عباس(علیه السلام) باب الحوائج است چون کور ترین گره ها تنها به دستانی که در بدن ندارد باز می شود و نه هیچ چیز دیگر.
عباس(علیه السلام) قمر بنی هاشم است نه چون صورت زیبایی داشت که مثل ماه می درخشید بلکه چون در سیاهی جهالت ها، نور گسترده امیدی بود برای حسین(علیه السلام)، برای زینب(سلام الله علیها)، برای رقیه(سلام الله علیها)، برای سجاد(علیه السلام)... برای علی(علیه السلام)، برای فاطمه(سلام الله علیها)، برای حسن(علیه السلام)... عباس(علیه السلام) قمر بنی هاشم است چون نور بصیرتش همه را روشن می کرد و همه نزدیکان با نگاه به عباس(علیه السلام) می فهمیدند باید برای امام خود حسین(علیه السلام)، چگونه ماموم باشند.
عباس(علیه السلام) ابوالفضل است چون پدر هرچه نیکی وفضیلت بود که باید یک ماموم برای خود و نسبت به امام خود داشته باشد. پدر مهربانی بود برای فرزندان حسین(علیه السلام) و یتیمان حسن(علیه السلام)، این را باید از قاسم(علیه السلام) که شاگردش بوده بپرسی تا برایت خاطره ها بگوید.
عباس(علیه السلام) عباس است چون دوست داشت هزار هزار هزار بار تا روز قیامت بمیرد و قطعه قطعه شود و باز زنده شود و باز هم بمیرد و قطعه قطعه شود و باز... اما کسی به حسینش جسارتی نکند، کسی به زینبش بد نگاه نکند کسی به خیمه گاه امامش فکر و قصد تعرض نکند چه برسد به اینکه جرات کند معجر از سرِ... این را فاصله دور قتله گاه و حرم عباس(علیه السلام) از دیگر شهدای کربلا می گوید. چون راضی نشد حسین(علیه السلام) پیکرش را به سوی خیمه ها بیاورد. چون ترسید در این فاصله که زنده است دل زینب(سلام الله علیها) از حمله سپاه دوزخیان در غیاب حسین(علیه السلام) بلرزد. چون عباس(علیه السلام) باید مرده باشد که دل زینب(سلام الله علیها) بلرزد، دل کودکان حسین(علیه السلام) بلرزد و همین بود که حسین(علیه السلام) بر سر پیکرش اعلام شکست زود هنگام کرد «والله کمرم شکست و چاره ام کم شد» والله والله والله کمرش شکست و چاره اش کم شد حسین(علیه السلام)، وقتی عباس(علیه السلام) رفت.
عباس(علیه السلام) عباس است چون تنها شاگرد خصوصی مکتب شجاعت و دلاوری پدرش علی(علیه السلام) است. چون وقتی حتی دستی در بدن ندارد و سرش را گرز سنگین و جهنمی دشمن پاره کرده و چشمانش را خون گرفته و نایی ندارد هم کسی جرات نمی کند به او نزدیک شود و به هر طرف که می رود همه فرار می کنند و از ترس انقدر از دور تیر به او می زنند تا مانند خارپشت بدنش پر از تیر می شود و بعد به او نزدیک می شوند که کار را یکسره کنند؛ آن هم نه هر کس بلکه یلان سپاه دشمن.
عباس(علیه السلام) عباس است چون تنها غیر معصومی است که تکیه گاه امام معصوم است، امید امام معصوم است.
عباس(علیه السلام) عباس است چون وقتی به فاطمه(سلام الله علیها) بگویی چند پسر داری می گوید سه پسر؛ حسن، حسین و عباس(علیهم السلام).
و اگر روز تاسوعا این سوال را از حضرتش بپرسی شاید پاسخ گوید: یک پسر؛ عباس عباس عباس...
منبع: پیام نیوز
