پشت‌ پرده کمک‌ تسلیحاتی آمریکا به داعش!

از همه این سوالات مهمتر این است که چرا آمریکا، پرتاب سلاح برای نیروهای مدافع شهر کوبانی را تا پس از ورود گروه تروریستی داعش به این شهر به تاخیر انداخت؟

با نگاهی به حجم سلاحی که گروه تروریستی داعش در پی اشتباه هواپیماهای  آمریکایی بر آن دست یافته اند، می توان به دور قطع گفت این حجم بالا از سلاح که نمی‌توان با حملات هوایی آن را از بین برد، با برنامه قبلی برای این گروه تروریستی پرتاب شده و یقینا، اشتباهی در کار نبوده است؛ مثال دیگری که این اظهارات را تائید می کند، این است که این سلاح در خارج از شهر کوبانی به دست داعش رسیده است، این در حالی است که هواپیماهای آمریکایی، این سلاح را برای نیروها مردمی مدافع از کوبانی در داخل شهر پرتاب کرده و فاصله مسافتی میان دو طرف برای عدم اتفاق هرگونه اشتباه در پرتاب سلاح به داعش که بنابه گفته شاهدان عینی به خاطر کمبود سلاح از داخل شهر عقب نشینی کرده بودند، کافی است.

برخی می پرسند: هدف آمریکا از ادامه این جنگ و عدم تمکن نیروهای مدافع از شهر کوبانی بر بیرون راندن این گروه تروریستی از این شهر چیست؟

پاسخ این است که منافع آمریکا از ورای این آتش افروزی، هنوز محقق نشده است؛ بنابراین، دولت آمریکا علیه گروه تروریستی داعش، وارد عمل نشده است ؛ به نحوی که گزارش های آمریکایی موثق، تاکید می‌کنند که دستگاه اطلاعات و امنیتی آمریکا، سیا، بوده که این گروه تروریستی را بوجود آورده و با پول‌های نفتی واصله از کشورهای عرب حاشیه خلیج‌فارس، غارتگری و با فروش نفت سوریه و عراق، آن را اداره کرده است.

حقیقت امر این است که واشنگتن، هنوز از تلاش های خود برای تداوم سیطره بر منطقه نا امید نشده و از آتش افروزی در جبهه کوبانی به عنوان اهرم فشار و باج خواهی از برخی طرف ها، مانند ترکیه، کردها و گروه تروریستی داعش، به هدف تحقق طرح آمریکایی-صهیونیستی استفاده می‌کند.

اظهارات منتشر شده از دولت اوباما و آخرین آن که تاکید می کند، شهر کوبانی همچنان از جانب داعش، به سقوط تهدید می شود، نشان از جنگی طولانی مدت دارد؛ امری که بر واقعیت عدم وقوع هرگونه اشتباه در پرتاب سلاح  تاکید می کند؛ چراکه جنگ طولانی، به وجود سلاح در میان دو طرف نیاز دارد و این کاری است که هواپیماهای آمریکایی با پرتاب سلاح در مین نیروهای مردمی مدافع از کوبانی و نیز گروه تروریستی داعش، انجام دادده اند.

متاسفانه، واشنگتن و متحدان آن تنها به استفاده از اموال نفتی عرب‌ها برای تضمین سلطه گری خود، اکتفا نمی‌کنند و کار به جایی رسیده است که از عرب ها و مسلمانان، به عنوان سوختی برای جنگی طولانی مدت جهت تحقق منافع خود استفاده می‌کند.