پرسش: اگر شخصی جنب باشد و نماز و روزه ی قضا بگیرد ولی نداند که جنب است وبعد از چند مدت متوجه شود و بداند که جنب بوده تکلیف چه می‌باشد؟
پاسخ: روزه های وی صحیح است و نمازهایی که بدون غسل به جا آورده بجا آورده است باید قضا کند.
پرسش: مادرم تعدادی روزه قرضی دارد. با هر زحمتی که هست روزهای ماه مبارک رمضان را روزه می گیرد ولی توانایی ادای روزه های قرضی خود را (به دلیل کهولت سن وبیماری) در خود نمی بیند. حال آیا من به عنوان فرزند اومی توانم (در حالی که در قید حیات است) روزه های قرضی را ادا کنم؟
پاسخ: قبل از فوت ایشان جایز نیست.
پرسش: حکم کسی که ماه رمضان بر اساس شهادت دو نفر عادل و جامع شرایط ۲۹ روز روزه گرفته اند چیست ؟
پاسخ: قضا لازم نیست .
پرسش: کسی که روزه قضا دارد و لی به نیت مستحب بگیرد آیا میتواند جایگزین قضا حساب کند؟
پاسخ: جایگزین نمی‌شود و کسی که روزه ماه رمضان به ذمه او باشد صحیح نیست روزه مستحبی بگیرد و روزه باطل است.
پرسش: در مسافرت می توانیم روزه قضا بگیریم (مسافرت کمتر از یک هفته می باشد) ؟
پاسخ: روزه قضا را نمی توان در سفر گرفت .
پرسش: آیا کسی که روزه ای بر گردنش باشد از سال گذشته (که عمدا نگرفته بوده) و تا بحال نتوانسته آن را بگیرد می تواند معادل آن بجای ۶۰ روز کار دیگری انجام دهد؟
پاسخ: می تواند برای هر روز که عمداً نگرفته است ۶۰ فقیر را اطعام کند یا به هر یک ۷۵۰ گرم گندم یا نان یا سیب زمینی و امثال آن بدهد و یک روز قضا کند .
پرسش: برای گرفتن روزه و نماز قضا برای میت (مثلا ده سال) آیا چند نفر در یک زمان می توانند این تکلیف را انجام دهند . ( برای مثال ۵ نفر و هرکدام دو سال نماز و روزه بگیرند ) ؟
پاسخ: می توانند و ترتیب معتبر نیست .
پرسش: اگر زن و شوهر جوانی در ماه رمضان در زمانی که روزه هستند ناخاسته و بدون کنترل خود با هم نزدیکی کنند و روزه شان باطل شود چه باید بکنند؟
پاسخ: قضا و کفاره واجب است و کافی است اطعام شصت مسکین هر مسکینی ۷۵۰ گرم گندم یا آرد برای هر یک از زن و شوهر.
پرسش: در روزه قضای ماه رمضان اگر سهواً (قبل از ظهر ـ بعد از ظهر) چیزی خورده شود و زمان کافی برای گرفتن روزه قضا باشد حکم روزه چیست؟
پاسخ: اگر از روی سهو باشد روزه را باطل نمی کند.
پرسش: حکم قضای روزه هایی که عمدا گرفته نشده چیست؟
پاسخ: باید روزه هایی را که نگرفتید قضا کنید و اگر کسی روزه ماه رمضان را به خوردن یا آشامیدن یا جماع یا استمناء یا باقی ماندن بر جنابت باطل کند ، در صورتی که بداند آن کار روزه را باطل می کند، اضافه بر قضا ، کفاره هم بر او واجب میشود . و همچنین - بنا بر احتیاط واجب- نسبت به کسی که جاهل به حکم است ولی در جهل خود معذور نیست و مطمئن هم نیست یعنی احتمال می دهد که مبطل باشد.
و اما کسی که مساله را نمی داند و در جهل خود معذور است یا مطمئن است که آن کار روزه را باطل نمی کند کفاره بر او نیست ولی اگر می داند مبطل است و نمی داند کفاره دارد باید کفاره بدهد.
و در کفاره افطار روزه ماه رمضان، کافی است به شصت فقیر غذا بدهد به هر کدام ۷۵۰ گرم گندم یا آرد یا نان و مانند آنها. و اگر می دانست که باید قضا کند و قضای آن را یک سال به تأخیر انداخت تا ماه رمضان بعد برسد باید بابت هر روزعلاوه بر قضا ۷۵۰ گرم گندم، آرد یا نان را به یک فقیر بدهد و اگر بیش از یک سال تأخیر بیاندازد کفاره تکرار نمی شود. و نسبت به قضا اگر در مقدار فوت شده شک دارید مقدار متیقن یعنی کمتر کافی است.
