به گزارش «شیعه نیوز»،یکی از سوالاتی که در خصوص
مهریه حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) مطرح است اینکه مقدار مهریه چه
مقدار بوده است؟
پاسخ:
«هنگامی که علی(علیه السلام) به قصد
ازدواج فاطمه (سلام الله علیها) به منزل پیامبر(صلی الله علیه و آله) رفت،
پیامبر(صلی الله علیه و آله) به ام سلمه فرمود: "برخیز و در را بگشای، که
این همان است که خدا و رسولش او را دوست دارند." ام سلمه فوراً در را باز
کرد و علی - علیه السلام- داخل شد. علی(علیه السلام) در کمال حجب و حیا و
خجالت بود که پیامبر -صلی الله علیه و سلم- فرمود: علی جان حاجتی داری؟
آسوده باش، امیدوارم که حاجت تو برآورده شود. علی (علیه السلام) نیز قصد
خود را بازگو نمود و از فاطمه (سلام الله علیها) خواستگاری نمود. پیامبر
فرمود: چه چیزی برای توست که مهریه فاطمه (سلام الله علیها) قرار دهی؟
علی(علیه السلام)عرض کرد: ای رسول خدا! تو خود شاهد هستی که برای من به جز
شمشیر و شتر و زره، از مال دنیا چیزی نیست. پیامبر -صلی الله علیه و سلم-
فرمود: ای علی شمشیر و شتر مورد نیاز توست، اما زره‌ات را بفروش و با آن
مراسم ازدواج با فاطمه (سلام الله علیها) را فراهم کن. 1
اما اینکه حضرت آن زره را چه مقدار فروخت و آن را مهریه حضرت زهرا(س) قرار داد از نظر تاریخی و روایی در آن اختلاف وجود دارد.
و آن عبارت است از، 400 درهم، 480 درهم یا 500 درهم2.
لکن
قدر مسلم این است که مهریه آن حضرت بیشتر از 500 درهم و کمتر از 400 درهم
نبوده است، و این مقدار -پانصد درهم- عبارت از مقدار مهریه‌ای است که رسول
خدا(صلی الله علیه و آله) برای کلیه زنان و دخترانش تعیین نموده و از آن
تعبیر به مهر السنه هم می‌شود.3 و این سیره الگویی برای سایر مسلمانان و
گروندگان به اسلام قرار گرفت. گرچه در آن زمان مهریه‌های سنگین از طرف مردم
برای دختران قرار داده می‌شد، زیرا وقتی پیامبر(صلی الله علیه و آله)
فاطمه، را به عقد علی(علیه السلام) در آورد، عده‌ای از مردم قریش به خدمت
ایشان رسیدند و گفتند چرا علی(ع) را با مهریه کم و ناچیز داماد کردی؟4
بنابراین
مقدار مهریه حضرت زهرا(سلام الله علیها) بیش از 500 درهم - نقره- نبوده
است. و این به عنوان ارزش پولی آن زمان محسوب می‌شد و این مقدار مهریه از
طرف پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) برای دخترش، مهریه‌ای متوسط - نه
بسیار کم و نه زیاد - در آن زمان بوده است که به عنوان سنت، الگویی برای
سایر مسلمانان قرار گرفت.»
پی نوشت‌ها:
1. مجلسی، بحارالانوار، بیروت، موسسه الوفا، چاپ دوم، 1403ه ق، ج43، ص120، 140.
2. ابن شهر آشوب، مناقب، موسسه انتشارات علامه، بی تا، ج3، ص350، 351، و متقی هندی، فاضل، کنزالعمال، موسسه الرساله، ج13، ص680.
3.
حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، موسسه آل البیت، چاپ اول، 1412ه ، ج21،
ص246، 249؛ و کلینی، کافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، 1375،
ج5، ص376.
4. صدوق، من لایحضره الفقیه، دارالصعب، ج3، ص253.
انتهای پیام/ 852
