سود هنگفت قاچاق زنان اروپا در جیب سران اسرائیل

به گزارش «شیعه نیوز»، تجارت زنان در جهان امروز  یکی از معضلات بزرگ اجتماعی به شمار می رود. زنان و کودکانی که فقر و گرسنگی، آنها را به زانو درآورده است، مجبورند تسلیم وعده‌های دروغینی چون شغل و زندگی بهتر در کشورهای مهاجرپذیری همچون اسرائیل شوند. این افراد در ازای پول، مورد معامله قرار می‌گیرند و همچون بردگان از کمترین حقوق انسانی محروم می شوند. در حال حاضر در عصری زندگی می کنیم که طبل مدعیان حقوق بشر گوش همگان را در عالم کر کرده است. قرنی که شعارش آزادی است ولی قاچاق مواد مخدر، سلاح، انسان و برده داری جنسی پرسودترین تجارت ها محسوب می گردند. هدف از نگارش این مطلب کسب شناخت بیشتر نسبت به عاملان اصلی برده داری در قرن آزادی است.

تجارت بردگان آغازی بر تجارت جنسی

نگاهی بر تاریخ حضور عاملان برده داری و دلالان برده، به خوبی نشان می‌دهد که تجارت کثیف جنسی از گذشته در سلطه تجار یهودی بوده است. از این رو خرید و فروش بردگان، از دیرباز یکی از مهمترین حوزه های فعّالیت تجاری یهودیان بوده است. "یعقوب مارکوس" تاریخ نگار یهودی و مدافع یهودیت، در مقاله ای که به عنوان «یهود» در دائره المعارف بریتانیا نوشته است، از سیطره ی یهودیان قرون وسطی در امور بازرگانی، به ویژه در تجارت برده سخن گفته و تصریح کرده است که در آن دوران، اقتصاد اروپای غربی به ویژه تجارت برده در دست یهودیان بوده است.

محقق دیگری به نام "دیوید دیوک" نیز می نویسد: در این مورد قضایای شرم آوری از بدرفتاری ها و تجاوزات جنسی یهودیان برده فروش، نسبت به آن دسته از کودکان اروپایی که به عنوان برده در اختیار داشتند، قابل ملاحظه است. وی می افزاید: مؤلّف کتاب تاریخ یهود، از زمان تبعید بابل تا پایان جنگ جهانی دوم(1) تایید کرده است که یهودیان، بزرگ ترین تاجران برده در جوامع اروپایی بوده اند.(2)

در قرون جدید، با ظهور نظام های اقتصادی نو، تجارت برده نیز هم چون دیگر عرصه های تجاری، دست خوش تحولات اساسی شد. در این دوره، برده داران برای توسعه حوزه‌ی تجاری خویش، نیازمند امکاناتی نظیر کشتی و نیروهای مسلّح و حامیانی در سرزمین های مستعمره بودند تا بتوانند در شکار و دست گیری مردم بی نوای آفریقا و انتقال و فروش این بردگان در دیگر کشورها، آنان را کمک کنند.

دیوک تصریح می کند: «در سده ی هجدهم و اوایل سده ی نوزدهم، یهودیان شمال آمریکا، عموماً صاحب بردگانی سیاه پوست بودند و مزارع اندک یهودیان در جنوب نیز به وسیله ی بردگان شخم زده می شد. در سال 1820 میلادی، 75 درصد خانواده های یهودی، بردگانی را در تملّک خویش داشتند که در منازل ایشان به خدمتگزاری مشغول بودند. حدود 40% از خانواده های یهودی ایالات متحده نیز دارای یک یا چند برده بودند.»(3) در واقع اسرائیلیان برده دارانی حرفه ای هستند که سالیان بسیار طولانی به این حرفه مشغول بوده اند و برایشان تفاوت ندارد که رنگ برده، سیاه باشد و یا سفید.

