به گزارش «شیعه نیوز»، ارائه تصویری وارونه و خشن از ایرانیان رهیافتی است که از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی به شکلی مستمر از سوی لابی صهیونیسم انجام شده و تولید آثار هنری به ویژه استفاده از هنر سینما که وجه رسانه ای پر رنگی دارد بزرگترین ابزار چنین رویکردهایی است اما اجیر کردن مهره های معدود ایرانی به عنوان پادوی فعالیتهای ضد ایرانی رویکردی است که حساب شده انجام می شود چرا که خواندن یا مشاهده اثر هنری که مولف آن یا یکی از عوامل اصلی آن ایرانی است باورپذیری بیشتری برای خواننده خارجی و بیگانه با حقایق درون ایران دارد.
پای ثابت تولید برخی آثار سینمایی نازل ضد ایرانی در امریکا همیشه نام چند ایرانی دیده می شود که در صدر این لیست نام شهره آغداشلو قرار می گیرد. بازیگری که نبوغ و تمایل بی سابقه ای در همکاری با دشمنان ایران از خود به نمایش گذاشته است.
آغداشلو بازیگر ایرانی پس از کسب جایزه اسکار و به دنبال آن بازی در فیلم سنگسار ثریا به چهره ای جذاب برای گروه بانفوذ و قدرتمند اسرائیلی در امریکا تبدیل شد چرا که با بازی در این فیلم ضد ایرانی استعداد حیرت آور و بی سابقه ای در خیانت به کشور و ملیتی که علی الظاهر به آن وابستگی دارد نشان داد. کشف آغداشلو به عنوان یک ایرانی که توانسته بود شهرتی مضاعف در میان ایرانیان مهاجر به امریکا برای خود دست و پا کند سبب شد تا از او در حد گوینده فیلم ضد ایرانی ایرانیوم برای مقاصد سیاسی صهیونیسم نیز بهره کشی شود. فیلمی به ظاهر مستند که می کوشد ایران را مروج و توسعه دهنده تروریسم در جهان نشان دهد.
اما هیچ رفتاری به اندازه بازی در فیلم سطح پایین و سیاه سنگسار ثریا نتوانست بندگی و ارادت او را به لابی ضد ایرانی و صهیونیست امریکا ثابت کند.
وقتی صدای اعتراض ایرانیان مهاجر هم بلند می شود
سنگسار ثریا که فیلم قابل اعتنایی به لحاظ فنی و هنری از کار در نیامد به قدری از ایران و ایرانیان چهره ای مخوف، وحشی و سیاه ارائه می دهد که حتی صدای بسیاری از ایرانیان مهاجر در سرتاسر جهان را نیز به نشانه اعتراض بلند کرد.
دیالوگ‌های سنگسار ثریا بیشتر به زبان فارسی است و فیلم با زیرنویس انگلیسی پخش جهانی شد که این از خام فهمی سازندگان و سفارش دهندگان در انتخاب مخاطب هدف یعنی فارسی زبانان جهان حکایت می کرد و البته که با واکنش کاملا معکوس ایرانیان مواجه شد.
نتایج وارونه رفتارهای ضد ایرانی در قالب تولید آثار شبهه هنری به واسطه نفرت ریشه دار از ایران باعث درس گرفتن از عملکرد گذشته ایرانی نماها نشد چرا که سریال خوش خدمتی آغداشلو و تیم ضد ایرانی صحنه گردان تولیدات ضد ایرانی که ماموریت ویژه ای برای آنها فرض شده همچنان ادامه دارد و همین حالا فیلم سیاه نمای دیگری با عنوان سپتامبرهای شیراز با بازی شهره آغداشلو در حال تولید است که اینبار به شکلی بسیار علنی تر پشت پرده تولید چنین محصولاتی را عیان می کند.
یهودیها اینبار کاراکتر اصلی داستان هستند
سپتامبرهای شیراز عنوان کتابی نوشته دالیا سافر در سال ۱۳۸۷ است که روایت گر داستان یک خانواده یهودی است که با مشکلاتی در ایران بعد از انقلاب اسلامی روبرو شده و مجبور به مهاجرت می شوند.
داستان این کتاب درباره اسحاق امین فروشنده سنگ های قیمتی است که پس از انقلاب به اشتباه و به ظن جاسوسی دستگیر می شود. ناپدید شدن او نگرانی خانواده اش را به دنبال دارد و آنها را در وضعیت جدیدی از ترس و نگرانی و سردرگمی قرار می دهد. اسحاق در زندان در خطر مرگ است و شکنجه می شود و همسر و فرزندان او با درک واقعیت درمی یابند که باید به زودی سفری را برای رهایی از این وضعیت در پیش بگیرند.
