پیش از این هم دهها فروند جنگنده انگلیسی به همراه نیروهای پشتیبانی در راستای انجام حملات هوایی علیه داعش در عراق مستقر شده بودند و تصمیم لندن برای اعزام صدها نیروی زمینی به عراق حاکی از گسترده‌تر شدن ماموریت‌ها و اهداف بلند مدت حضور این نظامیان است. در همین رابطه وزیر دفاع انگلیس در مصاحبه با روزنامه دیلی تلگراف اعتراف کرد «به دنبال انجام حملات هوایی به مواضع داعش، تروریستها روش خود را تغییر داده و درحال دست کشیدن از تشکیل آرایش نظامی بزرگ در فضای باز هستند و به همین دلیل به صورت فزاینده‌ای در داخل شهرها و روستاها موضع گرفته‌اند و این بدین معناست که باید از نیروهای زمینی برای ریشه‌کن ساختن آنها استفاده کرد.»
اظهارات «مایکل فلون» وزیر دفاع انگلیس و سیاست‌های اعلامی جدید نظامی لندن در مورد عراق هر چند نیاز به تجزیه و تحلیل دقیق و کارشناسی دارد ولی در نگاهی اجمالی به آن نیز نکات ویژه‌ای قابل دستیابی است که عبارتند از:
1 – همانگونه که برخی مقامات و رسانه‌های غربی از مدتی پیش زبان به بیان آن باز کرده‌اند، ائتلاف ضد داعش با آنهمه وسعت تبلیغاتی و هیاهوی سیاسی که برای آن به راه انداخته شد، هرگز اقدامی موثر و عملیاتی در سرکوب داعش نبوده بلکه بیش از پیش به آن دامن زده و تروریست‌های داعش را از آرایش تمرکز یافته به تغییر شیوه عملیاتی برای نفوذ به شهرها، روستاها و بخش‌های مختلف عراق وحتی منطقه سوق داده است.
واقعیت آشکار در این باره اینکه اگر ائتلاف غربی و عربی ضدداعش قصد مبارزه با این گروهک تروریستی را داشت، می‌بایست از همان ابتدا همانگونه که جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد بدون دخالت در اوضاع عراق و بدون تضعیف نقش دولت مرکزی که بتدریج می‌تواند به تجزیه عراق بینجامد، دولت و ارتش عراق را تجهیز و حمایت کرده و سلاح‌های لازم را برای مقابله با داعش در اختیار نظام سیاسی عراق قرار می‌دادند ولی جنگنده‌های آمریکایی و انگلیسی با هدف قرار دادن مراکزی که ادعا می‌شد محل‌های استقرار نیروهای داعش است، عملاً باعث انتشار آنها در مناطق وسیع مسکونی و استتار این تروریستها شدند و از سوی دیگر با دور زدن دولت عراق و برقراری تماس با گروه‌های کرد و سنی، آنها را به سلاح‌هایی مجهز کرد که در عمل کارآیی چندانی در مقابله با داعش نداشت و فقط در آینده می‌تواند به عنوان زمینه تجزیه و نافرمانی این گروه‌ها را از دولت بغداد فراهم سازد.
بنابر این مرحله جدیدی که انگلیسی‌ها در عراق آغاز کرده‌اند، از دو واقعیت پرده بر می‌دارد، نخست آنکه عملیات هوایی حمله ائتلاف ضد داعش به مواضع تروریست‌های داعشی نه تنها موثر نبوده و به شکست انجامیده بلکه فقط منجر به تغییر آرایش نظامی آنها از حالت تمرکز یافته و خطی، به آرایش پراکنده و خوشه‌ای شده است.
دوم آنکه ارسال سلاح به عراق به منظور مقابله با داعش علاوه بر آنکه بخشهایی از آن به گواهی فیلم‌هایی که تروریست‌های عراقی منتشر کرده‌اند به دست آنها افتاده، به جای آنکه در اختیار دولت و ارتش عراق قرار گیرد، برای مسلح کردن گروه‌هایی استفاده شده که خطر بالقوه‌ای برای تجزیه عراق و اجرای توطئه‌های قومی محسوب می‌شوند.
