وَ لَا يَخْدِشَكَ أَثَرُ الْمَوْتِ إِنَّمَا تَخْرُجُ الرُّوحُ مِنْ جَسَدِكَ سَلًّا [سَلَاماً] قُلْنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ عَبْداً يَقُولُ فِي غَيْرِ الشَّهْرِ فَقَالَ ع مِثْلَ مَا وَصَفْتُ وَ إِنَّمَا عَلَّمَنِي جَبْرَئِيلُ ع هَذِهِ الْكَلِمَاتِ أَيَّامَ اللَّهِ رَبِّي [أُسْرِيَ بِي]
سپس فرمود: هر بنده‌اى از امت من اين عمل را انجام دهد، از آسمان به او ندا مى‌شود: «اى بنده‌ى خدا، عمل خود را از نو آغاز كن؛ زيرا توبه‌ى تو پذيرفته و گناه تو آمرزيده شد.» و فرشته‌اى از زير عرش به او خطاب مى‌كند: «اى بنده، خجسته باد بر تو و خاندان و فرزندان تو!» و فرشته‌اى ديگر ندا مى‌كند: «اى بنده، دشمنان تو در روز قيامت از تو راضى خواهند گرديد.» و فرشته‌اى ديگر ندا مى‌كند: «اى بنده، تو مؤمن از دنيا مى‌روى و دين تو از تو گرفته نمى‌شود و قبر تو گشوده و نورانى مى‌شود.» و فرشته‌اى ديگر ندا مى‌كند: «اى بنده، پدر و مادر تو از تو راضى خواهند گرديد، اگرچه از تو ناخشنود باشند و پدر و مادر و فرزندان تو آمرزيده شدند و روزى تو در دنيا و آخرت گسترده و فراوان خواهد بود.» و جبرئيل-عليه السّلام-ندا مى‌كند: «من همراه با فرشته‌ى مرگ مى‌آيم و به او سفارش مى‌كنم كه با تو به نرمى رفتار كند و اثر مرگ حتى خراشى در تو ايجاد نخواهد كرد و فقط روح تو به آرامى از بدنت خارج خواهد شد.» عرض كرديم: اى رسول خدا، اگر بنده‌اى اين عمل را در غير اين ماه انجام دهد، چه اثرى خواهد داشت؟ فرمود: «همانند آنچه توصيف كردم براى او خواهد بود و اين سخنان را جبرئيل-عليه السّلام-آن‌گاه كه خداوند مرا به آسمان [معراج]برد، به من آموخت.»