دالیا سافر نویسنده این کتاب، مدعی شده است که این کتاب داستان وی و خانواده‌اش است که او با اضافه کردن قدری چاشنی آنرا نگارش کرده است.
سافر در این کتاب مدعی شده خانواده سافر در سال ۱۹۸۲ و در زمانی که دالیا ۱۰ ساله بود، از ایران مهاجرت کرد چرا که پدر دالیا در یکی از روزهای ماه سپتامبر (شهریور) سال ۱۹۸۱ به جرم جاسوسی برای اسرائیل و یهودی بودن در دفترش در تهران دستگیر می شود.
با اقتباس از این کتاب فیلم سپتامبرهای شیراز به کارگردانی وین بلر و نقشآفرینی سلما هایک، آدرین برودی و شهره آغداشلو در حال تولید است.
مظلوم نمایی برای قوم یهود اینبار در اثری ضد ایرانی
یهودی ستیزی از اتهام های ناروایی است که صهیونیستها از ابتدای انقلاب برای انحراف افکار عمومی از رویکردهای ضد بشری شان در دستور کار قرار دادند اما در کتاب سپتامبرهای شیراز به شکلی رو و عیان پای اسرائیل و جاسوسی برای این کشور مطرح شده است. اتفاقی که می توان از آن به عنوان یک استثناء و موردی خاص در کارنامه اقلیتهای کلیمی ساکن ایران یاد کرد در این کتاب به کل جامعه یهودی ایران تعمیم داده شده و سعی شده بار دیگر چهره ای مظلوم از قوم یهود به تصویر کشیده شود.
اینبار و در فیلم سپتامبرهای شیراز برخلاف فیلم سنگسار ثریا افرادی که مورد ظلم قرار می گیرند یک اقلیت مذهبی هستند و در واقع پروژه مظلوم نمایی برای قوم یهود که سابقه زیادی در سینمای غرب دارد اینبار در قالب یک فیلم با موضوع ایران عرضه می شود.
ظهور تمام قد صهیونیسم در ادبیات و هنر ضد ایرانی
کتاب سپتامبرهای شیراز در سال 2009 برنده جایزه سامی روهر شد که هر سال به ادبیات یهودی تعلق می گیرد، این کتاب به فهرست اولیه جایزه ایمپک دوبلین و جایزه اورنج نیز راه یافت و برنده جایزه قلم رابرت بینگام شد. سپتامبرهای شیراز نامزد جایزه کتاب ملی یهودی سال 2007 نیز شده بود و از سوی نیویورک تایمز به عنوان قابل توجه ترین کتاب سال انتخاب شد.
این اثر ضد ایرانی نقدهای مثبت متعددی نیز دریافت کرد و وال استریت ژورنال نقدی با عنوان «داستان ترور در ایران» بر آن نوشت و نیویورک تایمز آن را «از دست رفته در تهران» خواند.
آغداشلو در این فیلم نقش خدمتکاری را بازی می کند که پسرش زمانی برای مرد زندانی کار می کرد. نیویورک تایمز در سال 2007 نام کتاب « سپتامبرهای شیراز » را در میان اسامی 100 کتاب برتر سال قرار داده است.
جرارد باتلر بازیگر فیلم «300» تهیه کننده سپتامبرهای شیراز
« سپتامبرهای شیراز » را بازیگر معروف هالیوودی ، جرارد باتلر، تهیه کرده است که ایرانیان او را بیشتر با بازی در نقش اصلی فیلم « 300 » یعنی لئونیداس به خاطر می آورند. باتلر در چند سال گذشته فعالیت های چشمگیری در مقام تهیه کنندگی داشته است و پس از « سپتامبرهای شیراز » ، فیلم « لندن سقوط کرده است » که آن را هم یک ایرانی به اسم بابک ایرانی ساخته در مرحله پس از تولید دارد!
هانا ویگ فیلمنامه نویسی است که « سپتامبرهای شیراز » اولین فعالیت رسمی سینمایی وی محسوب می شود. ویگ پیش از این در سال 2014 به عنوان کمک نویسنده در فیلم « پیامبر خلیل جبران » مشارکت داشته است. تنها اطلاعاتی که از خانم ویگ تا به امروز موجود است، مربوط به مقاله ای است که نیویورک تایمز در مورد وی و همسر فیلمسازش ، مارک گیل ، منتشر کرد. این مقاله درباره این موضوع بود که مارک گیل و همسرش خانه ای که در آن زندگی می کردند را به خانه ای مدرن و لوکس تبدیل کرده اند.
