شیعه نیوز | شیعیان هزاره در استان مرکزی غور از زمان تسلط دوباره طالبان بر افغانستان، تحت فشارهای شدید سیاسی و اقتصادی قرار داشته‌اند؛ فشارهای که ابعاد مختلف زندگی آنان را تحت تأثیر قرار داده است و فقر و مشکلات اقتصادی را افزایش داده است.
به گزارش «شیعه نیوز»، شیعیان هزاره در استان غور عمدتا در شهرستان لعل‌وسرجنگل مستقر هستند؛ هرچند که در شهر فیروزکوه، مرکز این استان و شماری دیگر از شهرستان های آن اکثریت ساکنان شیعه و هزاره هستند.
استان غور از استان های دور افتاده و توسعه نیافته افغانستان است، اما در این استان نیز مناطق شیعه‌نشین بیشتر از محرومیت و توسعه نیافتگی رنج می‌برند.
شهرستان لعل‌وسرجنگل که ساکنان آن عمدتاً شیعیان هزاره هستند، یک شهرستان کوهستانی و صعب‌العبور است.
اقتصاد ساکنان این شهرستان عمدتاً وابسته به کشاورزی و دامداری است و کم‌تر از طریق کسب و کار تجاری تأمین معیشت می‌کنند.
با این حال، در بیش از سه سال اخیر، حتا بخش کشاورزی و دامداری در این منطقه از محدودیت‌ها و سیاست‌های طالبان به دور نمانده است و این گروه سعی کرده است که حتا کنترل خرید و فروش محصولات کشاورزی و دامداری مردم را نیز در دست گیرند.
«مداخله در کمک‌های بشردوستانه»
نهادهای بین‌المللی در سه سال اخیر بارها از مداخلهی طالبان در امور و کمک‌های اولیه شکایت کرده‌اند.
دفتر هماهنگ کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد در سال جاری خورشیدی ده‌ها مورد از مداخلهی طالبان در امور بشردوستانه را مستند کرده است که باعث شده است کمک‌ها به افراد نیازمند نرسد.
اما در شهرستان شیعه لعل‌وسرجنگل استان غور، این مداخلات کاملا «آشکار» و «عامدانه» انجام می‌شود.
منابع محلی به خبرنگار شفقنا گزارش داده‌اند که مؤسسه‌ی رفاه اسلامی «Islamic Relief» به تازگی ۶۰ پایه ماشین خیاطی همراه با تجهیزات و ابزارآلات مورد نیاز آن به ۶۰ کارآموز زن کمک کرده است، اما ولسوال طالبان مانع توزیع این ماشین‌های خیاطی و ابزارآلات آن به کارآموزان زن شده است.
به گفته‌ی این منابع، ولسوال طالبان ماشین‌های خیاطی و ابزارآلات آن را جمع‌آوری کرده و تعدادی را به نزدیکان خود توزیع کرده است و برای تعداد دیگر از کارآموزان خواسته است که نصف قیمت آن را پرداخت کنند.
منابع محلی میگویند که مؤسسه‌ی رفاه اسلامی به کارآموزان علاوه بر یک پایه ماشین خیاطی، میز خیاطی، چوک، قیچی، اوتو، پنل خورشیدی و بطری آن را نیز کمک کرده بود که ارزش مجموع آن حدود ۷۰ هزار افغانی می‌شود.
آنان میگویند که این مؤسسه سال پیش ۶۰ زن را خیاطی آموزش داده بود و وعده کرده بود که برای هرکدام یک پایه ماشین خیاطی با ابزارآلات مورد نیاز آن کمک کند و چندی پیش این کمک را به مرکز شهرستان لعل‌وسرجنگل ارسال کرد.
ساکنان این شهرستان میگویند که مسئولان محلی طالبان از کوچک‌ترین کمک‌ها به مردم این شهرستان باج می‌خواهند و یا اینکه کمک‌ها را کلاً جمع‌آوری کرده و به بهانه‌های مختلف به افراد خود توزیع می‌کنند.
«جمع‌آوری هزینه ساخت جاده از مردم»
طالبان از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، به صورت گسترده تبلیغات کرده‌اند که جاده‌های این کشور با پول حاصل از عواید داخلی، بازسازی می‌کنند و یا جاده‌های جدید می‌سازند.
اما برای مردم شهرستان دور افتاده لعل‌وسرجنگل در غور این مسئله کاملاً برعکس بوده است؛ طالبان نه تنها برای آنان جاده نه ساخته اند، بلکه پول ترمیم جاده‌ها را از آنان جمع‌آوری می‌کنند.
ساکنان محل به خبرنگار شفقنا گفته‌اند که طالبان برای ساخت و ترمیم جاده، علاوه بر مردم عادی، از رانندگان نیز پول جمع‌آوری می‌کنند.
آنان میگویند که بر اساس دستور ولسوال طالبان هر راننده‌‌ی موتر باربری باید شش هزار افغانی و هر راننده‌‌ی موتر مسافربری باید دو هزار افغانی برای ساخت جاده پرداخت کند.
عبدالواحد حماس، سخن‌گوی والی طالبان در غور جمع‌آوری پول از مردم شهرستان لعل‌وسرجنگل این استان برای ساخت جاده را تأیید کرده است.
او گفته است که بزرگان محل به صورت داوطلبانه حاضر به پرداخت پول برای ساخت جاده شده‌اند.
اما باشندگان محل میگویند که این برنامه ولسوال طالبان بود و او مردم را مجبور به پرداخت پول کرده است.
ساکنان محل همچنین میگویند که طالبان از کسانی که در پروژه‌های انکشافی مؤسسه‌های غیردولتی داخلی و بین‌المللی کار کرده‌اند، خواسته‌اند که بخشی از معاش خود را برای ساخت جاده پرداخت کنند.
آنان میگویند که ساکنان شهرستان لعل‌وسرجنگل با فقر و مشکلات اقتصادی گسترده دست‌وپنجه نرم می‌کنند و این سیاست‌های طالبان باعث می‌شود که آنان تحت فشار شدیدتر قرار گیرند.
این در حالی است که طالبان پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، حقوق و آزادی‌های اساسی شیعیان را به صورت گسترده نقض کرده‌اند و به مطالبات و خواست‌های آنان نیز بی‌توجهی کرده است.
