رد خون شیعه بر چهره وهابیت

به گزارش «شیعه نیوز»، نسل متعصب و متحجر وهابی که همه مسلمین غیر از خود را مشرک و جان و مالشان را مباح می‌دانند، رو به زوال هستند و قشر معتدلی از این فرقه در حال ظهور است؛ قشری که برای نفوذ در میان مسلمانان و ایجاد تفرقه می‌کوشد.

اشاره

پایه‌های سست وهابیت بنا نهاده شده تا بنیادهای استوار اعتقادی اسلام را ریشه‌کن سازد؛ گواه این ادعا آن است که مقتولان به دست وهابیون، تنها مسلمانانی موحد هستند که به یگانگی حق شهادت می‌دهند و محمد(صلی الله علیه واله) را پیامبر او می‌دانند و فقط به این گناه کشته می‌شوند که به مذهب اختراعی محمد بن عبدالوهاب تن نداده‌اند. این شیوة تندروهایی به ظاهر مسلمان است که در برابر جنایت‌های صهیونیست‌ها در فلسطین و لبنان سکوت اختیار کرده‌اند و در عوض مسلمانان را به جرم زیارت قبر پیامبر اسلام (صلی الله علیه واله) و توسل به اهل بیتش، سر از تن جدا می‌کنند.

قتل، غارت، هتک حرمت و شرارت‌های این فرقه ضاله سال‌هاست سایه به سایه مسلمانان را تعقیب می‌کند و با حمایت آل‌سعود، در جهان ریشه می‌دواند. نوشتار زیر نیم نگاهی است به گوشه‌ای از جنایت‌های این فرقه در قبال مسلمین و به ویژه شیعیان؛

مسلک وهابیت را محمد بن عبدالوهاب نجدی (متوفی 1206ق) پدید آورد؛ اما به قطع می‌توان ادعا کرد که اساس اعتقاد وهابیون را آرا و افکار ابن تیمیه تشکیل می‌دهد. ابن تیمیه نیز، تحت تأثیر احادیثی از احمد حنبل، پیشوای حنابله (متوفی 241 ق) اعتقادات خود را شکل داده و از پیروان مذهب حنبلی به شمار می‌آید.

به هر تقدیر محمد بن عبدالوهاب در برخی اعتقادات خویش با ابن تیمیه مشترک بود؛ از جمله این که عموم مسلمین را کافر و مشرک می‌پنداشت و همه بلاد اسلامی حتی مکه و مدینه را که به تصرف وهابیون در نیامده بود، دارالکفر می‌نامید. همچنین جنگ با مسلمانان و اشغال اماکن مقدس و تخریب شعائر اسلامی را بر پیروان خود واجب می‌دانست. این اعتقادات او پایه‌گذار جنایت‌های کنونی وهابیت در جهان است.

افزون بر این، محمد بن عبدالوهاب به شدت مردم را از زیارت قبر پیامبر(صلی الله علیه واله) منع می‌کرد؛ به طوری که نقل شده: گروهی از مردم احساء به زیارت قبر پیامبر(صلی الله علیه واله) رفتند. وقتی شیخ محمد از این امر آگاه شد و نیز شنید که محل عبور آن‌ها از درعیه (مقر محمد بن عبدالوهاب) است، دستور داد ریش زائران احسایی را بتراشند و در فاصله درعیه تا احساء آن‌ها را وارونه سوار بر مرکب‌ها کنند!

محمدبن عبدالوهاب همچنین از فرستادن صلوات بر پیغمبر، نهی می‌کرد، از شنیدن آن بسیار ناراحت می‌شد و صلوات‌ فرستنده را به شدید‌ترین وجه مجازات می‌کرد، تا جایی که یک بار به دستور او مؤذن نابینایی را که صوت خوشی داشت، به جرم صلوات بر پیامبر (صلی الله علیه واله) به قتل رساندند. وی، بسیاری از کتاب‌های مربوط به صلوات بر پیغمبر (مانند دلائل الخیرات، تألیف محمد بن سلیمان جزولی) را سوزاند. همچنین کتاب‌های بسیاری از فقه و تفسیر و حدیث را که با اعتقاداتش مخالف بود به آتش کشید و به پیروانش اجازه داد تا قرآن را مطابق فهم خود تفسیر کنند.1 پرواضح است که پیروان وهابیت نیز با تمسک به اندیشه‌ها و اعمال پیشوایان خود، به مبارزه با اعتقادات مسلمین می‌پردازند و در این راه از هیچ جنایتی پروا نمی‌کنند.