سود 1 میلیارد دلاری اسرائیل از تجارت جنسی

با تشکیل رژیم غاصب صهیونیستی و تسلط نامشروع بر سرزمین های فلسطین، تاجران برده یهودی هم امانگاهی ویژه پیدا کرده و این امر سبب شد تا این تجارت ابعاد گسترده تری در جهان پیدا کند. قاچاقچیان اسرائیلی از قاچاق و استثمار هر زن که به اسرائیل می‌آورند 50 الی 100 هزار دلار کسب درآمد می‌کنند و این مبلغ هر سال در حال افزایش است. روزنامه صهیونیستی "امروز اسرائیل" طی گزارشی درآمد این مافیا را سالانه4.2 شیلک (حدود 600 میلیون دلار) تخمین زده است که با توجه آمار های ارائه شده از دیگر سازمان ها و مراکز تحقیقاتی مستقل، این رقم باید بیش از 1 میلیارد دلار در سال باشد.

براساس گزارش آمار سازمان ملل متحد، طی سال‌های90 تا 98 میلا‌دی بیش از 253 هزار زن و دختر در 12 کشور اتحادیه اروپا برای تجارت جنسی قاچاق شده اند. به نحوی که در سال 1998 درآمد حاصل از این امر سالیانه 450 میلیون دلار بوده است و میزان درآمد این زنان روزانه 1200 الی 1700 شیلک (واحد پول اسرائیل) اعلام شده است.(4)

براساس پژوهش های دکتر دیوید دیوک، در سال های 1990 تا 2000 میلادی بیش از 3000 زن برای بردگی به اسرائیل قاچاق شده اند. نکته قابل توجه این است که اسرائیل هیچ قانونی برای منع قاچاق انسان و مبارزه با برده داری تا قبل از سال 2000 نداشت و در ماه می سال 2000، سازمان عفو بین‌الملل، گزارش تکان‌دهنده‌ای منتشر و در آن رژیم صهیونیستی را به خاطر نگاه بی‌توجهانه‌اش به موضوع بردگی محکوم کرد. در گزارشی که در همین رابطه سازمان مذکور منتشر کرده، آمده است: حکومت اسراییل با زنانی که طعمه باندهای کثیف خرید و فروش زنان شده‌اند، به گونه‌ای رفتار می‌کند که گویی آنها انسان نیستند و حقوقی همانند سایر انسانها ندارند. "مارین سولدکین" از اعضای مجلس اسراییل در این باره می‌گوید: «هیچ‌کس نمی‌خواهد به این مشکل توجهی کند. راحت‌ترین کار آن است که صرفاً وانمود شود که این زنان نه مهاجرند و نه به اسراییل قاچاق شده‌اند.»

در نتیجه هیاهوهای شکل گرفته در جامعه اسراییل بود که موجب شد مجلس این کشور قاچاق زنان را یک جرم آشکار بداند و برای آن حداکثر شانزده سال حبس در نظر بگیرد، اما ماجرای این قانون هم خود به موضوعی جدید تبدیل شد. اما موضوع تا آنجا بالا گرفت که در سال 2001 ایالات متحده آمریکا نیز رژیم جنایت کار صهیونیستی را در فهرست سیاه کشورهایی قرار داد که تلاشی در راستای مبارزه با قاچاق زنان انجام نمی‌دهند.

استعمار جنسی کشورها توسط صهیونیسم

پس از فروپاشی شوروی و تشکیل کشورهایی که از لحاظ ساختار اجتماعی و اقتصادی دچار معضلات فراوانی بودند فرصتی مناسب برای شبکه های سازمان یافته تجارت برده و قاچاق انسان فراهم آمد تا با اغفال، فریب و ربایش زنان و کودکان از این کشورها، سود های کلانی را از آن خود نمایند. یکی از مهمترین کشورهایی که پس از فروپاشی شوروی و بلوک شرق در کانون توجه مافیای صهیونیستی قرارگرفت، روسیه بود. با شروع دوره جدید مهاجرت یهودیان روسی به اسرائیل، همکاری جدی باندهای تبهکار روسی و اسرائیلی آغاز شد و به سرعت گسترش یافت.

