پس از آنکه دولت امارات با هدف پایان دادن به سلطه ایران روی مسیر صادرات نفت، میلیاردها دلار برای احداث یک خط لوله عظیم نفتی در کوههای صخره‌ای حجر سرمایه‌گذاری کرد، نفتکش‌های غول‌پیکر هم‌اکنون صف‌های چند مایلی برای بارگیری نفت یا سوخت‌گیری در فوجیره یکی از شیخ نشینان امارات متحده عربی ایجاد کرده اند.
آبراه هرمز با عرض 21 مایل یک سوم ترافیک نفتکش‌های جهان را به خود اختصاص داده و شیخ نشینان حاشیه خلیج فارس به دریای عربی متصل می‌کند. نگرانیها درباره احتمال بسته شدن این آبراه توسط ایران به مدت چند دهه باعث نگرانی بازارهای نفتی شده است.
در سال 2008 نگرانیها مبنی بر بسته شدن این تنگه به وسیله ایران باعث شد که قیمت های نفت به رقم بی سابقه 147 دلار در هر بشکه برسد، قیمتی که از آن زمان تاکنون نیز هرگز مشاهده نشده است.اما افتتاح خط لوله 240 مایلی با قطر 48 اینچ در دو سال قبل که بزرگترین میادین نفتی امارات را با دریای عربی متصل می‌کند، باعث شده که این نگرانیها کاهش پیدا کند و اکنون می‌تواند بندر فوجیره را از یک بندر آرام مورد استفاده برای سوخت گیری کشتی‌ها به یک مرکز جهانی حمل و نقل انرژی تبدیل کند.
سهیل المزروعی وزیر انرژی امارات در حاشیه یک نشست انرژی به روزنامه تلگراف گفت: فوجیره تنها امیرنشینی است که دسترسی قابل توجهی به اقیانوس دارد و از مدت‌ها قبل بهره گیری از این موقعیت استراتژیک به عنوان یک مسیر صادراتی مورد توجه ما بوده است.
وی گفت: این زیرساخت که فوجیره هم اکنون در اختیار دارد و در آینده خواهد داشت، این بندر را به یک شهر مهم و یک مقصد مهم برای بخش انرژی تبدیل می‌کند.خط لوله حبشان در امیرنشین ابوظبی در حال حاضر روزانه حدود 800 هزار بشکه نفت خام(برابر با کل تولید انگلیس در دریای شمال) را منتقل می‌کند اما مجموع ظرفیت آن می‌تواند تا یک و نیم میلیون بشکه در روز افزایش پیدا کند.
این روزنامه انگلیسی در گزارش حامیانه خود از برنامه امارات افزود: مزیت برای نفتکشهایی که نفت خام را در فوجیره بارگیری می‌کنند این است که در زمان حیاتی تحویل محموله صرفه جویی می‌شود زیرا در غیر این صورت با تردد در تنگه شلوغ هرمز این زمان از دست می رود. بارگیری در فوجیره همچنین برای نفت‌کش‌ها ارزان‌تر تمام می‌شود و مجبور نیستند که هزینه بالای بار مورد نیاز برای ورود به خلیج فارس را بپردازند.
منطق موجود در پس انتقال بخش عمده ظرفیت صادرات به خارج از خلیج فارس همچنین دیگر صادرکنندگان منطقه را نیز جلب کرده است. عمان در حال برنامه ریزی احداث یک مرکز جدید چند میلیارد دلاری صادرات نفت در منطقه رأس مرکز حدود 450 مایلی جنوب امارات است.
به علاوه دولت امارات قصد دارد میلیاردها دلار برای احداث بزرگترین تاسیسات واردات گاز طبیعی مایع در کل خاورمیانه در فوجیره سرمایه گذاری کند تا تقاضای روز افزون داخلی برای برق و آب شیرین را تامین کند.
به گفته المزروعی، فوجیره به لحاظ استراتژیک امن‌ترین منطقه در کل امارات برای احداث این تاسیسات جدید است. ما قصد داریم ال ان جی وارد کنیم و انگلیس نیز در حال حاضر واردکننده ال ان جی است بنابراین مردم امارات و انگلیس هر دو در خصوص امنیت یک کالا نگران هستند.وقتی صحبت از بهره گیری انرژی در میان باشد، این نگرانی برای هر دو کشور یکسان است. فکر می کنم انرژی چه در انگلیس یا آلمان یا اینجا مساله نگرانی همه مردم است.
وزیر انرژی امارات همچنین گفت: ما درباره میزان مصرف نگران هستیم و می خواهیم مصرف را کاهش دهیم و از اروپا در زمینه ذخیره سازی انرژی یاد بگیریم. ما در حال اتخاذ مقررات جدید در زمینه ذخیره سازی انرژی هستیم. بنابراین وقتی که بحث انرژی مطرح می‌شود فکر می کنم ما همگی با هم مرتبط هستیم.
جدا از تاسیسات جدید واردات ال ان جی، پروژه‌های بزرگی برای توسعه ظرفیت ذخیره سازی نفت خام به 12 میلیون بشکه و ارائه زیرساخت‌های بارگیری برای نفتکش‌های عظیم الجثه 330 متری برنامه ریزی شده است.
موسی مراد مدیر کل بندر فوجیره گفت: خط لوله نفت حبشان به شرکت‌ها اعتماد برای سرمایه‌گذاری در فوجیره را برای اولین بار ایجاد کرده است ما در حال تقلید از دوبی در دریا هستیم.حضور یک ناو چینی در هفت گذشته در بندرعباس برای اولین بار، بیش از پیش بیانگر نگرانیهای احتمالی آینده برای امارات است.موقعیت استراتژیک فوجیره در ورودی بزرگترین میادین نفتی جهان حتی از زمان جنگ جهانی دوم نیز آشکار بوده است.
چند مایل آن طرف سواحل فوجیره ویرانه‌های یک زیردریایی آلمانی قرار دارد که توسط یک جنگنده انگلیسی در سال 1943 در مسیر خلیج فارس منهدم و غرق شده است. این زیردریایی که تنها موردی است که گمان می‌رود در زمان جنگ جهانی دوم به شبه جزیره عربی رسیده باشد، توسط هیتلر برای غرق کردن نفتکش‌های انگلیسی که قصد داشتند سوخت حیاتی را از این منطقه منتقل کنند اعزام شده بود.
امروز این زیر دریایی که در اعماق آبهای دریای عربی در نزدیکی یک منطقه ماهی گیری آرام گرفته اما بیش از پیش یادآور موقعیت استراتژیک فوجیره در ورودی منطقه‌ای است که 60 درصد نفت ذخایر اثبات شده جهان از آن می‌گذرد.