پشتوانه‌های وهابیت

انتشار افکار انحرافی محمد بن عبدالوهاب در میان قبائل مختلف، از ابتدا با جنگ و ستیز قوای محمد بن سعود (سرسلسلة خاندان سعودی) یاری و حمایت شد. بی‌شک، آل سعود، مهم‌ترین عامل نفوذ دعوت وهابی‌ها هستند که حتی مذهب آن‌ها را مذهب رسمی کشور خود قرار دادند و پس از درگذشت محمد بن عبدالوهاب نیز از هیچ تلاشی در راه گسترش عقاید او دریغ نکردند.

اما به راستی چه انگیزه‌ای سبب شده است تا آل‌سعود این‌گونه در جهت تبلیغ افکار وهابیت بکوشد؟ تاریخ می‌گوید: خاندان محمد بن عبدالوهاب و آل‌سعود هر دو از بازماندگان بنی‌اسرائیل و از نظر ریشه‌های خانوادگی از طائفه یهود هستند.2 بر این اساس می‌توان فهمید که اگرچه حامیان ظاهری فرقه وهابی، آل‌سعود هستند، ولی قدرت‌های بزرگ‌تری در پس پرده به حمایت از این گروه برخاسته‌اند که مجبورند برای رسیدن به مقاصد شوم خود و تخریب بنیادهای اعتقادی آخرین دین آسمانی، ماسک اسلام بر چهره بندند. این‌جاست که حکمت سخن پیغمبر اکرم(صلی الله علیه واله) روشن می‌‌شود که فرمود: یهود، فریب‌کارترین مردم علیه مسلمین است.3

تخریب بارگاه امام حسین ( علیه السلام)؛ آغاز هتک حرمت‌ها

حمله وهابیون به کربلا از سال 1216 قمری آغاز شد و تا سال 1225 ادامه یافت. در اولین یورش، امیرسعود در رأس لشکری، شهر کربلا را محاصره کرد و سپاه وی به زور وارد شهر شد.4 بیش‌تر مردم را در بازارها و خیابان‌ها به قتل رساندند، گنبد روی قبر امام حسین ( علیه السلام) را ویران کردند و صندوق روی قبر را که از زمرد و یاقوت و جواهرات دیگر زینت یافته بود به غارت بردند. لشکر امیر سعود، نزدیک ظهر در حالی از شهر خارج شدند که نزدیک به دو هزار تن از اهالی کربلا را کشته بودند.5

وهابیون و هتک حرمت قرآن

در سال 1217 وهابیون به دستور امیر عبدالعزیز، شهر طائف را غارت و خانه‌ها را ویران کردند. جمعی از مردان و زنان مسلمان را لخت و عریان در بیابان‌های طائف رها ساختند. پس از 13روز که به صورت گدا درآمده بودند، به آن‌ها مشتی ذرت دادند و به شرط وهابی شدن، از کشتنشان گذشتند.6 طفل‌های شیرخوار را بر روی سینه مادرانشان سر می‌بریدند و عده‌ای را که مشغول فراگرفتن قرآن بودند، کشتند. بعد از غارت خانه‌ها، به دکان‌ها و مساجد رفتند و گروهی را که در حال رکوع و سجود بودند، کشتند.7

تجاوز به حریم قرآن، به حدی گسترده بود که در شهر بزرگ طائف، تنها سه نسخه از دست اشقیای وهابی سالم ماند. وهابیون در یک اقدام گستاخانه، همه کتب ارزشمند موجود در منطقه را که تعداد بی‌شماری قرآن، تفسیر و کتب حدیث در میانشان بود، پاره‌پاره کردند و به زیرپا انداختند اما با عنایت الهی، همه اوراق قرآن به بالا رفت و حتی یک برگ آن بر زمین نیفتاد، در حالی که از وزش باد خبری نبود.8