2 – مشکلات فعلی عراق و همسایگان این کشور نتیجه مستقیم و غیرمستقیم تجاوز نظامی ناتو به عراق به سرکردگی آمریکا و انگلیس است، تجاوزی که در سال 82 به بهانه کشف سلاح‌های کشتار جمعی به عراق صورت گرفت نه تنها سلاحی در آن کشف نشد بلکه به کشتار، ویرانی، ناامنی و آوارگی میلیونها نفر انجامید و از هم پاشیدگی شیرازه‌‌های این کشور را با اشغال 10 ساله در پی داشت. نتیجه اینکه آمریکا با 150 هزار نیروی نظامی و انگلیس با 120 هزار نیرو و دیگر کشورهای عضو ناتو نیز با اشغال دهساله عراق و تاخت و تازهای مداخله‌گرانه خود آنچنان وضعیتی را در این کشور رقم زدند که اکنون تروریست‌های دست پرورده غرب با بهره‌گیری از عقاید و ایدئولوژی‌های انحرافی برگرفته از جهان عرب، عراق و سراسر منطقه را به آشوب و ناامنی کشیده‌اند. در حقیقت اگر اشغالگران ناتو که عملیات تجاوز خود را به عراق با نام «آزادی عراق» شروع کرده بودند، در تحقق آزادی عراق از شر صدام و ایجاد کشوری امن، با ثبات و رو به پیشرفت موفق می‌بودند، دلیلی نداشت که با خروج آنها از عراق، این کشور طعمه شعله‌های ناامنی و تروریسم شود.
به اعتراف روزنامه انگلیسی گاردین، حضور ده ساله نظامی انگلیس در عراق، از شرم‌آورترین و خفت‌بارترین بخش‌های تاریخ معاصر انگلیس است که نه تنها باعث نابودی یک کشور و کشته شدن صدها هزار غیرنظامی شد بلکه یک بی‌آبرویی بزرگ و افتضاح سیاسی و نظامی را برای قدرت‌های مهاجم رقم زد.
3- اکنون بیش از هر وقت دیگری مشخص شده که هدف آمریکا و انگلیس از تشکیل ائتلاف ضد داعش نه تنها خشکاندن تروریسم در منطقه نبوده و نیست بلکه خواهان بازگشت مجدد به عراق و دامن زدن به سیاست‌های جنگ‌طلبانه هستند. مقامات انگلیسی زمانی که «گوردون براون» نخست‌وزیر سابق این کشور پایان عملیات نظامی انگلیس در عراق را اعلام کرد، اذعان نمودند که در این جنگ لندن نتوانست به اهداف مورد نظر خود دست یابد و صرفاً تحت تاثیر فشار افکار عمومی وادار به خروج از عراق شده است. در آن هنگام کاملاً مشخص بود دولت استعمارگر انگلیس که برای رسیدن به اهداف توسعه‌طلبانه در عرصه جهانی از هیچ ترفند و سیاستی فروگذار نیست، همچنان تلاش دارد تا حضور خود را در عراق اجرایی و همیشگی کند، هر چند مانند آمریکا نتوانست توافقنامه بلند امنیتی با بغداد امضاء نماید، اما به دنبال بازگشت مجدد به عراق از هر راه و به هر وسیله ممکن است.
در واقع ارتش انگلیس درحالی از عراق خارج شد که براساس مواضع و اظهارات مقامات این کشور، لندن تلاش دارد با ابزارها و روش‌های گوناگون، سلطه نظامی، سیاسی و اقتصادی خود را بر عراق تقویت کند و به بهانه مبارزه با داعش، سیاست بازگشت مجدد به عراق را دنبال می‌کند.
