دنياي خاکي مملو از عطر حضور حضرت زهرا (س) شد، وي در دامان پيامبر اسلام به بالندگي رسيد و همسفر پدر در جاده‌هاي پرفراز و نشيب رسالت گشت، دوازده گوهر درخشان امامت از برکت وجود ريحانه پيامبر پرتو‌افشاني کرده و نور ولايت را تا هميشه به تلألو وامي‌دارد.
کد خبر: ۲۸۳۸
۰۰:۰۰ - ۰۴ تير ۱۳۸۷
ولادت فاطمه زهرا (س) را روز بيستم جمادي الثاني سال پنجم بعثت ، در مکه مي دانند . بنابراين در هنگام هجرت، سن آن بانوي يگانه نزديک به نه سال بوده است .
نامها و لقبهايي که حضرت فاطمه دارد همه بيانگر صفات و سجاياي ملکوتي اوست، صفاتي چون صديقه طاهره، زکيه، زهرا، سيدة النساء العالمين، خير النساء و بتول .
شگفت تر از همه " ام ابيها " يعني " مادر پدرش " است که بيانگر علاقه بسيار زياد فاطمه (س) به پدر بزرگوارش است و اينکه با همه کمي سن از آغاز کودکي ، پناهگاه معنوي و تکيه گاه روحي ( بعد از خداوند متعال ) مانند خديجه ، براي پدر بزرگوارش بوده است .
فاطمه زهرا (س) وارث صفات بارز مادر بزرگوارش خديجه بود، در جود، بخشش، بلندي نظري و حسن تربيت وارث مادر و در سجاياي ملکوتي وارث پدر و همسري دلسوز، مهربان و فداکار براي همسرش علي (ع) بود .
نه سال در کنار پدر بزرگوار و مادر و نه سال ديگر را کنار همسر گرانقدرش، علي (ع) همدوش وي در نشر تعليمات اسلام، خدمات اجتماعي و کار منزل زندگي کرد . اوقاتش به تربيت فرزند، امورات منزل و ذکر و عبادت پروردگار مي گذشت . فاطمه در مکتب تربيتي اسلام پرورش يافت و ايمان و تقوا در ذرات وجودش جاي داشت .
فاطمه در کنار مادر و آغوش پر مهر پدر تربيت شد و علوم و معارف الهي را از سرچشمه نبوت فراگرفت و آنچه را طي سالهاي زندگي در کنار پدر آموزخت، در خانه همسر به مرحله عمل گذاشت و همچون مادري سالخورده و کدبانويي آزموده که تمام دوره هاي زندگي را گذرانده باشد ، به اهل خانه و آسايش شوهر و تربيت فرزندان توجه مي کرد و آنچه را بيرون خانه مي گذشت ، مورد توجه قرار مي داد و از حق خود و همسرش دفاع مي کرد .
يکي از مسائلي که مشرکين خيلي به آن اميدوار بودند اين بود که بعد از وفات پيامبر پيروان او بدون يار و ياور خواهند ماند و به زودي پيام محمد در جهان به فراموشي سپرده خواهد شد.
مشرکين بنا به سنت غلطي که در زمان جاهليت مرسوم بود، بقا و دوام نسل يک فرد را به داشتن فرزند پسر مي دانستند و چون دو پسر پيامبر در کودکي از دنيا رفته بودند، آنها معتقد بودند نسل پيامبر منقرض شده و زمانيکه آن حضرت از دنيا برود کسي نيست پرچم پاسداري از اسلام را بر دوش نگه دارد.
اما پيامبر يقين داشت که از او نسل پاک و با برکتي به وجود خواهد آمد که سرمنشاء تمام خوبيهاي جهان خواهد شد. ديري نپائيد که قلب پيامبر به نويد پروردگار روشن شد و آن زماني بود که سوره "کوثر" بر پيامبر نازل گشت: " ما به تو کوثر را عطا نموديم، پس به شکرانه آن نماز به جاي آور و قرباني کن. همانا (نسل ) دشمن تو بريده خواهد ماند."