تخریب قبه زادگاه پیامبر(صلی الله علیه واله) و امیرالمومنین ( علیه السلام) ( علیه السلام)

با انتشار خبر قتل و غارت‌های وهابیون در طائف و فجایع آن، علمای مکه، حکم به کفر وهابیون دادند. از این رو در هشتم محرم 1218، این فرقه به مکه یورش برده، آن را اشغال کردند. صبح همان روز وهابی‌ها همراه با عده بسیاری از مردم مکه که با آن‌ها بیعت کرده بودند، با بیل و کلنگ به گورستان جنت‌المعلی حمله و گنبدهای زیادی از این گورستان و نیز قبور ابوطالب، عبدالمطلب و اولاد پیغمبر را خراب کردند.

«خانه حضرت خدیجه را که مدتی مهبط وحی الهی بود، خراب کرده به توالت تبدیل کردند. زادگاه رسول اکرم(صلی الله علیه واله) را ویران ساخته و به محل خرید و فروش حیوانات تبدیل کردند، که با تلاش افراد صالح و خیّر از چنگال وهابی‌ها درآمد و به کتابخانه مبدّل شد. آنان قبه زادگاه پیامبر در معلی، قبه زادگاه علی بن ابی‌طالب و خدیجه و ابوبکر را ویران و با خاک یکسان ساختند و هنگام تخریب طبل می‌زدند و رقص و آوازخوانی می‌کردند.»9

بدین ترتیب وهابیون تمام آثار مکه غیر از کعبه را ظرف 3روز ویران کردند. آن‌ها 14روز در مکه ماندند و در این مدت مردم را به توبه واداشتند و از کارهایی مانند توسل و زیارت قبور که به اعتقادشان شرک بود منع می‌کردند. در پی آن سعود دستور داد کتاب‌های محمد بن عبدالوهاب و عقاید او را فرا گیرند و آن‌ها را تدریس کنند.10

غارت اشیای حرم پیامبر (صلی الله علیه واله) و منع زیارت قبور

وهابی‌ها در سال 1220 تمام اشیای گران‌بهای حرم پیغمبر (صلی الله علیه واله) را غارت و مردم را از زیارت قبر پیامبر (صلی الله علیه واله) و ائمه بقیع  ( علیه السلام) بر حذر داشتند. سپس سعود از مردم مدینه پرسید: با قبه‌های بقیع چه باید کرد؟ و مردم از ترس گفتند باید خراب شود. از این رو وهابی‌ها با کمک مردم مدینه تمام آثار و قبور بقیع را خراب کردند.11

تعرض به کاروان‌های زیارتی و منع زیارت خانه خدا

در سال 1221 وهابی‌ها به سرکردگی سعود به نجف اشرف حمله کردند؛ اما به دلیل مقاومت گروهی از مردم و طلاب دینی به فرماندهی شیخ جعفر کاشف‌الغطاء موفق به محاصره شهر نشدند. آن‌ها در سال 1222 نیز در حمله به نجف ناکام ماندند؛ به همین سبب بار دیگر به مکه و مدینه یورش بردند و به غارت حجاج بیت‌ا... الحرام و محاصره آن دو شهر مقدس پرداختند. علاوه بر این در حمله به نجف و کربلا نیز در بسیاری از اوقات متعرض کاروان‌های زیارتی و قبائل شیعی مذهب می‌شدند.12

وهابیان کلیه جواهرات و اشیای گرانبهای حرم مطهر پیامبر(صلی الله علیه واله) و حرم مطهر ائمه بقیع ( علیه السلام) را به غارت بردند. کاروان حجاج عراقی از سال 1220، کاروان حجاج شامی از سال 1221 و کاروان مصر از سال 1222 توسط وهابی‌ها از حج منع شدند؛ بنابراین برنامه حج از عراق چهار سال، از شام سه سال و از مصر دو سال قطع شد تا این که با سرنگونی نخستین دولت سعودی در سال 1224، مدینه منوره و مکه معظمه از وجود وهابیان پاک و حج آزاد شد.13