رونق تجارت زنان و فحشا در اسرائیل باعث شده است تا مافیای روسیه با حمایت و پشتیبانی ضمنی پلیس اسرائیل و سکوت آن در قبال جنایات صورت گرفته، مرکز ثقل فعالیت‌های خود را به اسرائیل منتقل کنند.

دکتر "ویلیام.ال.پی یرس" محققی است که در این رابطه پژوهش های عمیقی انجام داده و نتیجه تحقیقات خود را در قالب گزارشی منتشر کرده است. بر اساس آمده در این گزارش، از سال 2001 تا 2005 رشد قاچاق انسان و بردگی جنسی در اسرائیل 2.33 برابر افزایش داشته است. "ال.پی یرس" همچنین در گزارش خود آورده است: طبق آمارهای سال 2005 ، سالانه 10000دختران و زنان اروپای شرقی و روسیه با وعده ی اشتغال به کار فریب داده شده و در اسرائیل به اسارت جنسی کشیده شده اند و ادامه ی عمر را به اجبار، به عنوان روسپی به بردگی گرفته می شوند.

سلطه اصالت سود بر فعالیت‌های صهیونیست‌ها، آنها را بر آن داشته تا چنین اقدامی را در مورد هم کیشان خود نیز روا دارند و دختران جوان یهودی را به مراکز فساد جهان در اروپا و امریکا روانه ‌کنند. این اقدام تحت تسلط جمعیت‌های سازمان‌یافته یهود صورت می‌پذیرد که از فاسدترین و زیانبارترین آنها می‌توان به سازمانی اشاره کرد که یکی از سران یهود به نام "شلومو بارلشتاین" از اعضای حزب برجسته "ماپام" بر آن نظارت داشت. «وی تنها در سال 1960 میلادی سه هزار دختر یهودی را به مراکز فساد در دنیا روانه کرد و مجله‌های مبتذلی همچون پلی بوی و سان را در میلیون‌ها نسخه روانه بازار کرد».(5)

دختران اسرائیل تنها از کشور آلمان، 18 میلیون مارک سود بردند و شهر مونیخ مرکز اصلی توزیع آنان به سوی کشورهای اروپایی شد.

«آنها زن یهودی را ابزاری برای ترویج فساد و فحشا و بی بند و باری جنسی در جوامع انسانی می دانند و به بهانه آزادی، زن را به دام خویش افکنده و به عنوان ابزاری در اختیار خود گرفتند.»(6)

سیاست گسترش فساد و فحشا در پروتکل یهود

با توجه به موضوعات مطروحه در بیان جمع بندی موضوع می توان ابراز داشت که در حال حاضر تجارت فحشا نه تنها به عنوان یک هدف اقتصادی در عالم بلکه به عنوان یک سیاست برای سلطه بر جهان که دارای جنبه‌های مختلف در تخریب فرهنگ، دین، اقتصاد، سیاست و... است، در نظر گرفته می شود که حقیقتاً هم سیاست بُرّنده و مفیدی برای آنان تلقی می‌شود. آن چنان که در پروتکل های رهبران یهود برای تسخیر جهان آمده است: «اعتیاد به الکل و افراط در نوشیدن نوشابه های سکرآور مشکلی است که پس از اعطای آزادی... رواج پیدا می کند... مردان غیریهودی از همان آغاز جوانی به وسیله عوامل ما بی بند و بار و بدون اخلاق بار می آیند. عوامل ما عبارتند از معلمان سرخانه، خدمتکاران، منشی‌ها و زنانی که در خانه‌های ثروتمندان بچه‌داری می‌کنند. به کمک زنان یهودی مردان غیریهودی را در عشرتکده‌ها و محل‌های عیاشی به فساد اخلاقی می‌کشانیم.» ( 7)

منابع: