عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ كَانَ أَبِي
إِذَا طَلَبَ الْحَاجَةَ طَلَبَهَا عِنْدَ زَوَالِ الشَّمْسِ فَإِذَا
أَرَادَ ذَلِكَ قَدَّمَ شَيْئاً فَتَصَدَّقَ بِهِ وَ شَمَّ شَيْئاً مِنْ
طِيبٍ وَ رَاحَ إِلَى الْمَسْجِدِ وَ دَعَا فِي حَاجَتِهِ بِمَا شَاءَ
اللَّه
امام صادق عليه السلام فرمود: پدرم وقتى نيازى داشت به هنگام زوال ظهر آن
را از خداوند درخواست مىكرد؛ وقتى مىخواست درخواست كند، ابتدا صدقه اى
مى داد، بوى خوش استشمام مى كرد و به مسجد مى رفت و براى حاجت خود دعا
میكرد.
(الكافي، ج2، ص: 478)
انتهای پیام/ ن . ش