کشتار زنان و کودکان بی‌گناه و زائران حرم سیدالشهدا  ( علیه السلام)

در سال 1225 وهابی‌ها به فرماندهی عبدالله بن سعود با یورش به سرزمین حوران واقع در خاک سوریه، دارایی مردم را به تاراج بردند، غلات آن‌ها را سوزاندند، انسان‌های بی‌گناه را کشتند، زنان را اسیر و کودکان را به قتل رساندند. در همان سال بار دیگر نجف اشرف و کربلای معلی را محاصره کرده، دست به راهزنی زدند. از جمله زائرانی را که از زیارت حرم حضرت سیدالشهدا  ( علیه السلام) در نیمه شعبان باز می‌گشتند، مورد هجوم قرار دادند و حدود یکصد و پنجاه نفر از عرب و غیر عرب را به شهادت رساندند.14

قتل عام حجاج مصری در منی

در سال 1343 وهابی‌ها بار دیگر قبه ابن عباس و دیگر قبور طائف و قبرهای عبدالمطلب، ابوطالب و حضرت خدیجه همسر پیامبر (صلی الله علیه واله)‌ و زادگاه حضرت زهرا(س) و همة شعائر اسلامی مکه را ویران کردند.15 در آن سال برنامه حج تعطیل شد. در سال 1344 وهابیان برخی از اعمال حاجیان مصری در منی را حرام دانستند و عده‌ای از آن‌ها را کشتند.16

تخریب قبور ائمه بقیع  ( علیه السلام)

در سال 1344، وهابیون پس از اشغال مکه، به مدینه روی آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، آن را اشغال نمودند. قبور ائمه بقیع و دیگر قبور همچون قبر ابراهیم فرزند پیامبر و زنان آن حضرت، قبر ام‌البنین مادر حضرت عباس، قبه عبدالله پدر پیامبر(صلی الله علیه واله)، اسماعیل پسر امام جعفر صادق و قبه همه صحابه و تابعین را بدون استثنا خراب کردند.

ضریح فولادی ائمه بقیع را که در اصفهان ساخته و به مدینه حمل شده بود، از روی قبر حضرت امام حسن مجتبی و امام زین‌العابدین و امام محمد باقر و امام جعفر صادق برداشته و بردند. قبور عباس عموی پیامبر و فاطمه بنت اسد مادر امیرالمؤمنین را که با قبور چهار امام همام در زیر یک قبه بودند نیز ویران کردند.17 همچنین زادگاه امام حسن و امام حسین در مدینه، قبور شهدای بدر و نیز بیت‌الاحزانی را که امیرالمومنین ( علیه السلام) ( علیه السلام) برای حضرت زهرا(س) ساخته بود ویران کردند.18

به آتش کشیدن کتابخانه بزرگ المکتبه ‌العربیه

وهابی‌ها در طول سال‌های جنایات خود، به تخریب اماکن مقدس مسلمانان اکتفا نکردند بلکه به سبب قرارداد محمد بن عبدالوهاب با انگلستان، به تخریب اماکن فرهنگی نیز دست زدند. یکی از کارهای دردناک که وهابیت در این راستا مرتکب شد، آتش زدن کتابخانه بزرگ «المکتبه ‌العربیه» بود که بیش از 60 هزار عنوان کتاب گرانقدر کم‌نظیر و بیش از 40 هزار نسخه خطی منحصر به فرد داشت. همچنین آثار خطی امیرالمومنین ( علیه السلام) ( علیه السلام)، ابوبکر، عمر، خالد بن ولید، طارق بن زیاد و برخی از صحابه پیامبر(صلی الله علیه واله) و قرآن مجید به خط عبدالله بن مسعود در این کتابخانه وجود داشت.19

کشتار حجاج یمن

در سال 1341 وهابیان با حجاج یمنی که خلع سلاح بودند و هیچ‌گونه دفاعی به همراه نداشتند، رو‌به‌رو شدند. آنان ابتدا به حجاج امان دادند؛ ولی وقتی در بالای کوه قرار گرفتند و حجاج یمنی در پایین قرار داشتند، دهانه توپ‌ها را به سوی آنان گرفته و تنها دو نفر جان سالم به در بردند که جریان کشتار وحشیانه را به آگاهی مردم رساندند.20

