به گزارش «َیعه نیوز»، سوشیتدپرس در تحلیلی به بررسی این موضوع پرداخته و می‌نویسد: با وجود اینکه اهداف باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا و رجب طیب اردوغان، همتای ترکیه‌ای وی در دخالت نظامی در سوریه در برخی جوانب از جمله مبارزه با داعش اشتراکاتی دارد اما از جوانب دیگر به ویژه در مساله برخورد با شبه نظامیان کرد که با داعش در سوریه می‌جنگند، بسیار فاصله دارد واین چیزی است که مشکل ساز شده است.
اردوغان می‌خواهد با تروریست‌های داعش که از مرز ترکیه با سوریه رفت و آمد دارند و وارد کشور وی نیز شده‌اند مبارزه کند اما این مساله در اولویت دوم وی قرار دارد و بزرگترین اولویتش پیش از مقابله با داعش، برگرفته از سیاست داخلی آنکاراست و آن چیزی نیست جز مهار کردن قدرت روز افزون کردها در مرزهای جنوبی ترکیه.
آنکارا نگران است که پیروزی‌های کردها در عراق و سوریه باعث ایجاد انگیزه برای ازسرگیری عملیات نظامی شبه نظامیان کرد در خاک ترکیه به منظور تشکیل کشوری مستقل شود. و از مساله آغاز حملات هوایی ترکیه علیه داعش در سوریه استفاده کرده تا در عین حال به شورشیان کرد (پ.ک.ک) در شمال عراق نیز حمله کند.
اردوغان پا را از مقابله با کردها در ترکیه و عراق فرا تر گذاشته و در 27 ژوئیه شبه نظامیان کرد سوریه موسوم به "یگان‌های مدافع خلق" که در واقع شاخه سوری پ.ک.ک هستند اعلام کردند که ارتش ترکیه مواضع آنها را بمباران کرده است. ادعایی که آنکارا فورا آن را رد کرد چرا که در صورت صحت خبر، می‌تواند به معنی حمایت مستقیم ترکیه از داعش، دشمن اصلی کردهای سوریه تلقی شود.
یک مقام ترک اما با اذعان به این حمله گفت که ارتش این کشور تنها آتش کردها را پاسخ داده است و عملیات ارتش علیه داعش شامل یگان‌های مدافع خلق کرد نمی‌شود.
از زمان اعلام توافق ترکیه و آمریکا در اواخر ماه ژوئیه جنگنده‌های ترکیه به پایگاه‌های پ.ک.ک در شمال عراق و نیروهای آن در جنوب شرق ترکیه به شکل روزانه حمله کرده‌اند.
آمریکا براساس این توافق توانست به پایگاه هوایی اینجرلیک ترکیه در نزدیکی مرز شمالی سوریه و همچنین مشارکت ترکیه در حملات هوایی علیه داعش دست یابد اما آنچه که آمریکا در حال از دست دادن است دستاوردی بزرگ‌تر از این‌هاست و آن چیزی نیست جز کردها که موثرترین همپیمانان و نیروهای زمینی هماهنگ با واشنگتن در جنگ با داعش در سوریه هستند.
کردها اکنون نگران هستند که به رغم وعده آنکارا برای حمله نکردن به آنها هدف حملات ترکیه قرار بگیرند.
استفن تانکل، استاد دانشگاه آمریکا در این باره می‌گوید: بر کسی مخفی نیست که ترکیه علاقه کمتری به مبارزه با داعش به نسبت سرکوب کردن کردها دارد. آوردن ترکیه به جنگ علیه داعش مساله‌ای مثبت بسته به هزینه آن است. ترکیه گفته است که به شبه نظامیان کرد که یکی از موثرترین شرکای آمریکا در میدان جنگ هستند حمله نخواهد کرد و در غیر این صورت این اقدام چندان مفید نخواهد بود.
پیشمرگ‌های کرد از زمان آغاز جنگ داخلی سوریه دستاوردهای بی‌سابقه‌ای به دست آورده‌اند و با کنترل اراضی محل سکونت کردها اقدام به اعلام دولت غیرنظامی متعلق به خودشان کرده‌اند.
شبه نظامیان کرد با کمک حملات هوایی تحت رهبری آمریکا توانستند تروریست‌های داعش را از کوبانی که یک شهر سوری واقع در مرز ترکیه است پس از یک جنگ طولانی مدت در ژانویه به عقب برانند. در ماه ژوئن نیز کردها گروه داعش را از پایگاه‌یشان در تل‌ابیض که در مرز ترکیه قرار دارد خارج کردند و یکی از مهمترین مسیرهای داعش برای قاچاق نفت و جذب نیروهای خارجی را مسدود کردند.
تا دو سال پیش کردها همچنان مشغول درگیری سه دهه‌ای خود با دولت آنکارا بودند تا اینکه در سال 2013 مذاکرات صلح میان طرفین وقفه‌ای دو ساله در درگیری‌هایی که دست کم تاکنون 37 هزار کشته برجای گذاشته، ایجاد کرد اما مذاکرات صلح ترکیه با کردها با تجدید بمباران ترکیه علیه مواضع کردها در شمال عراق و حملات متقابل پ.ک.ک به حالت تعلیق درآمد.
این مساله دولت اوباما را در وضعیت دشوار با همپیمانان کرد خود که با داعش در سوریه می‌جنگند قرار داده است. براساس گزارش‌ها کاخ سفید به ترک‌ها در خصوص اقدام نظامی در شمال عراق جایی که در آن کردها مدعی تلقات غیرنظامی شده‌اند هشدار داده است.
همچنین منتقدان و فعالان کرد مخالف اردوغان می‌گویند وی به این دلیل وارد جنگ شده که آراء ملی گرایان ترکیه را به منظور تشکیل دولت ائتلافی به دست آورده و حمایت‌ها از سیاستمداران کرد را در انتخابات احتمالی جدید در ماه‌های آینده تضعیف کند.
آنتونی کوردسمن، یک کارشناس نظامی مرکز مطالعات بین المللی و راهبردی آمریکا گفت: توافق با ترکیه در مجموع برای راهبرد آمریکا در خاورمیانه خوب است اما یکی از مشکلات این است که ما این مساله را به شکلی مطلق و سیاه و سفید توصیف می‌کنیم در حالی که شما شاهد یک شطرنج سه بعدی با حدود 9 بازیگر بدون هیچ گونه قوانینی هستید.
