به گزارش«شیعه نیوز»، این حکایت صدها مسلمان فریدآبادی درکنار گوش پایتخت هندوستان بزرگ است که یک شبه آواره شدند چون هم ولایتی های هندوی آنان نمی خواستند هیچ مسلمانی را در کنار خود ببینند.
روز 25 مه دهها هندوی افراطی با چوب و چماق به خانه مسلمانان این منطقه ریختند و همه را کتک زدند. بچه ها که آماده می شدند مدرسه بروند سه روز است که در پاسگاه پلیس آواره اند و هنوز لباس مدرسه بر تن دارند؛ چون نمی توانند به خانه های خود بازگردند.
قضیه بسیار وحشتناک است؛ 300 هندوی جات در آن روز تصمیم گرفتند به خانه و اموال مسلمین حمله کنند و در این میان 20 مسلمان نتوانستند به موقع فرار کنند و اکنون سه نفر از آنان هنوز در بیمارستان بیهوش اند. زنان و دختران فقط فرصت کردند فرار کنند تا ناموسشان از تعرض حفظ شود.
با اینکه پلیس می گوید نیروی زیادی برای کنترل اوضاع و بازگشت احشام مسلمانان به منطقه اعزام کرده اما مسلمین از رفتار بی تفاوت نیروهای پلیس به شدت گله دارند.
موضوع این حملات بر سر یک مسجد است که در کنار یک معبد هندو در روستای آتالی ساخته شده و هندوها هرازگاهی به آن حمله می کنند و آن را تخریب می کنند. مسلمانان این منطقه هم هر پنج سال و درهنگام انتخابات شوراها و پارلمان اسیر بازی های سیاسی احزاب مختلف می شوند. این احزاب هر نوبت به آنها قول می دهند که کار مسجد را به پایان برسانند اما می روند تا پنج سال دیگر. مسلمانان می مانندو هندوهای افراطی که هنوز دست از خشونت های سال 2009 و 2010 برنداشته اند.
درحالی که مسلمانان در پاسگاه پلیس آماده می شوند تا پنجمین روز بی خانمانی خود را سپری کنند، رحمت یکی از پیران مسلمان از بقیه می پرسد: چرا آنها چنین کردند؟ ما که صد سال است کنار آنها زندگی می کنیم، چه بدی در حق آنان کردیم؟ هنوز کسی پاسخ سوال رحمت را نمی داند.
انتهای پیام/654