کشتار مردم بی‌دفاع اردن

در سال 1343، جمعی از وهابی‌ها ناگهان به اردن یورش بردند و مردم بی‌اطلاع «ام‌العمد» و همسایه آنان را مورد هجوم قرار دادند. آنان مردان و زنان بی‌گناه را کشتند و غارت کردند. اما طولی نکشید که با رانده شدن برخی و اسارت عده‌ای دیگر، عقب‌نشینی کردند که البته اسیران وهابی به فرمان انگلیس آزاد شدند. در سال 1346 وهابیان دوباره با سپاهی متشکل از سی‌هزار نفر به اردن حمله کردند و قتل و غارت و خونریزی شدیدی به راه انداختند.21

حمله خونین مکه

عمّال وهابی رژیم آل سعود در چهارم ذی‌الحجه 1407ق (9مرداد 1366ش) هزاران نفر از حجاج بیت‌الله الحرام را به جرم سر دادن فریاد برائت از مشرکین در مکه به خاک و خون کشیدند که بر این اساس در ایران سه روز عزای عمومی اعلام شد.

بی‌شک، مطالعه مشاهدات حجاج حاضر در این واقعه تلخ می‌تواند بیانگر عمق جنایات وهابیت باشد که به نمونه‌ای از آن اشاره می‌شود: «با چشم خود دیدم که سعودی‌های کثیف، بی‌شرمانه و بی‌رحمانه با عصای معلولین با دو دست محکم به صورت زن‌ها می‌کوبیدند و نقش بر زمین می‌کردند. ای کاش به زدن تنها قانع بودند. وقتی خانمی بر روی زمین می‌غلطید، نفر بعدی با هر وسیله‌ای که در دست داشت به مغز نیمه جان او می‌کوبید تا از دنیا برود.22

جنایت‌های سپاه صحابه

در سال 1979 میلادی، گروه تروریستی سپاه صحابه در پاکستان تشکیل شد که عوامل آن وهابی هستند و تاکنون هزاران شیعه مظلوم و بی‌گناه را به جرم دفاع از ولایت اهل بیت ( علیه السلام) به شهادت رسانده است.

تکرار فاجعه کربلا، در کربلا

در عاشورای 1425 گروه وهابی القاعده با انفجارهای متعدد در کربلا باعث شهادت تعداد بسیاری از عزاداران از جمله زن و کودک شد.

کشتار عزاداران امام موسی‌کاظم ( علیه السلام)

در 25رجب 1426 مصادف با شهادت امام موسی کاظم ( علیه السلام) وهابیون با پخش غذاهای مسموم در اطراف حرم آن امام  ( علیه السلام) و نیز انجام انفجارهای متعدد در کاظمین بین صفوف عزاداران امام موسی کاظم ( علیه السلام)، باعث شهادت 1500 نفر از شیعیان عزادار شدند.

جنایت‌های طالبان وهابی در افغانستان

در اواخر سال 1372 شمسی گروهی وهابی به نام طالبان در افغانستان وارد صحنه نبرد شدند که از سوی عربستان و امریکا حمایت می‌شدند. در شهریور 1375 کابل را تصرف کردند و به کشتار مسلمانان شیعی پرداختند. در 17مرداد 1377 زنان و مردان و کودکان را از پشت بام‌ها به رگبار بستند و اهالی شهر مزار شریف را قتل عام کردند؛ سپس با هجوم به بیمارستان‌ها، بیماران شیعه را روی تخت‌ها به شهادت رساند.