وین بلیر که عمده فعالیت های هنری اش در تلویزیون به عنوان کارگردان و بازیگر انجام شده اما موفق ترین ساخته اش تا به امروز فیلم « یاقوت های کبود » در سال 2012 بود که جوایز متعددی را هم نیز برای وی به همراه داشت. بلیر در مجموعه فیلمساز برجسته ای نیست و چنانچه « یاقوت های کبود » را از کارنامه هنری اش حذف کنیم، او را با ساخت یکی دو اپیزود از چند فصل سریال های مختلف تلویزیونی به یاد می آورند.
آدریان برودی بازیگر فیلم پیانیست در سپتامبرهای شیراز
سلما هایک بازیگر مشهور هالیوودی و نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی زن برای فیلم « فریدا » ، بازیگر نقش فرناز در « سپتامبرهای شیراز » است. ایرانیان علاوه بر « فریدا » ، سلما هایک را با بازی در فیلمهای « دسپرادو » و « روزی روزگاری در مکزیک » به یاد می آورند. هایک یکی از تهیه کنندگان اجرایی « سپتامبرهای شیراز » هم می باشد.
آدریان برودی برنده اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی مرد برای فیلم « پیانیست » رومن پولانسکی، دیگر بازیگر مشهور فیلم است که در نقش اسحاق بازی می کند. برودی پس از دریافت اسکار، موفق نشد از جایگاه مناسبی در هالیوود برخوردار شود و بیشتر به حضور در آثار مستقل متمایل شد. اما حضورش در « پیانیست » به اندازه ای خوب بود که بلافاصله پس از شنیدن نامش ، بازی خوبش در « پیانیست » به یاد آورده شود
جشنواره فیلم تورنتو که در کنار چند جشنواره غربی دیگر چون برلین، یکی از سیاسی‌ترین جشنواره‌های سیاسی دنیا محسوب می‌شود، همواره بر سیاست‌های ایران ستیزانه خود پافشاری کرده است. در همین راستا نام فیلم ضد ایرانی «سپتامبرهای شیراز» در بخش گالای جشنواره امسال به چشم می‌خورد.
تولید آثاری که چهره ای دفورمه از ایرانیان به نمایش می گذارد در سینمای غرب سابقه زیادی دارد که از جمله آن تالیف کتاب بدون دخترم هرگز نوشته بتی محمودی است که فیلمی با همین نام نیز با اقتباس از این کتاب در سال 1991 در امریکا ساخته شد که در اورشلیم اسرائیل، آنکارا و آتلانتا فیلمبرداری شده‌است.
راجر ایبرت منتقد شهیر سینمایی همان زمان درباره این فیلم نوشت: سازنده فیلم از همه مهارت خود برای برانگیختن احساسات ما استفاده کرده‌است، در این فیلم هیچ تصویر مثبتی از یک شخصیت مسلمان معتقد نشان داده نشد و همه کسانی که به بتی کمک کردند مخالف و قانون شکن هستند. اگر هر فیلم به تندی و کینه‌توزی این فیلم در مورد هر گروه قومی دیگری در آمریکا ساخته می‌شد، با عنوان نژادپرستی و تعصب محکوم می‌شد،
ارائه تصویری وارونه و خشن از ایرانیان رهیافتی است که از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی به شکلی مستمر انجام شده و تولید آثار هنری به ویژه استفاده از هنر سینما که وجه رسانه ای پر رنگی دارد بزرگترین ابزار چنین رویکردهایی است اما اجیر کردن مهره های معدود ایرانی به عنوان پادوی فعالیتهای ضد ایرانی رویکردی است که حساب شده انجام می شود چرا که خواندن یا مشاهده اثر هنری که مولف آن یا یکی از عوامل اصلی آن ایرانی است باورپذیری بسیار بیشتری برای خواننده خارجی و بیگانه با حقایق درون ایران دارد.
به نظر می رسد صحنه گردان پروژه های سینمایی ضد ایرانی با توجه به شکست پروژه سنگسار ثریا در تاثیرگذاری بر مخاطب ایرانی این بار با صورت بندی جدید غیر ایرانیها را به عنوان مخاطب هدف مد نظر قرار داده اند.
انتهای پیام/ 852
منبع:
نسیم