در سنگچارک و بامیان و یروان و کاپیسا، شکم بانوان حامله شیعه را پاره می‌کردند و جنین آنان را بیرون کشیده و سر می‌بریدند.23 در عاشورای 1267 شیعیان قندهار در حسینیه‌ها سرگرم عزاداری بودند که ناگهان وهابیان جنایتکار با اسلحه هجوم آوردند و عده فراوانی از شیعیان بی‌دفاع را به فجیع‌ترین وضع به قتل رساندند.24

وهابیت و انفجار در اهواز

در جریان دستگیری عوامل بمب‌گذاری‌های پیاپی سال 1384 در اهواز، روشن شد که از مجموع 46 دستگیر شده، 44 نفر دارای عقاید وهابیت هستند. بر اساس اطلاعات موثق، این عده از سوی اسرائیل، امریکا و انگلیس حمایت می‌شدند و از عوامل وهابیت در ایران بودند.25

انفجار بزرگ در مسجد تاریخی براثا

در عملیات انتحاری هجدهم فروردین 1385 در مسجد تاریخی براثای بغداد، بیش از 69 نفر کشته و 130 نفر زخمی شدند.26

انفجار در حرمین عسکریین

در 23خرداد 1386 تروریست‌های تکفیری با بمب‌گذاری در حرمین عسکریین، گنبد و بارگاه حرمین در سامرا را ویران کردند و داغ دیگری بر دل شیعیان نهادند. یک هفته پس از انفجار در سامرا، علمای وهابی از جمله شیخ عبدالرحمن براک، شیخ ممدوح العربی، دکتر ناصر العمر، ابن جبرین، و نیز مفتی وهابی کویتی‌ها فتوای نابودی دیگر ضریح‌ها در عراق به ویژه ضریح سیدالشهدا ( علیه السلام) را صادر کردند.27

حمله وهابیان افراطی به حجاج بحرینی

در مهر ماه 1386 گروهی‌ از وهابیان تندرو با کمین در کوچه‌های اطراف مسجد الحرام پس از مشاهده مینی‌بوس شیعیان بحرینی با خرده شیشه‌های تیز و برنده به سوی حجاج شیعه یورش بردند و اقدام به فحاشی و به زبان آوردن القابی چون شیعیان سگ صفت کافر و ده‌ها فحش دیگر کردند.28

آنچه بیان شد، تنها گوشه‌ای از جنایت‌هایی است که وهابیت در طول حیات چند صدساله خود به پیکره شیعه روا داشته و از آن‌ها هدفی جز نابودی اسلام و تشیع را دنبال نمی‌کند. در بیان جنایات این فرقه ضاله همین بس که کعبه، قبله مسلمین، را که باید توسط نمایندگان تمام دولت‌ها و ملت‌های اسلامی اداره شود، به ملک شخصی خود و آل سعود تبدیل کرده و حج را دستمایه اهداف شوم خویش نموده‌اند؛ آن‌ها کتاب‌هایی را با نام علامه عسکری و آیت‌الله جعفر سبحانی در مدینه و بقیع توزیع می‌کنند29 در حالی که این بزرگواران صاحب این تألیفات نیستند!

موسم حج را به تایم تبلیغاتی خود مبدل کرده‌اند و به نشر افکار انحرافی خویش می‌پردازند. کتب ضاله علمای خود را رایگان در میان حجاج توزیع می‌کنند؛ تا جایی که فقط در حج سال 1381، ده میلیون و 685 هزار جلد کتاب به بیست زبان زنده دنیا را در میان زائران خانه خدا توزیع کردند. جنایت‌های فرهنگی وهابیون به حدی است که در این مجال نمی‌گنجد.

اما آنچه حائز اهمیت است این که نسل متعصب و متحجر وهابی که همه مسلمین غیر از خود را مشرک و جان و مالشان را مباح می‌دانند، رو به زوال هستند و قشر معتدلی از این فرقه در حال ظهور است؛ قشری که با تسلط بر ابزار مدرن و اطلاعات گسترده جهانی، برای نفوذ در میان مسلمانان و ایجاد تفرقه می‌کوشد. بی‌شک خطر این گروه بیش از طیف گذشته است، چرا که «با پنبه سر می‌برند». باشد که مسلمین، هوشیارانه متوجه خطرات این فرقه انحرافی باشند و این مانع اتحاد و انسجام اسلامی را از پیش پای خود بردارند.

منبع: فارس

انتهای پیام/ ز.ح